Γράφει ο Χρήστος Βαλκάνιος
Όλοι γνωρίζουμε ότι η Σερβία παραδοσιακά δηλώνει ουδέτερη σε ότι αφορά την ένταξη της σε δυτικές ή άλλες αμυντικές δομές, έχοντας παράλληλα μια σαφώς σημαντική σχέση με τη Ρωσία. Όμως παρά τα δηλούμενα τα τελευταία χρόνια και παρά τις αντιρρήσεις της πλειοψηφίας του σερβικού λαού, υπάρχει έντονη προσέγγιση με το ΝΑΤΟ. Χωρίς τυμπανοκρουσίες λοιπόν και μάλιστα πολλές φορές με παραπλανητικές δηλώσεις η Σερβική ηγεσία οδηγεί τα πράγματα όλο και σε στενότερες σχέσεις με την ατλαντική συμμαχία. Εξάλλου εδώ και χρόνια λειτουργεί στο Βελιγράδι γραφείο συνδέσμου του Υπουργείου Άμυνας της Σερβίας με την Διοίκηση Ευρώπης του ΝΑΤΟ. Μέσα από συγκεκριμένα προγράμματα οι Σερβικές Ένοπλες Δυνάμεις τροποποιούν τις δομές τους ώστε να είναι συμβατές με τα ΝΑΤΟικά πρότυπα, χρησιμοποιώντας σαν δικαιολογία τις επιχειρήσεις για την ειρήνη, που ουσιαστικά αποτελούν το μεγάλο άλλοθι της εκάστοτε σερβικής ηγεσίας.
Έτσι μια σειρά από στρατιωτικές συμφωνίες της Σερβίας με το ΝΑΤΟ καθώς και ασκήσεις με την δυτική στρατιωτική συμμαχία, προκαλούν αμφιβολίες για την δηλούμενη ουδετερότητα από την σερβική ηγεσία. Πολλοί βλέπουν ότι η αυξανόμενη υλικοτεχνική συνεργασία αλλά και οι στρατηγικές συμφωνίες με το ΝΑΤΟ, την μετακινούν όλο και μακρύτερα από την παραδοσιακά φίλη Ρωσία, αψηφώντας έτσι την κοινή γνώμη άλλα και τις προβλέψεις του σερβικού συντάγματος για ουδετερότητα. Ακόμα δε περισσότερο περιπλέκει την κατάσταση ουδετερότητας της Σερβίας, η συμμετοχή της σε ασκήσεις με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Βέβαια πρόσφατα η Σερβία υπέγραψε και συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με την Ρωσία για το 2016.
Θεωρούμε ότι αυτή η ισορροπία που τόσο προσπαθούσε να κρατήσει η Σερβία με όλους, πλέον δεν μπορεί άλλο να διατηρηθεί. Εξάλλου και πολλοί άλλοι αναλυτές συμφωνούν ότι, όσο το ΝΑΤΟ εξαπλώνεται και οι σχέσεις με τη Ρωσία χειροτερεύουν, η Σερβία θα πρέπει πλέον να επιλέξει μεταξύ του ΝΑΤΟ, που βομβάρδισε τη χώρα τους πριν λιγότερο από είκοσι χρόνια ή να διατηρήσει την μακροχρόνια συμμαχία της με την Ρωσία. Βέβαια η κάθε επιλογή θα έχει και τις συνέπειες της, όμως δεν μπορεί να είσαι με τον φίλο και τον εχθρό του φίλου σου ταυτόχρονα, ειδικά όταν η αντιπαλότητα γίνεται όλο και μεγαλύτερη.
Χρήστος Καλογερόπουλος – Βαλκάνιος
Στρατηγικός Αναλυτής
Εξειδικευμένος σε Θέματα Διεθνούς Ασφάλειας
στη ΝΑ Μεσόγειο
