Προεκλογική εκστρατεία και στην... Έδεσσα πραγματοποιεί το μειονοτικό κόμμα ΚΙΕΦ το οποίο επιδιώκει έτσι να αλιεύσει ψήφους από το ακροατήριο του «Ουράνιου Τόξου» σε μια προσπάθεια να εμφανισθεί ως ο εκπρόσωπος «Εθνικών μειονοτήτων» στην Ελλάδα.
Το ΚΙΕΦ το οποίο προωθεί τον τουρκισμό στην Θράκη και εκφράζει τον σκληροπυρηνικό πυρήνα της μειονότητας υποστηρίζοντας ότι προωθεί τα αιτήματα της «τουρκικής μειονότητας» εδώ και καιρό και με παρασκηνιακές διαβουλεύσεις είχε έρθει σε επαφή με ακτιβιστές στην δυτική Μακεδονία που υποστηρίζουν ότι ανήκουν σε «μακεδονική μειονότητα» ώστε να υπάρξει κοινή κάθοδος στις εκλογές.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ένα βήμα πριν δολοφονηθεί ο Ζελένσκι από δικούς του ανθρώπους! Οι αξιωματικοί ασφαλείας του συνωμότησαν με τον Πούτιν
Καθώς αυτές οι προσπάθειες δεν ευοδώθηκαν το ΚΙΕΦ συμπεριέλαβε στην λίστα των υποψηφίων του για τις ευρωεκλογές την Ευγενία Νατσουλίδου της «Μακεδονικής Κίνησης Προώθησης της μητρικής γλώσσας Κρστε Μισιρκοβ». Η σχέση του ΚΙΕΦ με την κ. Νατσουλιδου έχει ξεκινήσει μήνες πριν καθώς πέρυσι είχε παραστεί ως ομιλήτρια στην εκδήλωση για την επέτειο θανάτου του Σαδικ Αχμετ καταθέτοντας και στεφάνι στον τάφο του.
Για πρώτη φορά η λίστα των υποψηφίων του δεν είναι αμιγώς μουσουλμανική. Στην 26η θέση φιγουράρει το όνομα της Ευγενίας Νατσουλίδου, της αυτοπροσδιοριζόμενης «Μακεδονοπούλας», η οποία -όπου βρεθεί και όπου σταθεί- κάνει λόγο για την ανύπαρκτη «Μακεδονική» μειονότητα στην Ελλάδα, τα δικαιώματα της οποίας -μάλιστα- καταπατούνται.
Με αυτό το κόλπο, το ΚΙΕΦ επιχειρεί να αποτινάξει από πάνω του τον χαρακτηρισμό ενός μουσουλμανικού «τουρκικού» κόμματος και φιλοδοξεί να αυτοπροσδιοριστεί ως ένας φορέας που εκπροσωπεί όλες τις υποτιθέμενες «μειονότητες» της χώρας. Παρ’ όλα αυτά, ο εναγκαλισμός του με το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής παραμένει τόσο σφιχτός που δεν μπορεί να ξεγελάσει τους ψηφοφόρους.
Πάντως δημιουργεί ερωτηματικά το γεγονός ότι Κόμμα το οποίο κατέρχεται τις εκλογές επικαλείται την ύπαρξη «τουρκικής μειονότητας» κατά παράβαση των προβλέψεων της Συνθήκης της Λωζάννης, αλλά και «μακεδονικής μειονότητας» η οποία όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται νομικά αλλά και η Συμφωνία των Πρεσπών έδωσε τέλος σε τέτοιου είδους ισχυρισμούς.
Σύμφωνα με τα όσα έλεγε η ίδια σε συνεντεύξεις της πριν από μία δεκαετία:
“Το 1991, άρχισα να συνειδητοποιώ πλήρως πόσο επικίνδυνη ήταν η κατάσταση για τους Μακεδόνες στην Ελλάδα, όταν η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε την αναγνώριση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, και σχεδίασε μια τεράστια έγερση ενός φανατικού αντί-Μακεδονισμου στην ελληνική κοινωνία», δήλωσε η Νατσουλίδου. “Όπως και πολλοί Μακεδόνες της ηλικίας μου στην Ελλάδα, είχα άγνοια σε μεγάλο βαθμό για τις θηριωδίες που διαπράχθηκαν από το ελληνικό κράτος εναντίον του λαού μας, γιατί οι πρεσβύτεροι δεν μας μιλήσουν γι ‘αυτό, και τα επίσημα ελληνικά σχολικά βιβλία διδάσκουν μια εντελώς διαστρεβλωμένη ιστορία όσον αφορά την Μακεδονία … όχι μόνο την ιστορία των αρχαίων χρόνων, αλλά κυρίως την ιστορία του 20ου αιώνα. “
“Το 2006, άρχισα να παρακολουθώ απο κοντά τις δραστηριότητες της Μακεδονικής Ένωσης – UMD, καθώς αυτές προωθούσαν των αγώνα μας με πολύ θετικό τρόπο. Οι προσπάθειές τους βοήθησαν να μας εμπνεύσουν για να δημιουργηθεί η Μορφωτική και Πολιτιστική Κίνηση Έδεσσας (ECME). Οι πολιτιστικές δραστηριότητες μας πραγματοποιήθηκαν με τη γενναιόδωρη υποστήριξη του Jim Daikos ( μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της UMD) , και πολλών συμπολιτών του, Μακεδόνες πατριώτες του Τορόντο, Καναδά. Αυτές οι δραστηριότητες συμπεριλαμβάνουν το περιοδικό Zadruga, την οργάνωση μουσικοχορευτικών εκδηλώσεων, το Voden Makedonsko Radio στο Διαδίκτυο, καθώς και μεταφράσεις πολλών σημαντικών μακεδονικών βιβλίων. Πρόσφατα, έχουμε εργαστεί μαζί για την δημοσίευση του «Το μήνυμα του Ντόπιου», ενός βιβλίου για την επέτειο των 100 χρόνων της βίαιης προσάρτησης στην Ελλάδα του Μακεδονικού εδάφους το 1913, το οποίο έχουμε αρχίσει να διανέμουμε δωρεάν σε όλη τη χώρα», πρόσθεσε η Νατσουλίδου.
Όταν ρωτήθηκε σχετικά με την κατάσταση των ακτιβιστών για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη σύγχρονη Ελλάδα, είπε: “Φυσικά, οι συνθήκες κάτω απο τις οποίες λειτουργούμε δεν είναι εύκολες. Συνεχίζουμε να λαμβάνουν απειλές, όχι μόνο από ιδιώτες εξτρεμιστές, αλλά και από ενεργούς παράγοντες των μεγάλων πολιτικών κομμάτων, οι οποίοι μας θεωρούν σαν ένα “ξένο σώμα” που ρυπαίνει την ελληνική κοινωνία. Από την εποχή του Ελληνικού Εμφύλιου Πόλεμου, οι άνθρωποι μας έχουν ανατραφεί σε μια κουλτούρα του φόβου επιχορηγούμενη από το κράτος . Ως εκ τούτου, η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να πείσουμε τους δικούς μας ανθρώπους να δηλώνουν ελεύθερα ως Μακεδόνες. Ευτυχώς, βλέπουμε πολλά ενθαρρυντικά σημάδια, καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι μας συμμετέχουν ενεργά, συμπεριλαμβανομένων των νεότερων γενεών.”
