Πρόκειται για την ίδια υπόσχεση που είχε δώσει ο ίδιος, αμέσως μετά την πυρκαγιά που συγκλόνισε τον κόσμο, αν και πολλές φωνές ειδικών έχουν ακουστεί ως τώρα, ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Και γιατί κάποια τμήματα του ναού θεωρείται, ότι δεν μπορεί να αποκατασταθούν πλέον και γιατί το κόστος είναι τεράστιο αλλά και γιατί ο προβλεπόμενος χρόνος για την πλήρη ολοκλήρωση των εργασιών είναι πολύ μεγαλύτερος. Εκείνη η νύχτα, που οι κόκκινες φλόγες της φωτιάς έφθαναν ως τον ουρανό με τους πυροσβέστες να προσπαθούν απεγνωσμένα να την καταλαγιάσουν και η επόμενη μέρα με το καμένο κουφάρι του εμβληματικού μνημείου να προκαλεί δάκρυα στους Γάλλους έχουν εγγραφεί σίγουρα ως η μελανότερη σελίδα της πολιτιστικής ιστορίας της χώρας.
Η συγκίνηση άλλωστε ήταν παγκόσμια και η ανταπόκριση στο κάλεσμα για την αποκατάσταση του ναού τεράστια, ιδίως από γάλλους επιχειρηματίες που πρόσφεραν εκατομμύρια για τα έργα, που πρόκειται να γίνουν. Η κριτική ωστόσο, απέναντί τους είναι, ότι ελάχιστοι είχαν προστρέξει για τα έξοδα συντήρησης του ναού. Γιατί η κρατική επιχορήγηση των δύο εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο δεν ήταν αρκετή ενώ και οι εκκλησιαστικές αρχές είχαν βασιστεί κυρίως και ξένους δωρητές, μέσω μιας διεθνούς καμπάνιας, προκειμένου να συγκεντρώσουν τα απαιτούμενα για τις αναστηλώσεις χρήματα.
Μεγάλη «επιτυχία», αν μπορεί κανείς να την πει έτσι, είχε θεωρηθεί πάντως, ότι τουλάχιστον δεν υπήρξε ολική καταστροφή του ναού. Θυμίζουμε, ότι αποτέλεσμα της πυρκαγιάς ήταν η κατάρρευση της στέγης και του κεντρικού οβελού της εκκλησίας ενώ είχαν γλιτώσει από τη φωτιά τα περισσότερα από τα ανεκτίμητης αξίας ιερά κειμήλια, όπως το ακάνθινο στεφάνι του Ιησού, αγάλματα , έργα τέχνης και αντικείμενα που φυλάσσονταν στο εσωτερικό της ή αποτελούσαν μέρος του διάκοσμου.
Πριν από λίγες ημέρες, την Μεγάλη Παρασκευή των Καθολικών, μόλις επτά άτομα, συμπεριλαμβανομένου του αρχιεπισκόπου της γαλλικής πρωτεύουσας Μισέλ Οπετί βρέθηκαν στην Παναγία των Παρισίων _σε ένα ασφαλές σημείο της _ σε μια τελετή για την ανακούφιση των ανθρώπων που πλήττονται από την επιδημία του κορωνοϊού. Η τελετή, που μεταδόθηκε τηλεοπτικά ήταν εξωπραγματική με τις λευκές στολές, τις μπότες, τις μάσκες, ακόμη και τα εργοταξιακά καπέλα των συμμετεχόντων προκειμένου να προστατευθούν από πιθανή μόλυνση από μόλυβδο, καθώς ίχνη του έχουν μείνει στο κτήριο μετά την πυρκαγιά. Τα Χριστούγεννα όμως, η καθιερωμένη μεταμεσονύχτια, χριστουγεννιάτικη λειτουργία στην Παναγία των Παρισίων δεν έγινε, για πρώτη φορά εδώ και δύο αιώνες, από το 1803 συγκεκριμένα. ( Η τελευταία φορά που αυτό συνέβη ήταν κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης).
Σε κάθε περίπτωση το κτήριο είναι σήμερα εξαιρετικά εύθραυστο. Ένα χρόνο μετά, και οι εργασίες βρίσκονται ακόμη στο στάδιο των στηρίξεων, κάτι λογικό ασφαλώς, δεδομένης της καταστροφής αλλά και της ηλικίας του. Ο διοικητικός κληρικός του Ναού, Πατρίκ Σοβέ μάλιστα, δεν έχει διστάσει να δηλώσει, πως μόνον κατά 50% είναι πιθανόν να σωθεί τελικώς, μια πρόβλεψη, στην οποία συμφωνούν πολλοί γάλλοι επιστήμονες, αν και βεβαίως κανείς δεν επιθυμεί να συμμεριστεί.
Θυμίζουμε ότι η Νοτρ Νταμ ντε Παρί θεμελιώθηκε τον 11ο αιώνα _ 1163 συγκεκριμένα_ αλλά ολοκληρώθηκε στα μέσα του 13ου. Έχει ενδιαφέρον μάλιστα, ότι στη θέση της στη νησίδα Ιλ ντε λα Σιτέ του Σηκουάνα προϋπήρχε ένας ναός της Ρωμαϊκής κατάκτησης στη Γαλλία, αφιερωμένος στον Δία, πάνω στον οποίο είχαν ανεγερθεί κατά καιρούς τέσσερις άλλοι χριστιανικοί ναοί. Ο αρχιτεκτονικός ρυθμός της είναι φυσικά γοτθικός, αφού πατρίδα του είναι η Γαλλία, με χαρακτηριστικά τα ογκώδη μεγέθη, τις κάθετες δομικές γραμμές και την ανάταση σε μεγάλο ύψος, με πύργους κωδωνοστάσια, οξυκόρυφα τόξα και περίτεχνα και λεπτομερή διακοσμητικά στοιχεία.
Η Παναγία των Παρισίων συγκεκριμένα, με συνολική επιφάνεια 4.800 τ.μ. μπορεί να φιλοξενήσει ως και 6.000 ανθρώπους. Η κύρια πύλη της είναι ιδιαίτερα επιβλητική με τον εκπληκτικό ρόδακα στην κορυφή της, ενώ τα γλυπτά, τα περίτεχνα βιτρώ (παράθυρα), ακόμη και εμβληματικοί δαίμονες _υδρορροές ψηλά στις άκρες του ναού δίνουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της. Στην Στοά των Βασιλέων εξάλλου, που βρίσκεται πάνω από την πύλη της φιλοξενούνται και τα 28 αγάλματα των ηγεμόνων της προχριστιανικής εποχής ενώ τα δύο κωδωνοστάσιά της φθάνουν σε ύψος 68 μέτρων.
Καταστροφές έχει υποστεί πολλές μέσα στους αιώνες, όπως αυτή κατά την Γαλλική Επανάσταση αν και λίγα χρόνια αργότερα το 1804 ο Ναπολέων Βοναπάρτης θα στεφόταν εκεί αυτοκράτορας. Και ανακαινίσεις επίσης όμως υπήρξαν πολλές, με σημαντικές, αυτή κατά τον 19ο αιώνα που κράτησε 25 χρόνια και την επόμενη το 1963. όταν άρχισε ο καθαρισμός των προσόψεών της. ΄Ωσπου φυσικά να αρχίσει η σύγχρονη συντήρηση του ναού που οδήγησε στην καταστροφή.
Φυσικά όμως η Παναγία των Παρισίων υπήρξε και ο τόπος δράσης του ομώνυμου έργου του Βίκτωρος Ουγκώ ενώ ως την πυρκαγιά του 2019 δεχόταν πάνω από 14 εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο.
Ο Εμανουέλ Μακρόν και η σύζυγός του το βράδυ της καταστροφής
Η Παναγία των Παρισίων πριν την καταστροφή
Σκεπτικός ένας από τους εμβληματικούς δαίμονες – υδρορροές του κτηρίου
Τελετή με τον αρχιεπίσκοπο στην Παναγία των Παρισίων την Μεγάλη Παρασκευή
Αγάλματα του ναού συγκεντρωμένα μετά την πυρκαγιά
Η καταστροφή στο εσωτερικό του ναού
15 Απριλίου ενώ η φωτιά έχει προχωρήσει στον οβελό του ναού
Η Παναγία των Παρισίων σήμερα με τις υποστηλώσεις στην πρόσοψή της
