Ο γνωστός ηθοποιός παραπέμπεται σε δίκη κατηγορούμενος για βιασμό κατ’ εξακολούθηση το 2008 και δύο απόπειρες βιασμού το 2010 και το 2014.
Ο Πέτρος Φιλιππίδης ισχυρίζεται ότι όλα όσα του καταμαρτυρούνται τα «έβγαλαν από το κεφάλι τους» οι γυναίκες που τον κατηγορούν. Οι ισχυρισμοί του ηθοποιού, όμως, δεν γίνονται δεκτοί από τους δικαστές, με το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών να υιοθετεί πλήρως την πρόταση της εισαγγελέως και να απορρίπτει τους ισχυρισμούς του κατηγορούμενου.
Το βούλευμα, που παρουσίασε τη Real News την Κυριακή (14.11.2021), όχι μόνο αποδέχεται τα όσα καταγγέλλουν οι παθούσες και αρνείται τα όσα ισχυρίζεται ο ηθοποιός, αλλά είναι κόλαφος για τον Πέτρο Φιλιππίδη, χαρακτηρίζοντάς τον σκληρό και αμετανόητο και γι’ αυτό συμφωνεί με τον εισαγγελέα πως πρέπει να παραμείνει προφυλακισμένος στις φυλακές της Τρίπολης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αιμίλιος Χειλάκης για Φιλιππίδη και Λιγνάδη: «Όταν καταδικαστούν, τότε θα μιλήσουμε για τα αδικήματά τους»
«Επίμονος και ανάλγητος»
«Από τα συγκεκριμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των πράξεων αυτών για τις οποίες κατηγορείται, ήτοι από την εξακολουθητική δράση για μεγάλο χρονικό διάστημα (2008 έως 2014) σε βάρος περισσότερων θυμάτων και ενόψει του ότι είχε μεθοδολογία και σχέδιο στον τρόπο προσέγγισης των θυμάτων του, εκμεταλλευόμενος τη θέση ισχύος, το εγνωσμένο κύρος και την καταξίωσή του στον χώρο, όντας ηθοποιός, σκηνοθέτης, θιασάρχης, επεδίωκε συναντήσεις με τα θύματά του με αφορμή τη λήψη βιογραφικών», αναφέρεται στο βούλευμα, στο οποίο περιλαμβάνονται βαρύτατοι χαρακτηρισμοί για τις πράξεις του γνωστού ηθοποιού.
«Εκμεταλλευόμενος την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπό του και την ανάγκη τους για εύρεση εργασίας, τις απομόνωνε σε ιδιωτικούς χώρους (γραφείο, καμαρίνι, αυτοκίνητο), όπου με ιδιαίτερη σκληρότητα, επιμονή και αναλγησία κατά τις επιθέσεις και χωρίς να πτοείται από τη σθεναρή αντίσταση, τις φωνές, τα κλάματα και τον τραυματισμό των παθουσών κατά την απόπειρα διαφυγής τους, καθώς επίσης και από το γεγονός ότι ήταν αμετανόητος και απτόητος και μετά την τέλεση των πράξεών του απευθύνοντας χυδαίες εκφράσεις και απειλές κατά των θυμάτων του, καταδεικνύεται ιδιαίτερη επικινδυνότητα ως στοιχείο του χαρακτήρα του και σταθερή ροπή του στην τέλεση συναφών εγκλημάτων», τονίζεται από τους δικαστές για τον Πέτρο Φιλιππίδη.
Υπέρ των θυμάτων
«Περιγράφουν με λεπτομέρειες και με ακρίβεια τα πραγματικά περιστατικά που έλαβαν χώρα. Πρόκειται, δηλαδή, για βιωματικές αφηγήσεις και όχι για φανταστικά γεγονότα. Εξάλλου, τα όσα καταγγέλλουν οι παθούσες επιβεβαιώνονται και από τις μαρτυρικές καταθέσεις τρίτων προσώπων…», σημειώνεται χαρακτηριστικά στο βούλευμα για τις καταγγέλλουσες.
Ενδεικτικά αναφέρεται η κατάθεση του πατέρα μίας εκ των δύο γυναικών που ο Πέτρος Φιλιππίδης αποπειράθηκε να βιάσει, ο οποίος περιγράφει την αλλαγή στη στάση της κόρης του το διάστημα που τελέστηκε η εις βάρος της πράξη: «…Η κόρη μου ήταν ένα ήσυχο και άβγαλτο παιδί και τότε άρχισε να παρουσιάζει κάτι σαν μελαγχολία, σαν κατάθλιψη. Θυμάμαι, δε, ότι έφευγε για να πάει σε μια δουλειά και αμέσως γυρνούσε σπίτι και έλεγε ότι δεν αισθάνεται καλά». Η γυναίκα εξετάστηκε τότε από ψυχίατρο και διαγνώστηκε πως έπασχε από αγχώδη καταθλιπτική διαταραχή (στη δικογραφία περιλαμβάνεται και το σχετικό ιατρικό πιστοποιητικό του ψυχιάτρου), η οποία, όπως αναφέρεται, δικαιολογείται και αποτελεί αντίδραση σε περιστατικό σεξουαλικής βίας.
Αβάσιμοι οι ισχυρισμοί Φιλιππίδη
Όσον αφορά τον κατηγορούμενο, σύμφωνα με το βούλευμα, «αρνείται τις κατηγορίες, ισχυριζόμενος ότι οι καταγγελίες είναι ψευδείς, κατασκευασμένες και παντελώς αβάσιμες. Ειδικότερα, διατείνεται ότι η καταγγελία της πρώτης παθούσας (βιασμός το 2008) είναι ψευδής και ανυπόστατη, καθώς ουδέποτε υπήρξε οποιαδήποτε σωματική επαφή ή γενετήσια πράξη μεταξύ τους, ενώ ουδέποτε άσκησε σωματική βία, ισχυριζόμενος ότι η εν λόγω παθούσα έχει εμμονή μαζί του και ήταν άκρως διαχυτική, η δε συμπεριφορά της ήταν προκλητική, καθώς του τηλεφωνούσε συνεχώς και επίμονα, φέρνοντας σε δύσκολη θέση τόσο εκείνον όσο και την οικογένειά του. Υποστηρίζει ότι ουδέποτε την προσέγγισε ερωτικά, ενώ δεν της τηλεφωνούσε, ούτε της έστελνε γραπτά μηνύματα».
«Επιπλέον, ισχυρίζεται ότι η παθούσα υποπίπτει σε αντιφάσεις στις καταθέσεις της… Επίσης, αναφέρει ότι η καταγγελλόμενη πράξη της απόπειρας βιασμού από τις δύο παθούσες (το 2010 και το 2014) είναι ψευδής, καθώς ουδέποτε υπήρξε οποιαδήποτε σωματική βία, ούτε εξαναγκασμός των παθουσών σε ανοχή ή επιχείρηση γενετήσιας πράξης, ενώ οι σεξουαλικές πράξεις έλαβαν χώρα μεταξύ τους κατόπιν συναίνεσης και μάλιστα με πρωτοβουλία των ίδιων των παθουσών. Όμως, οι ισχυρισμοί του κατηγορουμένου είναι αβάσιμοι και δεν επιβεβαιώνονται από τις μαρτυρικές καταθέσεις, ενώ δεν προβάλλει κάποιο πειστικό επιχείρημα», σημειώνεται χαρακτηριστικά.
