Τέλος στη βασιλεία στην Ελλάδα μπήκε πρακτικάτον Δεκέμβριο του 1967 όταν το αντικίνημα κατά της χούντας των συνταγματαρχών, του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, προδόθηκε δίχως καν να εκδηλωθεί με τον ίδιο και την οικογένειά του να καταφεύγουν στη Ρώμη. Η επικύρωση του «τέλους εποχής» ωστόσο ήρθε στη Μεταπολίτευση, με το δημοψήφισμα στον οποίο αποφασίστηκε η αλλαγή του πολιτικού συστήματος στη χώρα, στην οποία μόλις είχε επιστρέψει η Δημοκρατία.
Στις 8 Δεκεμβρίου 1974 διεξήχθη το πρώτο δημοψήφισμα της Μεταπολίτευσης, το ένατο στη σειρά από τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους και το τέταρτο που αφορούσε ευθέως τη μορφή του Πολιτικού συστήματος. Ύστερα από μια «προεκλογική» εκστρατεία που πραγματοποιήθηκε και τηλεοπτικά, η ουδετερότητα της κυβέρνησης και οι θέσεις του συνόλου των εκλεγμένων κομμάτων στη Βουλή λειτούργησαν εναντίον του μοναρχικού θεσμού και συνέβαλαν στην καθολική αποδοχή του αποτελέσματος. Το συντριπτικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος υπέρ του πράσινου ψηφοδελτίου, με την ένδειξη «Αβασίλευτη Δημοκρατία», έναντι του καφέ που ανέγραφε «Βασιλευόμενη Δημοκρατία», ρύθμισε οριστικά το Πολιτειακό ζήτημα.
Με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δήλωσε ότι «ένα καρκίνωμα αποκόπηκε σήμερα από το σώμα του έθνους». Ο Κωνσταντίνος απηύθυνε την επομένη της ψηφοφορίας το ακόλουθο μήνυμα: «Ελληνες και Ελληνίδες. Πιστός στη διακήρυξή μου, επαναλαμβάνω ότι προέχει η εθνική ενότητα χάριν της ομαλότητας, της προόδου και της ευημερίας της Χώρας και εύχομαι ολόψυχα οι εξελίξεις να δικαιώσουν το αποτέλεσμα που προέκυψε από τη χθεσινή ψηφοφορία».