Δύσκολα τα πράγματα για την Τουρκία. Παρά τις καθημερινές λεκτικές επιθέσεις, σε συνδυασμό με τις καθημερινές παραβιάσεις στο Αιγαίο, αυτή την στιγμή που γράφονται τούτες οι γραμμές, στους... απέναντι υπάρχει πρόβλημα και μάλιστα μεγάλο.
Χθες, σας αποκαλύψαμε το δημοσίευμα της Cumhuriyet, σύμφωνα με το οποίο περισσότεροι από 100 μηχανικοί της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας κατέφυγαν στην Ολλανδία. Πρόκειται για μια εξέλιξη που ταράζει την τουρκική κυβέρνηση καθώς αναπτύσσει εξαιρετικά φιλόξοξα εξοπλιστικά προγράμματα. Τούρκος βουλευτής υπέβαλλε μάλιστα ερώτηση στην Εθνοσυνέλευση να ενημερωθεί τον λόγο που συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Οι εν λόγω μηχανικοί που απασχολούνταν στο Ινστιτούτο Έρευνας και Ανάπτυξης των Αμυντικών Βιομηχανιών της Τουρκίας, στην Τουρκική Αεροδιαστημική Βιομηχανία και στην ASELSAN, μιας θυγατρικής εταιρείας του Τουρκικού Ιδρύματος Ένοπλων Δυνάμεων, έχουν μεταβεί πρόσφατα στην Ολλανδία, σύμφωνα με τουρκικά ΜΜΕ.
Ο İlhami Özcan Aygun, βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), δήλωσε ότι η Ολλανδία προσέφερε υπηκοότητα στους Τούρκους μηχανικούς παρέχοντάς τους έτσι ισχυρό κίνητρο για να εγκαταλείψουν την Τουρκία. Ο κ. Aygun είπε ότι όχι μόνο κλιμακώθηκε η διαρροή εγκεφάλων (brain drain) στην Τουρκία αλλά και έθεσε σε κίνδυνο τη συνέχεια των στρατηγικών έργων της χώρας.
Την ίδια στιγμή, ανώτατη πηγή από το ΓΕΕΘΑ, περιγράφει μέσα σε λίγες γραμμές, την κατάσταση που επικρατεί εντός των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, έτσι όπως την βλέπουν στο Ελληνικό πεντάγωνο, την ώρα μάλιστα που στην αρχή της νέας χρονιάς που διανύουμε, οι δικαστικές αρχές της Τουρκίας εξέδωσαν νέα εντάλματα για προσαγωγές και συλλήψεις υπόπτων, που φέρονται να εμπλέκονται στα δίκτυα των «Γκιουλενιστών».
Οι εισαγγελείς της Άγκυρας και του Ικονίου έστρεψαν τα βέλη τους κατά 137 στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, τα οποία θα συμπεριληφθούν στους διωκόμενους που ξεπέρασαν πλέον τις 140.000 χιλιάδες, αναφέρει το hellasjournal.com
Τι αναφέρουν οι πηγές:
«Οι διαρκείς διώξεις των στρατιωτικών στην Τουρκία που δεν σταματούν, είναι κάτι το οποίο χαλάει τη συνοχή στις Ένοπλες Δυνάμεις. Πρόκειται για έναν σύγχρονο στρατό, ο οποίος εξοπλίζεται διαρκώς και υποστηρίζεται πάρα πολύ από το κράτος με την αμυντική βιομηχανία τους, έχει ήδη αποκτήσει και μεγάλη πολεμική εμπειρία, αλλά δεν έχει συνοχή. Κοιτάζει ο ένας τον άλλον και φοβάται τι θα μεταφερθεί στους ανωτέρους τους μήπως κατηγορηθούν κι έχουν την τύχη που έχουν άλλοι οι οποίοι βρίσκονται στις φυλακές.»
Άδειοι» στις παραβιάσεις …
Μπορεί στα γεράκια της Τουρκίας να επιβάλλουν την παρουσίαση καθημερινού δελτίου παραβατικότητας στο Αιγαίο με «ίχνη» εντός του FIR Αθηνών, όμως αυτά αντί να φτάνουν με γεμάτες τις δεξαμενές καυσίμων τους-όπως συνηθίζεται άλλωστε ν’ απογειώνονται όλα τα αεροσκάφη για μια αποστολή- έχουν πιαστεί πολλάκις, ν’ αναφέρουν στον ασύρματό τους, πως είναι απαραίτητη η επιστροφή στη βάση καθώς τα καύσιμα δεν επαρκούν για περισσότερους λεονταρισμούς, την ώρα μάλιστα που τα Ελληνικά μαχητικά απογειώνονται πάντα με πλήρεις τις δεξαμενές τους.
Επίσης απαντάται σ’ αυτό το σημείο μια επιπλέον λεπτομέρεια, των πτήσεων- παραβιάσεων σε μεγάλα ύψη, οι οποίες γίνονται και λόγο της νεότητας των ιπταμένων που αισθάνονται μεγαλύτερη ασφάλεια στα 28.000 πόδια (το παράδειγμα των ποδών είναι το ύψος της πρώτης υπέρπτησης σε Παναγιά και Φαρμακονήσι, για το 2019) αλλά και επειδή σ’ αυτό το ύψος καίγεται λιγότερο καύσιμο. Ακόμη ένα «ποιοτικό» στοιχείο που αναδεικνύει τους φόβους που υπάρχουν: δηλαδή μη τυχόν πιλότος με αεροσκάφος φύγουν μια για πάντα- άντε και επέστρεψε το αεροσκάφος- προς Δυσμάς, ο ιπτάμενος…
Από τα ραντάρ που παρακολουθούν τα πάντα όταν υπάρχουν αερομαχίες, φαίνεται πως δεν είναι λίγες οι καταγεγραμμένες αναφορές ότι τα καύσιμα των τουρκικών μαχητικών είναι κυριολεκτικά με το σταγονόμετρο. Από την άλλη πλευρά του νομίσματος, όταν οι αποστολές τους είναι πιο «ζόρικες» και τα F-16 φέρουν εξωτερικές δεξαμενές (γιατί έτσι εμφανίζονται πάρα πολλές φορές στο Αιγαίο), τότε, δεν στρίβουν και βέβαια αυτό έχει τα γνωστά αποτελέσματα και παθήματα…
Η λογική της εξωτερικής δεξαμενής στο αεροσκάφος είναι να μεγαλώνει την αυτονομία και την εμβέλειά του, όμως όπως μας έλεγαν ιπτάμενοι από την ΠΑ, όταν ένα αεροσκάφος φέρει εξωτερικά φορτίο με τις δεξαμενές, αυτό σημαίνει ότι φυσικά μειώνεται η ικανότητά του να εκτελέσει ακραίους ελιγμούς με υψηλές φορτίσεις σε «G». Δηλαδή όταν το όριο επιτάχυνσης του F-16 είναι 9G, αυτό επιτυγχάνεται με καθαρή αεροδυναμική διαμόρφωση που σημαίνει χωρίς εξωτερικά φορτία (δεξαμενές- πυρομαχικά, pod κ.ο.κ.).
Στα μαχητικά F-16 η χρήση εξωτερικών δεξαμενών κάτω από τα φτερά, περιορίζει το αεροσκάφος σε ελιγμούς που μπορεί να φτάνουν μόνο έως τα 6,5 g το μέγιστο. Αν ωστόσο οι καταστάσεις απαιτήσουν τη συνέχιση βίαιων ελιγμών (over G), τότε ο χειριστής του F-16 μπορεί να ξεπεράσει αυτόν τον περιορισμό πλην όμως από τη στιγμή που θα προσγειωθεί το μαχητικό, θα πρέπει να επιθεωρηθεί επισταμένος από το τεχνικό προσωπικό στη Μοίρα Συντήρησης Βάσης, μια χρονοβόρα διαδικασία που θέτει προσωρινά εκτός Μοίρας το αεροσκάφος.
ΥΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ
Και όλά αυτά, την στιγμή που όπως σας είχε αναφέρει το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ, δύο απόλυτα αφοσιωμένοι στρατηγοί στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που τον υπηρέτησαν μέχρι τώρα με υποδειγματική πίστη, έπεσαν σε δυσμένεια επειδή τόλμησαν να εκφράσουν τις επιφυλάξεις τους σχετικά με μια επίθεση στους Κούρδους ανατολικά του Ευφράτη.
Όπως έγραψε σε άρθρο γνώμης η τουρκική εφημερίδα Sözcü, στα τέλη του 2018 ο διοικητής της 2ης Στρατιάς, στρατηγός Μετίν Τεμέλ (Metin Temel), και ο διοικητής της 4ης Ταξιαρχίας Καταδρομέων, ταξίαρχος Μουσταφά Μπαρούτ (Mustafa Barut), απομακρύνθηκαν από τις θέσεις τους και τοποθετήθηκαν σε μη ενεργά πόστα.
Η κίνηση αυτή δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη δεδομένου ότι αμφότεροι οι διοικητές θα κατείχαν κρίσιμες θέσεις σε μία πιθανή επιχείρηση στα ανατολικά του Ευφράτη.
Ειδικά για τον στρατηγό Τεμέλ υπενθυμίζεται ότι αναδείχθηκε σε ένα «λαμπρό αστέρι» μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, αναλαμβάνοντας έναν κρίσιμο ρόλο στις δύο μεγάλες επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία.
Επιπρόσθετα, σημειώνεται ότι ο Τεμέλ, κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών, βρέθηκε στο επίκεντρο μίας έντονης διαμάχης όταν χειροκρότησε σε μία ομιλία του Προέδρου Ερντογάν με αποτέλεσμα ο [τότε] αντίπαλος του Ερντογάν, Μουχαρέμ Ιντζέ, να υπόσχεται να τον υποβιβάσει.
Ο Ερντογάν, με τη σειρά του, όπως αναφέρεται, στήριξε τον Τεμέλ και ακολούθως τον προήγαγε στο βαθμό του στρατηγού.
Τώρα, έξι μήνες σχεδόν αργότερα, όπως καταγράφεται, ο Τεμέλ υπέπεσε σε δυσμένεια και απώλεσε τη στήριξη της κυβέρνησης.
Σύμφωνα με διάφορους ισχυρισμούς οι Τεμέλ και Μπαρούτ προκάλεσαν αντιδράσεις επειδή δεν παρευρέθηκαν σε τελετή απονομής βραβείων στο Ναυτικό το διάστημα 14-15 Δεκεμβρίου.
Ο αρθρογράφος της Sözcü, ωστόσο, υποστηρίζει ότι η ανωτέρω τελετή δεν ήταν η αιτία, αλλά το αποτέλεσμα μίας διαδικασίας που έληξε με την υποβάθμιση των δύο διοικητών.
Σύμφωνα πάλι με ισχυρισμούς, οι δύο διοικητές που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στις επιχειρήσεις «Ασπίδα του Ευφράτη» και «Κλάδος Ελαίας» διαφώνησαν με την κυβέρνηση σχετικά με τη νέα επιχείρηση που σχεδιάζεται στα ανατολικά του Ευφράτη.
Οι αντιρρήσεις που προέβαλλαν είναι οι ακόλουθες:
• Η απειλή στα ανατολικά του Ευφράτη είναι διαφορετική από τις απειλές που εξάλειψε η Τουρκία στην Εφρίν και στις περιοχές της «Ασπίδας του Ευφράτη». Οι ομάδες στα ανατολικά του Ευφράτη υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ, είναι καλά εξοπλισμένες και καλά εκπαιδευμένες.
• Σε σχέση με τις δύο πρώτες επιχειρήσεις, υπήρξε διεθνής υποστήριξη, κάτι που δεν υφίσταται για τη νέα επιχείρηση καθώς τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ρωσία στέλνουν αντιφατικά μηνύματα.
• Οι καιρικές συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές. Αυτό μπορεί να βλάψει το στόχο της διατήρησης των απωλειών στο ελάχιστο.
• Οι ΗΠΑ προσπαθούν να δώσουν στην Τουρκία την ευθύνη της καταπολέμησης του Ισλαμικού Κράτους σε αντάλλαγμα μίας επιχείρησης με περιορισμένη εμβέλεια. Το Ισλαμικό Κράτος βρίσκεται πολύ μακριά από τα σύνορα της Τουρκίας και δεν επαφίεται στην Τουρκία η καταπολέμησή του.
Καταλήγοντας, ο αρθρογράφος της Sözcü υποστηρίζει ότι οι δύο διοικητές εκδιώχθηκαν επειδή διαφώνησαν με την απόφαση της πολιτικής εξουσίας να ξεκινήσει μία επιχείρηση στη Συρία.
