Νέα παρέμβαση έκανε ο Ρουβίκωνας στο σπίτι του πρώην προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του ΟΣΕ.
Παρέμβαση στο σπίτι του πρώην προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου του ΟΣΕ έκανε ο Ρουβίκωνας τα ξημερώματα της Τρίτης (07/03), με αφορμή το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Οικονόμου για επίθεση του Ρουβίκωνα στο σπίτι Γεωργιάδη: Άνανδροι τραμπούκοι-Να καταδικάσουν όλα τα κόμματα
Περίπου στις 01:00 τα ξημερώματα, η ομάδα του Ρουβίκωνα πήγε στο σπίτι του πρώην προέδρου του ΟΣΕ και έγραψε στον τοίχο «ΟΣΕ Δολοφόνοι Ρουβίκωνας».
Δείτε την ανάρτηση του Ρουβίκωνα
Παρέμβαση και στο υπουργείο Μεταφορών
Πριν από λίγες μέρες, η οργάνωση είχε κάνει παρέμβαση στο Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών πραγματοποίησαν τα ξημερώματα του Σαββάτου μέλη της αναρχικής οργάνωσης «Ρουβίκωνας» με αφορμή την πολύνεκρη τραγωδία στα Τέμπη. Μάλιστα, ανάρτησαν και ένα μεγάλο πανό στο κτίριο στο Χολαργό, το οποίο έγραφε «δολοφόνοι»
Κατόπιν αυτής της παρέμβασης είχαν αναρτήσει στα κοινωνικά δίκτυα μία ανακοίνωση που μεταξύ άλλων ανέφερε: «Το μακελειό στα Τέμπη δεν ήταν άλλη μια κακιά στιγμή, είναι ένα έγκλημα που διαπράττει από κοινού το κράτος με το ιδιωτικό κεφάλαιο αυτή τη φορά πάνω στον πολύπαθο τομέα των σιδηροδρόμων. Είναι υπεύθυνες όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις που κυρίως την τελευταία εικοσαετία, είχαν υπό τη διαχείρισή τους το σιδηροδρομικό δίκτυο και πανηγύριζαν για το ξεπούλημα του σε ιδιώτες επενδυτές. Δεν ασχολήθηκαν ποτέ με τα πραγματικά προβλήματα και απαξίωσαν τις υποδομές με σκοπό να ανοίξει ο δρόμος για την είσοδο εργολάβων.
Αρχικά κατακερματίστηκε ο ΟΣΕ σε μικρότερες θυγατρικές εταιρίες, έγινε διαχωρισμός του έργου του σε υποδομή και εκμετάλλευση και ξεκίνησε η μερική ιδιωτικοποίηση του, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Στην πιο πρόσφατη ιστορία της υπόθεσης των σιδηροδρόμων, το 2017 η κυβέρνηση σύριζα πούλησε τον ΟΣΕ στην Hellenic Train του ιταλικού ομίλου. Το έργο της απαξίωσης το συνέχισε και η κυβέρνηση ΝΔ που ακολούθησε: Το 2019 ο τότε υπ. Μεταφορών Χατζηδάκης διαφήμιζε την «εξυγίανση» του ΟΣΕ που σήμαινε περαιτέρω άνοιγμα του πεδίου κερδοφορίας για τους μονοπωλιακούς ομίλους, αλλά καμία βελτίωση στην ποιότητα και την ασφάλεια των δρομολογίων για τους επιβάτες. Το ταμείο της εταιρίας πήγαινε στον ιδιώτη, το πανάκριβο κόστος της συντήρησης όμως παρέμεινε στα χέρια του ελληνικού δημοσίου, με άλλα λόγια τις πλάτες των φορολογούμενων.»
