Μια στάση μετρό δίπλα στο σπίτι σου σίγουρα βολεύει στην μετακίνηση. Το πρόβλημα εντοπίζεται σε άλλα ζητήματα.
Πριν από δύο ημέρες οι Αρχές έκλεισαν την πλατεία Εξαρχείων και οι εργασίες για το σταθμό μετρό αρχίζουν σιγά σιγά να πραγματοποιούνται. Οι κάτοικοι της περιοχής όμως δεν συμφωνούν καθόλου με το θέμα και την επιθυμία του κράτους.
Ξημερώματα Τρίτης 4.30 το πρωί ξεκίνησαν τα έργα του μετρό με την εγκατάσταση λαμαρινών. Ταυτόχρονα διμοιρίες περικύκλωσαν την πλατεία και απέκλεισαν την πρόσβαση της. Κόσμος μαζεύτηκε στην πρωινή συγκέντρωση για να υπερασπιστεί την πλατεία και οι αστυνομικές δυνάμεις απάντησαν με καταστολή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ανατινάχθηκε ηγετικό στέλεχος του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία
Το ζήτημα με τη στάση μετρό στα Εξάρχεια είναι πιο περίπλοκο απ’ ότι μπορεί να φαίνεται σ’ έναν τρίτο, σε κάποιον που δεν έχει καμία σχέση με τη γειτονιά αυτή ή πηγαίνει εκεί μόνο για να διασκεδάσει.
Στη θεωρία μία στάση μετρό πάντα φαίνεται σαν κάτι θετικό και βοηθητικό από την άλλη όμως πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας και τις ιδιαιτερότητες της περιοχής, την «βιοποικιλότητα» της.
Τυχαίνει να μένω στα Εξάρχεια περίπου 5 χρόνια τώρα και μπορώ να πω πως μάλλον μία στάση μετρό δεν θα δώσει πολλά στην περιοχή, αντιθέτως πιθανότατα να κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Και δεν το λέω από κομπλεξισμό ή επειδή ασπάζομαι την έχθρα των κατοίκων προς το έργο αλλά γιατί υπάρχουν όντως κάποια κομμάτια στα οποία ενδεχομένως να μην βοηθήσει πολύ.
Μία περιοχή σαν τα Εξάρχεια δεν θέλει καταστολή, θέλει φροντίδα κι αγάπη.
Με τη λειτουργία του μετρό είναι βέβαιο ότι τα ενοίκια θα εκτοξευτούν μόνο και μόνο επειδή οι ιδιοκτήτες θα βρουν πάτημα. Αυτό σημαίνει πως οι ντόπιοι θα αναγκαστούν να εκδιωχθούν από τα σπίτια τους για άλλη μία φορά (η πρώτη φορά ήταν με το μακελειό των Airbnb που ακόμη και σήμερα συνεχίζεται). Το gentrification είναι μία κατάσταση που μόνο λυπητερή μπορεί να είναι για μία γειτονιά όπως τα Εξάρχεια και γενικώς για το ιστορικό κέντρο της Αθήνας.
Αναρωτιέμαι όμως, γιατί τόση μανία για μία στάση μετρό σε μία τέτοια γειτονιά; Υπάρχουν στάσεις δίπλα, Ομόνοια, Πανεπιστήμιο και τώρα όπου να ‘ναι και στο Κολωνάκι. Δέκα λεπτά με τα πόδια το πολύ.
Εκείνοι που υποστηρίζουν πως μία στάση μετρό θα λύσει άλλα πιο «παράνομα» θέματα στην πλατεία, μάλλον αστειεύονται όταν το λένε. Πότε μία στάση μετρό έκανε κάτι τέτοιο; Δες την Ομόνοια ή το Πανεπιστήμιο πως είναι σήμερα. Άκυρο τελείως. Εκτός και αν πρόκειται να τοποθετήσουν ειδική φρουρά στη συγκεκριμένη στάση. Εκεί πάω πάσο.
Το πρακτικό;
Μία στάση μετρό στα Εξάρχεια θα σε γλιτώσει από περίπου δέκα λεπτά περπάτημα μέχρι Ομόνοια ή Πανεπιστήμιο, κάτι που πραγματικά δεν δικαιολογεί τόση φασαρία και τόσο χημικό, τόση μανία και τόσο πόλεμο.
Όλοι ξέρουμε πως τώρα που είναι Αύγουστος όλα είναι πιο ήρεμα (διάλεξαν να ξεκινήσουν οι εργασίες κατάλληλη εποχή) όταν όμως ο κόσμος γυρίσει από τις διακοπές πολύ δύσκολα δεν θα αντιδράσει σε όλο αυτό. Τα Εξάρχεια θα καούν για άλλη μία φορά, εμείς όμως οι ντόπιοι τι φταίμε;
Σκέψου τα Εξάρχεια σαν τη γειτονιά σου, σκέψου να ερχόταν κάποιος και να σου έλεγε πως το ενοίκιο σου θα διπλασιαστεί μέσα σε δύο χρόνια. Μην κοιτάς τα Εξάρχεια σαν μία φωλιά παρανόμων κι αναρχικών. Άλλωστε οι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν εκεί δεν έχουν καμία σχέση με την ακροαριστερά. Είναι απλά άνθρωποι φυσιολογικοί και λογικοί.
Όλοι θέλουμε τον εκσυγχρονισμό όμως αυτό πρέπει να γίνει με σύνεση και σεβασμό για την κοινωνική ζωή, τις συνήθειες και τις ανάγκες του κάθε τόπου. Και τα Εξάρχεια είναι ένας πολύ ιδιαίτερος τόπος, ένα μέρος ιστορικό και σχεδόν μουσειακό. Σίγουρα δεν έχει ανάγκη ένα σταθμό μετρό αλλά από πάρκα, αναδόμηση, πράσινο, κοινωνική μέριμνα και κοινωνικά κέντρα.
Και στην τελική αν θέλουμε ένα μετρό στα Εξάρχεια γιατί πρέπει να γίνει ακριβώς πάνω στην πλατεία όταν όλοι ξέρουν τις δυσκολίες. Ας γίνει στην Νεάπολη ή κάπου αλλού τέλος πάντων. Γιατί πρέπει ένα Κράτος αντί να βοηθάει τους πολίτες του πρέπει αντίθετα να τους κάνει επανειλλημένα τη ζωή πραγματικά δύσκολη;
