Κατά 15% έχουν αυξηθεί το τελευταίο διάστημα τα αιτήματα για νοσηλείες στην Ψυχιατρική Κλινική του Νοσοκομείου Βόλου, ως απόρροια μεταξύ άλλων και της πίεσης που νιώθουν πολλοί από την οικονομική και υγειονομική κρίση.
Σύμφωνα με το e-thessalia.gr, υπολογίζεται πως στην Ψυχιατρική Κλινική του «Αχιλλοπούλειου» νοσηλεύονται κάθε χρόνο κοντά στα 300 άτομα. Μάλιστα πρόκειται για συμπολίτες από όλο το ηλικιακό εύρος, ενώ, όπως σημειώνουν οι ψυχίατροι, δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη υπεροχή του ενός από τα δύο φύλα ως προς τη συχνότητα περιστατικών.
«Παρατηρούμε ότι από την εμφάνιση της πανδημίας και μετέπειτα έχουν αυξηθεί σε ποσοστό μέχρι και 15% τα αιτήματα για νοσηλεία στην Ψυχιατρική Κλινική» τόνισε ο διευθυντής της Κλινικής κ. Κώστας Ασπραδάκης και συμπλήρωσε πως «τα περιστατικά αφορούν όλο το φάσμα των ψυχωτικών ζητημάτων από την κατάθλιψη μέχρι και τη σχιζοφρένεια. Το ενδιαφέρον για νοσηλεία εκδηλώνεται είτε από τους ίδιους τους πάσχοντες είτε από τις οικογένειές τους και τους συγγενείς τους».
Η πανδημία με τις απανωτές καραντίνες, την αβεβαιότητα και τον φόβο, την αποστασιοποίηση και την εσωστρέφεια φαίνεται πως επιδείνωσε μια ήδη δύσκολη κατάσταση, που είχε δημιουργηθεί από την οικονομική ύφεση με την ανεργία, την απώλεια εισοδήματος.
Στην Ψυχιατρική Κλινική υπάρχουν 14 κλίνες και σύμφωνα με τον κ. Ασπραδάκη είναι μονίμως γεμάτες όλες. «Ο μέσος όρος χρόνος νοσηλείας των πασχόντων είναι γύρω στις 20 μέρες» τόνισε ο ίδιος και συμπλήρωσε πως στην Κλινική δεν νοσηλεύονται μόνο ιατρικά, αλλά και ιατροκοινωνικά περιστατικά.
Αυτό σημαίνει ότι έρχονται στην Κλινική και νοσηλεύονται άτομα που περισσότερο αντιμετωπίζουν επισιτιστικό και στεγαστικό ζήτημα και λιγότερο ψυχιατρικό. Μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις αυτά τα περιστατικά αποτελούν και τα 2/3 των νοσηλευομένων».
Από τη στιγμή που στα ψυχιατρικά νοσοκομεία έκλεισαν οι κλινικές χρονίως πασχόντων που θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τέτοια ιατροκοινωνικά περιστατικά, οι επιλογές που έχουν οι ασθενείς και οι οικογένειές τους, είναι δύο: Η πρώτη, να απευθυνθούν στον ιδιωτικό τομέα, όπου πρέπει να υπάρχουν και οι αντίστοιχοι οικονομικοί πόροι για την παραμονή τους σε αυτές τις δομές και η δεύτερη είναι οι ψυχιατρικές κλινικές των δημόσιων νοσοκομείων.
Φαίνεται πως πάρα πολλοί ελλείψει οικονομικής δυνατότητας ζητούν να νοσηλεύσουν τους δικούς τους ανθρώπους στην ψυχιατρική κλινική.
Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο που ανέφερε ο κ. Ασπραδάκης, είναι πως το 60 – 70% των ανθρώπων που νοσηλεύονται στην Ψυχιατρική Κλινική δεν έχουν ένα ουσιαστικό υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον.
Και σε αυτές τις περιπτώσεις το οικογενειακό περιβάλλον έχει κρίσιμο ρόλο για την πορεία του ασθενούς με ψυχιατρικά προβλήματα.
Ο οργανισμός του Νοσοκομείου για την Ψυχιατρική Κλινική αναφέρει πως πρέπει να βρίσκονται 6 γιατροί, αλλά αυτή τη στιγμή είναι 3 εκ των οποίων οι 2 επικουρικοί. Επίσης υπάρχουν 12 με 13 άτομα που προσφέρουν ως νοσηλευτικό προσωπικό.
