Στο Μετσόβιο Κέντρο Διεπιστημονικής Έρευνας (ΜΕ.Κ.Δ.Ε.) βρέθηκαν δύο γιαγιάδες από το Μέτσοβο, κάνοντας μάθημα πίτας σε νεαρούς φοιτητές. Οι νεαροί που έκαναν το μάθημα της ζωής τους, παρακολούθησαν τις σπάνιες εικόνες των γιαγιάδων με τις παραδοσιακές στολές τους και απόλαυσαν τόσο τις ιστορίες όσο και τις πίτες.
Σε ανάρτηση του ΜΕΚΔΕ αναφέρεται: «Γιαγιάδες σε δράση. Την Πέμπτη, 19/01/23, προσκαλέσαμε στο ΜΕΚΔΕ δύο γυναίκες από το Μέτσοβο, την κυρά Όπω και την κυρά Κούλα, για να μάθουμε από την τέχνη τους στις μετσοβίτικες πίτες. Δύο αδερφές, αγαπημένες γιαγιάδες του Μετσόβου.
Για να μάθουμε, αλλά και για να ακούσουμε ιστορίες από τα παλιά, για να εξερευνήσουμε την ζωή των γυναικών στη μικρή ορεινή κοινωνία. Ο οντάς γέμισε πλάστες, λεκάνες, ζυμάρια, χόρτα, τυριά και αλεύρι. Φοιτητές και γιαγιάδες έγιναν μια παρέα. Δύσκολη τέχνη το πλάσιμο και το άνοιγμα του φύλλου. Θέλει υπομονή, δύναμη στα χέρια, αφοσίωση. Όπως κάθε τι στο βουνό.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τρίκαλα: 21.000 ευρώ πρόστιμο για 2 γιαγιάδες που… βοηθούσαν στην ταβέρνα των παιδιών τους!
Η πίτα. Φαγητό του βουνού, από πάντα. Με υλικά της ορεινής φύσης και οικονομίας, φτιαγμένη να θρέφει και να χορταίνει. «Εντάξει, αλλά να μη χαλάμε τη ζύμη». Στο τρίτο κομμάτι ζυμάρι που δεν άνοιξε σωστά σε φύλλο η κυρά Κούλα επενέβη! Αδύνατο να δεχθεί τη σπατάλη ο βουνίσιος άνθρωπος. Ακόμη κι αν αυτή είναι αναμενόμενη σε μια διαδικασία μάθησης. Κι έτσι, πολλά τρύπια φύλλα «κρύφτηκαν» ανάμεσα στα καλά κι όσα ζυμαράκια δεν έκαναν πια για άνοιγμα έγιναν μικρά πιτάκια. Δεν πετάμε τίποτα! Μάθημα πρώτο.
Το ψήσιμο ήταν άλλο ένα μάθημα. Μας άφησε χρόνο για κουβέντες. Για ιστορίες. Για προξενιά, για αγόρια και κορίτσια που βλέπονταν την ημέρα του γάμου, για κρυφά ερωτευμένους, για προίκες, για αργαλειούς που ύφαιναν ζωές, για βαριές δουλειές, για γυναίκες που δούλευαν από το πρωί μέχρι το άλλο πρωί, για άντρες που έφευγαν με τα κοπάδια, για χέρια που έφτιαχναν τα πάντα, για χρόνια δύσκολα.
Ήταν για μας ένα μεγάλο μάθημα ζωής από δυο τετραπέρατες γιαγιάδες, με τις παραδοσιακές μετσοβίτικες στολές τους, που άνοιξαν στο ΜΕΚΔΕ, όχι μόνο φύλλα για πίτες, αλλά και μια μεγάλη αγκαλιά για τους νέους ανθρώπους. Ευχαριστούμε!».
