Στην αποκάλυψη αυτή προχώρησε ο Sinan Ulgen επικεφαλής του κέντρου μελετών EDAM με έδρα την Κωνσταντινούπολη, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η εφημερίδα Realnews.
Στη σχετική ανάρτησή του καταγράφεται ότι τα «τελευταία χρόνια, μία αποτυχημένη περιφερειακή πολιτική από την πλευρά της Άγκυρας σε συνάρτηση με την άνευ όρων στήριξη της μουσουλμανικής αδελφότητας, οδήγησε σε αποξένωση της Τουρκίας από την Αίγυπτο και το Ισραήλ.
Ως αποτέλεσμα η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με μία συμμαχία κρατών της περιοχής που είναι αποφασισμένα να εκμεταλλευθούν τον πλούτο της ανατολικής Μεσογείου σε βάρος των συμφερόντων της Τουρκίας.
Για τον Erdogan η συμφωνία με τη Λιβύη είναι μία φόρμουλα για να σπάσει η απομόνωση της Τουρκίας και να κερδίσει στήριξη προς όφελος της στο τι η ίδια θεωρεί ως δικαιότερη κατανομή των υπεράκτιων ενεργειακών αποθεμάτων στην ανατολική Μεσόγειο».
Ο πρωταγωνιστής του σχεδίου
Ο πρωταγωνιστής αυτής της πολιτικής είναι ο αντιναύαρχος και αρχηγός του τουρκικού Ναυτικού Cihat Yaycı.«Χωρίς τον ρεαλισμό και το θάρρος του προέδρου Erdogan, αυτό θα είχε παραμείνει ένα ακαδημαϊκό χαρτί στο ράφι μίας βιβλιοθήκης» δήλωσε ο Yaycı για το μνημόνιο με τη Λιβύη.
Τώρα που η συμφωνία της Λιβύης έχει ολοκληρωθεί ο αντιναύαρχος πιστεύει πως υπάρχει μία κίνηση που πρέπει να κάνει η Τουρκία.
«Υπάρχει ένα πολύ σημαντικό βήμα που πρέπει να κάνουμε τώρα. Θα πρέπει να υπογράψουμε με το Ισραήλ, το συντομότερο δυνατό την ίδια συμφωνία όσον αφορά την ΑΟΖ που υπογράψαμε με τη Λιβύη,
Αυτό το βήμα θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνει.
Κάποιοι μπορεί να εκτιμήσουν ως υπερβολή μία τέτοια κίνηση για δύο κράτη, που κάποτε ήταν στρατηγικοί εταίροι αλλά τα τελευταία χρόνια υπάρχει κρίση στις σχέσεις τους μετά και το αιματηρό επεισόδιο στο πλοίο Mavi Marmara το 2010, αναφέρει το δημοσίευμα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Οι Ισραηλινοί ''κάρφωσαν'' τον Ερντογάν: ''Θέλει να διώξει τους Χριστιανούς από την παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ''
Σύμφωνα όμως με τους Τούρκους αναλυτές υπάρχουν λεπτές ενδείξεις ότι αυτό μπορεί να μην είναι ολόκληρη η εικόνα. Σε πρόσφατη ομιλία του ο Erdogan απείλησε ότι, «κανένα σχέδιο στη Μεσόγειο χωρίς την Τουρκία δεν θα μπορούσε να επιβιώσει οικονομικά, νομικά, ή διπλωματικά».
Ωστόσο δήλωσε ότι, η Τουρκία είναι πρόθυμη να διαπραγματευθεί με οποιοδήποτε κράτος εκτός από την Κύπρο με την οποία δεν έχει διπλωματικές σχέσεις. Με τη φράση αυτή υπογράμμισε ότι, το Ισραήλ είναι αποδεκτό.
Ο ρόλος του East Med
Αν η Τουρκία και το Ισραήλ αποφασίσουν να οριοθετήσουν τα θαλάσσια σύνορά τους, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία θαλάσσια ζώνη στα νότια της Κύπρου, την οποία η Άγκυρα ισχυρίζεται ως δική της.
Μία τέτοια συμφωνία δεν είναι αδύνατη, καθώς ούτε η Τουρκία ούτε το Ισραήλ – ούτε και οι ΗΠΑ – είναι συμβαλλόμενα μέρα στη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982).
Η τουρκική πλευρά ποντάρει στην πανάκριβη οικονομική πτυχή του φιλόδοξου αγωγού East Med μήκους 1.900 χιλιομέτρων που θα μεταφέρει το φυσικό αέριο της ανατολικής Μεσογείου στην Ευρώπη.
Θεωρούν ότι, οι Ισραηλινοί θα ήθελαν να καταστήσουν μία πιο εφικτή συμφωνία μεταφοράς φυσικού αερίου με την Τουρκία, χωρίς να χρειάζεται μία αλλαγή στην πολιτική ηγεσία και στις δύο χώρες.
