Σύμφωνα με ΜΜΕ και τον Ρώσο ειδικό, Αλεξάντερ Σιροκάραντ, “ είναι καιρός οι ιστορικοί μας, που περιγράφουν τα γεγονότα του 1942, να δώσουν επάξια θέση στις λαμπρές νίκες των συμμάχων μας στις γαλλικές αποικίες στις σελίδες των σχολικών και πανεπιστημιακών εγχειριδίων.
Λοιπόν, 1942. Έχουμε βαριές μάχες κοντά στο Λένινγκραντ, στο Χάρκοβο, στη Σεβαστούπολη, στο Κερτς, στον Βόρειο Καύκασο και κοντά στο Στάλινγκραντ.
Είχαμε στην συνέχεια μεγαλειώδεις αποβάσεις, νίκες, κατοχή μεγάλων εδαφών στην Τυνησία, την Αλγερία, το Μαρόκο, τη Σενεγάλη και τη Μαδαγασκάρη.
Δδεν έγιναν συναντήσεις των Συμμάχων στον Έλβα από τις 25 Απριλίου έως τις 2 Μαΐου 1945;
Ναι, τότε δεκάδες χιλιάδες Σοβιετικοί και Αμερικανοί στρατιώτες αγκάλιασαν χαρούμενα ο ένας τον άλλον.
Η συντριπτική πλειοψηφία των απλών Αμερικανών κατάλαβε πολύ καλά ότι ήταν ο Κόκκινος Στρατός που έδωσε αυτήν την έκβαση του μεγαλύτερου πολέμου στην ανθρώπινη ιστορία.
Κύριοι ιστορικοί! Δεν έχει νόημα να βάλουμε τέλος στις 9 Μαΐου 1945 στον πόλεμο αυτό.
Πρέπει επίσης να θυμηθούμε τα γεγονότα στην Κρήτη στις 11 Μαΐου 1945.
Την ημέρα αυτή, η 28η Βρετανική Ταξιαρχία Πεζικού του Στρατηγού Πρέστον αποβιβάστηκε στο νησί και μπήκε σε μάχη... με τους Έλληνες αντάρτες, οι οποίοι μέχρι τότε έλεγχαν το μεγαλύτερο μέρος του νησιού και ουσιαστικά πολιορκούσαν την γερμανική φρουρά στα βόρεια του νησιού.
Σύντομα, κάτω από εχθρικά πυρά, οι Βρετανοί άρχισαν να υποχωρούν και βρέθηκαν σε κρίσιμη κατάσταση.
Και εκείνη τη στιγμή, άρματα μάχης κινήθηκαν από τα μετόπισθεν προς τον εχθρό, ακολουθούμενα από πεζικό.
Η Βρετανική 28η Ταξιαρχία Πεζικού διασώθηκε.
Γιατί όμως τα άρματα μάχης είχαν πάνω τους γερμανικούς σταυρούς;
Γιατί ήταν η 212η Επιλαρχία αρμάτων μάχης της Βέρμαχτ και άλλων τμημάτων της γερμανικής φρουράς της Κρήτης.
Ας σημειωθεί ότι οι Έλληνες παρτιζάνοι πολέμησαν κατά των Γερμανών για τέσσερα χρόνια, μετά την παράδοση των Βρετανών στους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές τον Μάιο του 1941.
Οι Γερμανοί έκαψαν 20 χωριά στο νησί και σκότωσαν 3.471 πολίτες, αλλά δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τους παρτιζάνους.
Αμέσως μετά την απόβαση, ο Βρετανός Στρατηγός Πρέστον ζήτησε τον αφοπλισμό των παρτιζάνων, τον οποίο οι Έλληνες φυσικά αρνήθηκαν.
Τα αγγλογερμανικά στρατεύματα πολέμησαν τους Έλληνες παρτιζάνους στην Κρήτη μέχρι τις 26 Μαΐου 1945.
Μετά από αυτό, οι παρτιζάνοι υποχώρησαν στα βουνά της Σούδας και μόνο τότε ο Στρατηγός Πρέστον ζήτησε από τους Γερμανούς να αφοπλιστούν.
Τότε είχαν απομείνει 9 ολόκληροι μήνες πριν από την ομιλία του Ουίνστον Τσόρτσιλ στο Φούλτον στις 5 Μαρτίου 1946.
Δεν είναι λοιπόν καιρός να εξηγήσουμε στη νεότερη γενιά στα σχολικά μας βιβλία ιστορίας ποιοι ήταν οι ορκισμένοι σύμμαχοί μας;
Και τέλος η περιγραφή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη με τις κοινές ενέργειες των Βρετανών και της Βέρμαχτ κατά των Ελλήνων παρτιζάνων στην Κρήτη.
Πρόκειται για μια κακή ιστορία, αφού οι σύμμαχοι της ΕΣΣΔ κατέστρεψαν τους Γάλλους και μαζί με τους Ναζί κυνηγούσαν Έλληνες παρτιζάνους”, κατέληξε ο ίδιος με τα συμπεράσματα να είναι δικά μας.
