Συνεχίζει να βυθίζεται στο χάος και την αβεβαιότητα η Βενεζουέλα, μετά και τις πρόσφατες αιματηρές ταραχές στη χώρα. Έχουμε τη μοναδική ευκαιρία να αφήσουμε πίσω το χάος, δήλωσε στην πρώτη συνέντευξή του, μετά την αυτοανακήρυξη σε μεταβατικό πρόεδρο ο Χουάν Γκουαϊδό, «εκλεκτός» των ΗΠΑ και της Ευρώπης για να διαδεχτεί τον Νικολάς Μαδούρο. Την ίδια ώρα, ακόλουθος Άμυνας της Βενεζουέλας στις ΗΠΑ αυτομόλησε από την κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο και ανακοίνωσε τη στήριξή του στον Χουάν Γκουαϊδό. Δεν είναι πάντως η πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της που η Βενεζουέλα είναι αντιμέτωπη με πολιτικές αναταραχές και πραξικοπήματα.
Περίοδος ευημερίας και προβλήματα
Στις αρχές του 1970 η Βενεζουέλα ακολούθησε μια πορεία οικονομικής ανάπτυξης εξαιτίας των αποθεμάτων πετρελαίου που διαθέτει η χώρα, που ευνόησε, παράλληλα, η πετρελαϊκή κρίση του 1973. Τα σοβαρά προβλήματα άρχισαν να παρουσιάζονται στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν η χώρα υπέστη σοβαρό οικονομικό πλήγμα από την πτώση των διεθνών τιμών του μαύρου χρυσού, γεγονός που επέφερε κοινωνικές αναταραχές και οικονομική λιτότητα. .
Πραξικοπήματα 1992
Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, το 1989 ξέσπασαν κοινωνικές αναταραχές με εκατοντάδες νεκρούς και παράλληλα σοβαρή πολιτική κρίση. Ακολούθησαν δύο αποτυχημένα πραξικοπήματα το 1992 και η κατηγορία του προέδρου Κάρλος Ανδρές Πέρες για διαφθορά το 1993.
Ο Ούγκο Τσάβες με άλλα κορυφαία στελέχη του MBR-200 (Μπολιβαριανό Επαναστατικό Κίνημα 200 (Movimiento Bolivariano Revolucionario 200) έκαναν μια αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος κατά του προέδρου Κάρλος Άντρες Πέρες, που άφησε πίσω της 18 νεκρούς και 60 τραυματίες. Οι Μπολιβαριανοί όμως δεν πτοήθηκε και επιχείρησαν ακόμη μια (αποτυχημένη) απόπειρα ανατροπής του Πέρες τον Νοέμβριο του ίδιου έτους. Ο Τσάβες ήταν ήδη στη φυλακή λόγω του πρώτου στασιασμού, είχε όμως καθοδηγητικό ρόλο στο κίνημα. Το 1994 δόθηκε χάρη στον πραξικοπηματία Ούγκο Τσάβες, ο οποίος το 1998 εξελέγη πρόεδρος της Βενεζουέλας και άρχισε την Μπολιβαριανή επανάσταση.
Το πραξικόπημα του 2002
Στις 9 Απριλίου του 2002, τα συνδικάτα της Βενεζουέλας κήρυξαν απεργία λόγω οικονομικής κρίσης, ενώ τις επόμενες μέρες ξέσπασαν βίαιες ταραχές που άφησαν πίσω τους 17 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες.
Στο μεταξύ, παραιτήθηκε ο διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων Λούκας Ρινκόν Ρομέρο, αφού πρώτα ανακοίνωσε σε εθνικό δίκτυο την παραίτηση του Τσάβες.
Νέος πρόεδρος αυτοανακηρύχθηκε ο Πέδρο Καρμόνα, που άλλαξε ξανά το όνομα της χώρας σε Δημοκρατία της Βενεζουέλας. Όμως, οι υποστηρικτές του Τσάβες προκάλεσαν αντιπραξικόπημα και ο Τσάβες λίγες μέρες αργότερα επέστρεψε στην ηγεσία. Στις προεδρικές εκλογές στις 3 Δεκεμβρίου του 2006, ο Τσάβες επανεξελέγη όπως και το 2012, αλλά πέθανε το 2013. Το πηδάλιο της χώρας ανέλαβε ο Νικολάς Μαδούρο, όμως από το 2014, λόγω των ελλείψεων, της εγκληματικότητας και του πληθωρισμού, άρχισαν διαδηλώσεις που κορυφώθηκαν το τελευταίο διάστημα.
