Η ακροαματική διαδικασία ξεκίνησε με καταθέσεις αστυνομικών που είχαν λάβει μέρος στην επιχείρηση εκκένωσης κτηρίου που βρίσκονταν σε κατάληψη επί της Ματρώζου, ενώ στο εδώλιο κάθισαν ο σκηνοθέτης με τον ένα γιο του, καθώς ο δεύτερος απουσίαζε. Και οι τρεις κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν, κατά περίπτωση, τα αδικήματα της βίας κατά υπαλλήλων, απόπειρα παράνομης βίας, εξύβριση, απείθεια, επικίνδυνη σωματική βλάβη, παράνομη οπλοκατοχή, διατάραξη λειτουργίας υπηρεσίας.
«Μας ανατέθηκε να πάμε σε ένα διώροφο οίκημα στη Ματρώζου στο Κουκάκι που ήταν υπό κατάληψη. Δεν γνωρίζω σε ποιον ανήκει το κτήριο. Ήταν μια οργανωμένη επιχείρηση με πολλά άτομα. Μπορεί να συμμετείχαν και 100 αστυνομικοί. Η εντολή ήταν να μπούμε και να καταστείλουμε την κατάληψη. Φτάσαμε η πόρτα ήταν κλειδωμένη και δεχτήκαμε επίθεση. Μέσα ήταν μόνο δυο άτομα που μας πέταγαν πέτρες, υπολογιστές, πυροσβεστήρες και άλλα βαριά αντικείμενα» κατέθεσε ένας αστυνομικός, που συμμετείχε στην επιχείρηση.
Πρόεδρος: Αναγνωρίζετε κάποιον;
Μάρτυρας: Ήταν ο πρώτος κατηγορούμενος (πρόκειται για τον Δ. Ινδαρε) και ένας νεαρός.
Πρόεδρος: Τι έγινε μετά; Μπήκατε μέσα στο κτήριο; Πόσα άτομα ήταν μέσα;
Μάρτυρας: Στον κάτω χώρο δεν βρέθηκε κανένας. Πήγαμε στον πρώτο όροφο. Εγώ δεν έκατσα να ψάξω όλο τον όροφο. Ανεβήκαμε στην ταράτσα. Άλλοι ψάξανε τον πρώτο όροφο αλλά απ' ότι έμαθα δεν βρήκαν κανένα. Ανέβηκα στην ταράτσα και είδα τον πρώτο κατηγορούμενο και το άλλον να πηδάνε απέναντι. Ήταν αυτός που δεχόμουν την επίθεση. Πηδήξανε από τη ταράτσα του κτηρίου στο διπλανό κτήριο. Αυτό κάνανε συνέχεια, πηδούσαν από τη μια ταράτσα στην άλλη. Στην άλλη ταράτσα υπήρχε μια κατασκευή με καρφιά και δε μπορέσαμε να τους καταδιώξουμε, μας καθυστέρησε. Ενημερώσαμε ότι είχαν περάσει στο άλλο κτήριο. Μετά περάσαμε στην άλλη ταράτσα είδαμε τον τρίτο κατηγορούμενο (σ.σ ένας από τους γιους του κ..Ινδαρε). Του είπαμε τι ψάχνουμε και μας είπε: "Φύγετε από δω έχετε χαρτί εισαγγελέα που ψάχνεται την ταράτσα μου;"
Πρόεδρος: Βλέπετε τον τρίτο κατηγορούμενο; Στη συνέχεια τι έγινε;
Μάρτυρας: Είδαμε τους δυο που καταδιώκαμε είχαν αλλαγμένα ρούχα. Ο κύριος ο μεγαλύτερης ηλικίας (ο πατέρας) ήρθε και μου άρπαξε τον εξοπλισμό μου. Αγκάλιασα τον εξοπλισμό μου, πέσαμε κάτω και του έβαλα χειροπέδες. Με τους άλλους δυο, ασχολήθηκαν οι συνάδελφοί μου. Υπήρχε μεγάλη αντίδραση, εγώ έκανα τη σύλληψη του πατέρα
Πρόεδρος: Χτυπήσατε;
Μάρτυρας: Ναι, χτύπησα τον ώμο μου και βγήκα ελεύθερος υπηρεσίας δυο μήνες. Πήγα σε ιατροδικαστή.
Πρόεδρος: Σας έβριζαν;
Μάρτυρας: Από την αρχή που ήμασταν κάτω μας έβριζαν. Δέχθηκα καρέκλες, πέτρες πυροσβεστήρες, θρανία και γι' αυτό τραυματίστηκα κιόλας.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η κατάθεση του δεύτερου αστυνομικού, ο οποίος ανέφερε: «Ανεβήκαμε τα σκαλιά. Πήγαμε στον 1ο όροφο και δεν υπήρχε κανείς. Ανεβήκαμε στη ταράτσα, είχε μια εσωτερική σκάλα. Πήγαμε στη ταράτσα στο διπλανό κτήριο. Είδα τα δυο ίδια άτομα να περνάνε στην ταράτσα της Ματρώζου 47. Ήταν ο πατέρας και πίσω τα παιδιά αυτά. Φώναζε αν υπάρχει εισαγγελέας και άρχισε να μας σπρώχνει. "Τι δουλειά έχετε εδώ" μας έλεγε. Του είπαμε ότι θα κάνουμε μια σύλληψη και τότε άρχισε να φωνάζει και παρεμπόδισε τη σύλληψη. Τον είδα να βρίζει και να φωνάζει όχι σε μένα προσωπικά στους άλλους συναδέλφους. Εγώ ασχολήθηκα με τις άλλες συλλήψεις. Τον είδα να σπρώχνει. Ακινητοποιήσαμε τα άτομα και τα συλλάβαμε. Ήταν ο κύριος μπροστά και πίσω οι γιοι του. Ο πατέρας τους αντιστάθηκε στη σύλληψη των παιδιών. Αυτά μας πέταγαν τις πέτρες και μπογιές ακόμη και λύματα. Ούρα και κόπρανα απ' ότι μύρισα μετά πάνω μου. Έφαγα πυροσβεστήρα στο κεφάλι και λιποθύμησα».
Η κατάθεση της συζύγου
Στο βήμα του μάρτυρα ανέβηκε η μητέρα των δυο κατηγορουμένων και σύζυγος του Δημήτρη Ινδαρέ.
«Κατά τις 6:30 το πρωί εκείνης της ημέρας ξύπνησα πρώτη. Ξύπνησα τα παιδιά που κοιμόνταν όπως και ο σύζυγός μου. Τους ξύπνησα όλους ακούγονταν φασαρία. Πήγα στο παράθυρο και είδα μέσα από το τζάμι παραταγμένους αστυνομικούς, οι οποίοι αντάλλασσαν βρισιές και φωνές με αυτούς που ήταν στην κατάληψη. Ο σύζυγός μου ντύθηκε και πήγε να μαζέψει το αμάξι μας που ήταν κάτω παρκαρισμένο. Τα παιδιά μας βγήκαν στο μπαλκόνι και τους έλεγα μπείτε μέσα.
Φοβόμουν. Κάποια στιγμή ενώ είμαι στη κουζίνα και φτιάχνω καφέ ακούμε πάνω στη ταράτσα μας βήματα και βλέπω το σύζυγό μου να πηγαίνει προς το μπαλκόνι. Πρώτα ανέβηκε ο σύζυγος μαζί με τον μικρό μας γιο. Τον μεγάλο τον έστειλα εγώ. Εγώ συνέχιζα να ακούω φωνές. Ανέβηκα με το νυχτικό στη ταράτσα. Είδα και τους τρεις πεσμένους μπρούμυτα δεμένους πισθάγκωνα και να τους πατάνε το κεφάλι. Ήρθε ένας κατά πάνω μου - αστυνομικός φουλ φεϊς - και μου είπε: φύγε αν ξαναμιλήσεις θα σε πετάξω από κάτω από τη σκάλα. Πήρα το 100 μέσα στην απελπισία μου και τους είπα ότι δέρνουν τα παιδιά μου στην ταράτσα. Μετά επικοινώνησα με δικηγόρους και έψαχνα να ζητήσω βοήθεια. Πήρα το «100», πήρα δικηγόρο και μετά κανάλι» ανέφερε με τον πρόεδρο της έδρας να απαντά πως «τα κανάλια δεν είναι αστυνομικοί».
Πρόεδρος: Δυο αστυνομικοί κατηγορηματικά αναφέρθηκαν στους γιους σας. Γιατί μίλησαν για τα παιδιά σας;
Μάρτυρας: Τους ξέφυγαν οι καταληψίες. Ήταν εξαγριωμένοι βρέθηκαν μπροστά τους οι δικοί μου άνθρωποι τους πλάκωσαν τους ξύλο.
Πρόεδρος. Εδώ δε δικάζονται οι αστυνομικοί αλλά οι γιοι σας και ο σύζυγός σας....
Μάρτυρας: Έψαχναν να βρουν εξιλαστήρια θύματα...
Η δίκη θα συνεχιστεί στις 7 Νοεμβρίου.