Την επιβολή ποινής καθείρξεως έξι ετών αποφάσισε το Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας στον Γιώργο Σαρματζόπουλο, ο οποίος δικάστηκε για την υπόθεση της κινηματογραφικής κλοπής έργων μεγάλης αξίας μεταξύ των οποίων ένας πίνακας αμύθητης αξίας του Πάμπλο Πικάσο από την Εθνική Πινακοθήκη το 2012.
Το δικαστήριο αναγνώρισε στον κατηγορούμενο το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη και χορήγησε αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση του κ. κατηγορουμένου με τον όρο της ηλεκτρονικής επιτήρησης με «βραχιολάκι» εντός τριών χιλιομέτρων από τον τόπο κατοικίας του.
Το δικαστήριο έκρινε ένοχο τον κατηγορούμενο, με σύμφωνη πρόταση του εισαγγελέα της έδρας, Κωνσταντίνου Σιμιτζόγλου, για διακεκριμένη περίπτωση κλοπής κατά συναυτουργία, τετελεσμένη και σε απόπειρα πραγμάτων καλλιτεχνικής αξίας που βρίσκονταν σε συλλογή εκτεθειμένη σε κοινή θέα σε δημόσιο οίκημα άνω των 120.000 ευρώ σε βάρος ΝΠΔΔ.
Απολογία
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Εθνική Πινακοθήκη: Ξεκινά σήμερα η δίκη για την κλοπή του αιώνα
Ο κατηγορούμενος νωρίτερα στην απολογία του, δήλωσε φιλότεχνος και ζήτησε συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τα τρία έργα που αφαίρεσε από την Εθνική Πινακοθήκη και δήλωσε την έμπρακτη μεταμέλεια του. «Ήθελα ένα οποιοδήποτε έργο να προσθέσω στη συλλογή μου. Από την ιδιότητα μου ως ελαιοχρωματιστής μπορούσα να καταλάβω τα δομικά που έχει τοίχο, που έχει καλωδιώσεις. Η σχεδίαση και η παρακολούθηση κράτησε γύρω στους έξι μήνες. Έβγαλα το συμπέρασμα ότι όλη η Πινακοθήκη φυλάσσονταν από δυο άτομα και θα ήταν εύκολο. Είχα μάθει τις βάρδιες των φυλάκων. Ποτέ έρχεται ο καθένας» τόνισε ο κατηγορούμενος στην απολογία του.
Για την ημέρα της κινηματογραφικής κλοπής το 2012 ο μάρτυρας περιέγραψε ότι είχε καθίσει στο πάρκο του Ευαγγελισμού και χάζευε το κτίριο της Εθνικής Πινακοθήκης.
«Η κλοπή ήταν τόσο απλή και χαζή που κανείς δε μπορούσε να φανταστεί ότι αυτό θα συνέβαινε από έναν απλό πολίτη» τόνισε ο 50χρονος ελαιοχρωματιστής και περιέγραψε πως έκανε την κλοπή, αναφέροντας πως η πόρτα ήταν… ξεκλείδωτη!
Όπως είπε πήγε στο βεραντάκι της πινακοθήκης, χτύπησε τη μπαλκονόπορτα και άκουσε ένα ηχητικό σήμα.
«Άκουσα το φύλακα να έρχεται. Ο φύλακας ήταν εντάξει στα καθήκοντα του. Έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει» εξιστόρησε ο κατηγορούμενος, συνεχίζοντας : «Έσπασα ένα τζαμάκι κι έφτασα σε ένα σημείο μέσα σε τέσσερις ώρες που χτυπούσε ο συναγερμός ο φύλακας ανεβοκατέβαινε συνεχώς. Το έκανα μέχρι να κουραστεί και να κατέβει κάτω. Κάποια λεπτά αργότερα, πήγα με τα οικοδομικά εργαλεία να παραβιάσω την πόρτα. Ήταν ξεκλείδωτη! Γι’ αυτό δεν υπήρχαν ίχνη παραβίασης. Είχα πια μπει μέσα. Ανοιγόκλεινα τη τζαμαρία χωρίς να με βλέπει, πίσω από τη γυψοσανίδα. Είχε αρχίσει να νευριάζει. Άρχισα να κόβω καλώδια, χωρίς να ξέρω τι κόβω. Κάποια στιγμή έκανα μια με το πόδι μου και ξεκολλάει όλη η γυψοσανιδα και πέφτουν γύρω στα 7-8 κάδρα από γκραβούρες. Ακούω που σπάνε. Εγώ δεν ήξερα τι έπεσε» τόνισε ο κατηγορούμενος.
Ο 50χρονος στην απολογία του, απαντώντας σε ερωτήσεις της προέδρου, επισήμανε πως δε γνωρίζει που βρίσκεται ο Πικάσο. «Δεν ήμουν επαγγελματίας κλέφτης. Όταν έπεσαν αυτά ταράχτηκα. Ανέβηκα τις σκάλες, είδα ένα πίνακα, δεν ήταν δεμένος. Είδα ότι δεν είχε έρθει κανείς. Περιεργάστηκα το έργο και διαπίστωσα ότι ήταν Πικασο. Ξεκρέμασα τον πίνακα. Τον έβαλα στο σάκο. Πήρα άλλο έναν πίνακα. Είδα ένα ωραίο δημιούργημα, το αφαίρεσα, το έβαλα στο σάκο. Δεν ήξερα το Μοντριάν. Ξαφνικά ακούω να φωνάζει κάποιος «κλέφτη! Κλέφτη!». Ο φύλακας που είπε ότι με κυνήγησε δε λέει αλήθεια, δε χώραγε!» είπε ο 50χρονος με τον φύλακα να αντιδρά και να λέει πως ψεύδεται.
Ο κατηγορούμενος υποστήριξε ότι επιχειρώντας να μαζέψει ένα ακόμη πίνακα κόπηκε και σκουπίστηκε από ένα χαρτί, το οποιο τελικα αποδείχτηκε ότι ήταν σχέδιο του Μονκάλβο.
Μάρτυρες
Στη δίκη κατέθεσαν οι φύλακες της Πινακοθήκης εκείνη την περίοδο, ο τεχνικός ασφαλείας της εταιρίας συναγερμού, ένας συντηρητής έργων τέχνης, αλλά και η υπεύθυνη συλλόγων της Εθνικής Πινακοθήκης.
Η διευθύντρια συλλογών της Πινακοθήκης, Ευτυχία Αγαθονίκου τόνισε στη κατάθεση της πως είχαν αποτυπώσει την αξία του Πικάσο στα 2 εκ. ευρώ, τον Μοντριάν στις 200.000 και το σχέδιο 1.000 ευρώ.
Η μάρτυρας τόνισε πως υπήρξαν ζημιές στους πίνακες. «Με γυμνό μάτι δεν φαινόταν ζημιά. Η μη αναστρέψιμη ζημιά φάνηκε στο έλεγχο. Υπήρξε ζημιά στη συνοχή των χρωμάτων. Πρέπει να είναι σε ειδικές συνθήκες για να μην επέλθει ζημιά» τόνισε η μάρτυρας.
Εισαγγελέας: Θεωρείτε ότι ο κατηγορούμενος μπορεί να είναι συλλέκτης;
Μαρτυρας: Με τίποτα! Αυτά είναι αστεία! Ο συλλέκτης έχει συλλογή! Ποια συλλογή έχει; Δεν είναι καν φιλότεχνος. Δε θα πετούσε ποτέ το σχέδιο του Μονκάλβο. Ακόμα κι αν είχε αίμα. Έχει παρουσιαστεί ως φανατισμένος φιλότεχνος ή συλλέκτης. Αυτό δεν υπάρχει. Ένας τέτοιος άνθρωπος θα σκεφτόταν πρώτα το έργο και μετά τον εαυτό του. Παράτησε τα έργα σε ρεματιά. Ένα ζώο να τα έβρισκε και θα είχε αρχίσει η αλλοίωση από πολύ μικρή δαγκωματιά που θα τρυπούσε τη σακκούλα. Είναι κοινός κλέφτης και τίποτε άλλο!
Κατάθεση έδωσε στο δικαστήριο και ο δικηγόρος και συλλέκτης έργων τεχνης Στέλιος Γκαρίπης, ο οποίος αμφισβήτησε πλήρως τους ισχυρισμούς του κατηγορουμένου, ενώ άφησε αιχμές για τις κινήσεις της Εθνικής Πινακοθήκης μετά την κλοπή. «Δεν ήταν συμπτωματικό ότι επιστράφησαν δύο έργα. Το σχέδιο που υποτίθεται πως καταστράφηκε, ακούστηκε ότι εμφανίστηκε προς πώληση. Απευθύνθηκα στην Εθνική Πινακοθήκη να δω σε τι ενέργειες είχαν προβεί. Το πιο απλό ήταν να δουν και να στείλουν έγγραφα να δουν ποιος παρέλαβε το έργο διότι αυτό δεν πουλήθηκε. Δεν έκαναν τίποτα. Έγινε εν συνεχεία ταυτοποίηση από ξένους ειδικούς που είπαν ότι πρόκειται σίγουρα για το ίδιο έργο. Από τη Πινακοθήκη δεν έκαναν τίποτα» είπε ο κ. Γκαρίπης.
