Ο Νικήτας Τσακίρογλου, ένας από τους κορυφαίους Ελληνες ηθοποιούς, πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1962 και από τότε έχει πρωταγωνιστήσει σε πάρα πολλά έργα, τόσο στο θέατρο και στον κινηματογράφο όσο και στη μικρή οθόνη. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια», αναφέρεται στον ρόλο του αγίου Αρσενίου, τον οποίο υποδύεται στην τηλεοπτική σειρά που είναι αφιερωμένη στον άγιο Παΐσιο, και μιλά για τα θρησκευτικά του βιώματα, αλλά και για τη σημασία της Ορθοδοξίας στον σύγχρονο άνθρωπο, σύμφωνα με το newsbreak.gr.
Πώς λάβατε την απόφαση να συμμετάσχετε στα γυρίσματα για την τηλεοπτική σειρά με θέμα τον άγιο Παΐσιο;
Δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο – είμαι ηθοποιός και έπραξα το καθήκον μου. Ασχολήθηκα με ένα θρησκευτικό θέμα που με ενδιέφερε πάρα πολύ, λόγω και του ότι είμαι ορθόδοξος χριστιανός. Χαίρομαι πολύ που μου δόθηκε η ευκαιρία να επιτρέψω να εισρεύσει στην ψυχή μου η δύναμη που είχαν αυτοί οι άγιοι άνθρωποι. Θυσίασαν τη ζωή τους προκειμένου να διδάξουν στον κόσμο τις αξίες του καλού. Οταν ετοιμάζομαι να υποδυθώ έναν ρόλο πάντα φροντίζω να προετοιμάζομαι συγκεντρώνοντας στοιχεία και όλο το απαραίτητο υλικό. Στη σειρά αυτή υποδύομαι τον άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη, ο οποίος διακόνησε το ποίμνιό του την περίοδο της Μικρασιατικής Καταστροφής και του βίαιου ξεριζωμού των Ελλήνων από τις εστίες τους που επακολούθησε. Ανέλαβε να οδηγήσει το ποίμνιό του -μέσα στους οποίους ήταν και η οικογένεια του αγίου Παϊσίου, που ακόμη τότε ήταν βρέφος- από τα Φάρασα προς την Ελλάδα. Ο Αρσένιος ήταν ο νονός του Παϊσίου. Αυτός τον βάπτισε στα Φάρασα, λίγο πριν φύγουν για την Ελλάδα, και του έδωσε το όνομα «Αρσένιος».
Η ζωή του Παϊσίου συγκινεί όχι μόνο εμένα, αλλά όλο τον ορθόδοξο κόσμο. Πρόκειται για ένα εξέχον πρόσωπο της Ορθοδοξίας. Ο Παΐσιος τίμησε με το έργο και τον βίο του την Ορθοδοξία!
Ποιες δυσκολίες είχε η ενσάρκωση του αγίου Αρσενίου;
Ο Αρσένιος ανέλαβε ένα τιτάνιο έργο: Μετέφερε τους Ελληνες από τα Φάρασα μέσα από τρομερές κακουχίες στην Ελλάδα. Οι συνθήκες ναι μεν ήταν φοβερά άσχημες, αλλά ο Αρσένιος είχε τη δύναμη της πίστης. Υπέμεινε τα πάντα και έφερε σε πέρας τον σκοπό του. Επρεπε κι εγώ να ταξιδέψω σε όλα εκείνα τα μέρη της Ελλάδας, στα οποία έζησε και άφησε σημάδια του έργου του ο Αρσένιος, ο οποίος κατέληξε στην Κέρκυρα, όπου παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο. Ενας από τους τόπους που επισκέφτηκα για τις ανάγκες των γυρισμάτων ήταν βεβαίως και η Κόνιτσα, στον νομό Ιωαννίνων. Οταν πήγα στην Κόνιτσα και διέμεινα εκεί για κάποιο διάστημα επισκέφθηκα και το σπίτι όπου έζησε ο Παΐσιος. Εκεί συναντήθηκα με τον άνθρωπο ο οποίος έχει αναλάβει τη φροντίδα του μουσείου που είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Παϊσίου και από αυτόν έμαθα πολλά πράγματα.
Εκτός από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, οι Μικρασιάτες είχαν να αντιμετωπίσουν και την εχθρική στάση των γηγενών…
Μα, αυτοί κι αν ήταν Ελληνες! Οι Μικρασιάτες ήταν από τους σπουδαιότερους Ελληνες! Με βαθιά ελληνική καταγωγή και παιδεία. Σιγά σιγά, όμως, σταμάτησε η εχθρική στάση των ντόπιων απέναντι στους Ελληνες της Μικρασίας. Εις το όνομα του Ιησού Χριστού επικράτησε το στοιχείο της ανθρωπιάς.
Από τα γεγονότα που διαδραματίζονται στη σειρά ποια αποτυπώθηκαν πιο έντονα στη μνήμη σας;
Μου έκανε εντύπωση ο μυσταγωγικός τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισαν και οι υπόλοιποι ηθοποιοί τους ρόλους τους. Την ίδια αίσθηση απεκόμισα και από τον τρόπο που εργάστηκαν και έζησαν κάθε στιγμή των γυρισμάτων τόσο ο σκηνοθέτης όσο και η ομάδα των τεχνικών.
Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή;
Η σκηνή κατά την οποία βάπτιζα τον Παΐσιο μέσα σε μια μικρή εκκλησία στη Μικρά Ασία, έχοντας δίπλα μου τη μητέρα του, αλλά και άλλους ανθρώπους.
«Σοβαρό λάθος η απόπειρα να καταργήσουν τα Θρησκευτικά»
Ο γνωστός ηθοποιός αποκαλύπτει ότι η ανάπτυξη της θρησκευτικής πίστης μέσα του οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη διαπαιδαγώγηση που έλαβε από τους γονείς του. «Προέρχομαι από μια οικογένεια που τη χαρακτήριζε ένα βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα. Ο πατέρας μου ήταν από την Κωνσταντινούπολη και επίσης υπέστη τους διωγμούς των Τούρκων. Ο δε προπάππους μου υπήρξε ιερωμένος στα Φιλιατρά της Μεσσηνίας. Στα χρόνια που μεγάλωσα, είχαμε περισσότερη ανάγκη από τον Χριστό και τη θρησκευτική πίστη. Ηταν μεγάλη η συμβολή της πίστης στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μου. Και μαθήματα στο κατηχητικό παρακολουθούσα, αλλά και δίπλα σε ιερείς βρισκόμουν, κάθε φορά που αυτοί μετέβαιναν για την τέλεση κατ’ οίκον αγιασμών. Η αγάπη μου για τον Χριστό ήταν η μεγαλύτερη ανάγκη. Βέβαια, την Εκκλησία την ακολούθησα και αργότερα, μέσα από τη δουλειά μου. Ο ηθοποιός θα πρέπει να έχει μια πολύ καλή σχέση με τις αρχές του εκκλησιαστικού βίου. Άλλωστε, για να γίνει κάποιος σωστός ηθοποιός πρέπει να είναι πιστός χριστιανός, που θα βρίσκεται κοντά στην Εκκλησία. Στη δουλειά μας ποιούμε ήθος! Και αυτό ο ηθοποιός οφείλει να το ενστερνίζεται.»
Πώς κρίνετε το θρησκευτικό φρόνημα των Ελλήνων σήμερα;
Ζούμε μια εύκολη ζωή αυτή την περίοδο. Και, όταν ζεις μια τέτοια ζωή, δεν λες τη φράση «Βοήθα, Χριστέ μου!».