Παρά τον υπερβολικό θόρυβο γύρω από τις ικανότητες που φέρεται πως θα εισήγαγαν στον σύγχρονο αεροπορικό αγώνα, τα αεροσκάφη δεν φαίνεται να ικανοποιούν τις προσδοκίες των αγοραστών τους - ούτε τις υποσχέσεις των σχεδιαστών τους.
Ορισμένα πολύ σοβαρά προβλήματα έχουν ανακύψει στα μαχητικά F-35 των ΗΠΑ όταν πετούν σε υψηλές ταχύτητες και υψόμετρα, ζητήματα τα οποία περιορίζουν τις δυνατότητες χαμηλής παρατηρησιμότητας των αεροσκαφών και απειλώντας τα ακόμη και με δομική βλάβη.
Ενώ η πιθανότητα εμφάνισης είναι χαμηλή, ορισμένοι πιλότοι ανησυχούν σοβαρά από τους περιορισμούς που δημιουργούν τα συγκεκριμένα προβλήματα.
Στα τέλη του 2011, το Πρόγραμμα F-35 του Πενταγώνου είδε τις εκδόσεις B και C του F-35 να εμφανίζουν «θερμική βλάβη» στο πίσω μέρος του αεροσκάφους κατά τη διάρκεια υπερηχητικής πτήσης, σύμφωνα με αποκλειστικά έγγραφα από το Defense News.
Και οι δύο περιπτώσεις εμφανίστηκαν ενώ τα αεροσκάφη πετούσαν στο όριο των φακέλων πτήσης τους, δηλαδή, σύμφωνα με ένα δελτίο στοιχείων της Πολεμικής Αεροπορίας, όταν πετούσαν πάνω από τα 50.000 πόδια και σε ταχύτητες μεταξύ 1,3 και 1,4 Mach. Η μέγιστη ταχύτητα των F-35 είναι μεταξύ 1,5 και 1,8 Mach ή περίπου 1,200 μίλια / ανά ώρα, σύμφωνα με το Global Security.
Ο αντιπτέραρχος Ματ Ουίντερ, ο οποίος είναι επικεφαλής του προγράμματος F-35, είπε στο Defense News σε άρθρο της Τετάρτης ότι επειδή οι δοκιμαστές δεν μπόρεσαν να αναπαράγουν το πρόβλημα στις επόμενες δοκιμές, δεν επιδιώχθηκε πλήρης αποκατάσταση και οι μηχανικοί τοποθετούν απλώς ένα spray – ως επίστρωση που παρέχει πρόσθετη προστασία από τη θερμότητα.
«Πόσο συχνά περιμένουμε κάτι τέτοιο να συμβεί;» είπε. «Είναι πολύ, πολύ μικρή πιθανότητα», πρόσθεσε.
Ως εκ τούτου, οι πιλότοι των F-35 περιορίζονται σε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα που μπορούν να πετούν ψηλά και γρήγορα πριν το αεροσκάφος τους διατρέχει τον κίνδυνο σοβαρής ζημιάς όχι μόνο στην επίστρωση που ενισχύει την αποκρυψιμότητα του μαχητικού αεροσκάφους, αλλά και στις κεραίες στο πίσω μέρος του.
Τα έγγραφα που δόθηκαν στο Defense News επισημαίνουν ότι οι πιλότοι των F-35 επέκριναν τους περιορισμούς που περιόριζαν την ικανότητά τους να εκτελούν τις αποστολές τους.
Ενώ ο ξάδερφος του F-35, το F-22 Raptor, είναι ικανό για supercruise, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να πετάξει πάνω από την ταχύτητα του ήχου χωρίς την χρήση μετάκαυσης, το F-35 στερείται αυτής της ικανότητας.
«Η λύση είναι: Χελόου, θα περιορίσουμε την μετάκαυση σε λιγότερο από ένα λεπτό τη φορά», τόνισε ένας εν αποστρατεία πιλότος του Πολεμικού Ναυτικού στο Defense News για το πρόβλημα. «Αυτό είναι ένας πολύ σημαντικός περιορισμός».
«Εάν θέλετε να το χρησιμοποιήσετε την πρώτη ή τη δεύτερη ημέρα [μιας σύγκρουσης], πρέπει να είναι αόρατο, έτσι δεν μπορείτε να αναρτήσετε πολλά όπλα σε εξωτερική θέση, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να χρησιμοποιείτε εσωτερικά καύσιμα και εσωτερικά όπλα», επεσήμανε ο πιλότος. «Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ξεκινήσετε αρκετά κοντά και πρέπει να είστε αρκετά κοντά για να κάνετε κάτι σε κάποιον. Και αυτό συνήθως σημαίνει ότι βρίσκεστε σε ένα αμφισβητούμενο περιβάλλον».
«Έτσι, αν έπρεπε να κάνω ελιγμούς για να αποφύγω ένα βλήμα, ελιγμό για να πολεμήσω ένα άλλο αεροσκάφος, το αεροπλάνο θα μπορούσε να έχει ζητήματα ενώ κινείται. Και αν γυρίσω βιαστικά προκειμένου να ξεφύγω από τους διώκτες μου και χρησιμοποιήσω τον μετά-καυστήρα, αρχίζει να λιώνει ή να έχει προβλήματα».
Το F-35 φέρει, μέχρι τώρα, κακή φήμη για τα επικίνδυνα σχεδιαστικά ελαττώματά του. Μεταξύ των πληροφοριών στο πιλοτικό κράνος εμφανίζονται δυσλειτουργίες, τα ελαστικά του φθείρονται πολύ γρήγορα, το σύστημα εναέριου ανεφοδιασμού αχρηστεύεται στα μέσα της πτήσης, το σύστημα παροχής οξυγόνου του αεροπλάνου δεν παρέχει επαρκές οξυγόνο στους πιλότους κατά τη διάρκεια των πτήσεων και δεν είναι σε θέση να πετάξει σε συγκεκριμένες καιρικές συνθήκες.
Τα αεροσκάφη δεν φαίνεται να ικανοποιούν τις προσδοκίες των αγοραστών τους — ούτε τις υποσχέσεις των σχεδιαστών τους.
Σε ένα συγκεκριμένο σχεδιαστικό σφάλμα, το F-35 διαπιστώθηκε ότι δεν ήταν σε θέση να φέρει πυραύλους ειδικά σχεδιασμένους γι' αυτό στον εσωτερικό χώρο αποθήκευσης όπλων, γεγονός που σήμαινε πως έπρεπε να τους μεταφέρει στα πτερύγια, γεγονός που επιδρά ιδιαίτερα δυσμενώς στα χαρακτηριστικά stealth, ανέφερε το Sputnik.
Ένα άλλο αεροσκάφος που ήταν πασίγνωστο για τους κινδύνους υπερθέρμανσης των επιφανειών του σε υψηλές ταχύτητες, ήταν το αεροσκάφος αναχαίτισης της Σοβιετικής Ένωσης MiG-25, (Κωδικός ΝΑΤΟ «Foxbat»). Ενώ σχεδιάστηκε για να λειτουργήσει με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα στα Mach 2,35, το MiG-25 ήταν ικανό να αναπτύξει ταχύτητα μέχρι και Mach 3,2, φθάνοντας σε υψόμετρα πάνω από 65.000 πόδια — και τα δύο υπερβαίνουν κατά πολύ τις δυνατότητες των περισσότερων αεροσκαφών εκείνη την εποχή.
Ωστόσο, το MiG-25 είχε στην διάθεσή του ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα πάνω από τα Mach 2,8 πριν την υπερθέρμανση της επιφάνειας του αεροσκάφους. Μάλιστα, σε ένα περιστατικό πάνω από την ελεγχόμενη από το Ισραήλ Χερσόνησο του Σινά το 1971, ένα αιγυπτιακό MiG-25 σε μια αποστολή αναγνώρισης επιτάχυνε σε Mach 3,2 για να ξεφύγει από Ισραηλινά αναχαιτιστικά, γεγονός που απογύμνωσε τους κινητήρες στην διαδικασία, σύμφωνα με το National Interest.
