Με καταθέσεις που ραγίζουν καρδιές ανθρώπων που έχασαν τους δικούς τους στις φλόγες, συνεχίστηκε σήμερα η δίκη για το Μάτι. Γονείς αναφέρθηκαν στην απώλεια της κόρης τους και του εγγονιού τους και με δάκρυα στα μάτια περιέγραψαν τον εφιάλτη που ζουν μέχρι σήμερα, μην μπορώντας να ξεπεράσουν όσα τους στέρησε η πύρινη λαίλαπα.
Η κ. Μαρία Διονυσιώτη, έχασε κόρη και εγγονάκι στην πυρκαγιά ενώ λίγα χρόνια πριν είχε χάσει και τον γιο της. Στη κατάθεσή της στη δίκη μίλησε για το σημείωμα που άφησε η κόρη της ευχαριστώντας σύζυγο και γονείς για την ευτυχισμένη ζωή που της χάρισαν. «Αυτό το σημείωμα το χαράξαμε και το έχουμε μαζί με τις φωτογραφίες των παιδιών μας» είπε η κ. Δονυσιώτη περιγράφοντας στη συνέχεια τις στιγμές που έμαθε για την απώλεια της κόρης της: «Με πλησίασε ο γαμπρός μου, και έκανε την ίδια κίνηση, όπως όταν μου είπε ότι χάσαμε το μπέμπη μας. Τότε νερούλιασε το αίμα μου, μούδιασα ολόκληρη. Μου είπε: «Η Μαργαριτουλα μας έφυγε, δεν άντεξε μακριά από τον μπέμπη μας. Πήγε μαζί του». Χάσαμε τα παιδιά μας μαζί με άλλους 103 ανθρώπους. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι μαρτύρησαν, πόνεσαν, υπέφεραν... Εγώ δεν κάηκα, αλλά έχει καεί η ψυχή μου. Δεν ζω, απλά υπάρχω, μέχρι να κλείσω τα μάτια μου. Η Μαργαρίτα μας ήταν η ζωή μας όλη μετά το θάνατο του γιου μας. Το σπίτι μου δεν το έφτιαξα, ούτε θέλω να το φτιάξω. Την επιδότηση που δικαιούμαι για το καμένο μου σπίτι να την πάρει ο κ. Ψινάκης…».
Είχε προηγηθεί η κατάθεση του κ. Χαράλαμπου Διονυσιωτη ο οποίος μίλησε για τα όσα έζησε όταν κατάφερε να εντοπίσει την κόρη του και τον εγγονό του στην Αργυρά Ακτή. «Η Μαργαρίτα ήταν ημιλιπόθυμη και το βρέφος της αναίσθητο στην αγκαλιά της» είπε μάρτυρας αναφέροντας πως ο εγγονός του κατέληξε στο νοσοκομείο Παίδων. «Οι γιατροί μας είπαν πως αργήσαμε. Αν υπήρχε βοήθεια από θαλασσής, θα μπορούσε σήμερα να ζει», ανέφερε.
Στη δική του κατάθεση ο κ. Γεώργιος Μίχας, ο οποίος έχασε στη φονική πυρκαγιά, τον γιο του Βίκτωρα, 23 ετών, ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: «Δεν είχα ενημέρωση από κανέναν. Η ώρα είχε περάσει. Δέχθηκα ένα τηλέφωνο από άγνωστο νούμερο. Ήταν μια κυρία και μου είπε ότι είναι φίλη της μητέρας του Βίκτωρα. Ρώτησα για τον Βίκτωρα. Την άκουσα ταραγμένη. Ο νους μου πήγε στο απόλυτο κακό... » είπε ο μάρτυρας και συνέχισε με δάκρυα στα μάτια: «Της είπα ότι αν δεν βρω τον Βίκτωρα δεν γυρίζω πίσω... Μετά η κυρία μου είπε ότι θα έρθει εκείνη εκεί που ήμουν. Ήρθαν και με βρήκαν στο λιμάνι. Καθόμουν στο παγκάκι και ήρθε η μαμά του Βίκτωρα και κάθισε στην αγκαλιά μου. Μου είπε ο Βίκτωρας πάει ... Με το που μου το είπε αυτό, την πέταξε από πάνω μου. Δεν μπορούσα να το διανοηθώ. Μετά από αυτό το γεγονός η οικογένεια μου διαλύθηκε».
Από την πλευρά της, η μάρτυρας Ιωάννα Καρακουκάλη περιέγραψε τις δραματικές στιγμές που έζησε προσπαθώντας να βοηθήσει την εγκλωβισμένη στη φωτιά μητέρα της, από τηλεφώνου. «…Την έπαιρνα συνεχώς τηλέφωνο και δεν μου απαντούσε. Κάποια στιγμή μου απάντησε ξανά στο τηλέφωνο. Άκουγα κραυγές, ουρλιαχτά, δεν μπορούσα να καταλάβω αν κάποιος μου μιλάει. Πήρα την αστυνομία και τους είπα ακριβώς που βρισκόταν» τόνισε η μάρτυρας για να συνεχίσει: «Στις 21.06 το βράδυ μιλήσαμε για τελευταία φορά, ήταν ζωντανή και ήταν καλά. Πριν το κλείσουμε τότε, μου είπε ότι θα πεθάνει και ότι με αγαπάει. Δεν μου ξαναμίλησε. Δε μπορούσα να πιστέψω ότι ήταν ζωντανή μέχρι εκείνη την ώρα, ότι ήταν 48 ετών και έκανε προσπάθεια να μείνει στη ζωή αλλά κανείς δεν τη βοήθησε».
Τέλος, η κ. Πλυμνία Κόσσορα αναφέρθηκε στον σύζυγό της ο οποίος ήταν ένας από τους 26 νεκρούς που βρέθηκαν απανθρακωμένοι στο οικόπεδο Φράγκου. Μεταξύ άλλων η μάρτυρας κατέθεσε: «Ο άντρας μου ήταν ένας από αυτούς που είχαν εκτραπεί από τη λεωφόρο χωρίς να έχουν καμία δουλειά εκεί. Πήγε το γιο μου στο αεροδρόμιο και επέστρεφε. Έχασε τη ζωή του αναίτια, λόγω της εγκληματικής διαχείριση της φωτιάς από τις αρχές. Μια αρχή να είχε κάνει τη δουλειά της δεν θα είχαμε τόσα θύματα…».
Η δίκη θα συνεχιστεί αύριο.
