Στο ίδιο έργο θεατές για πολλοστή φορά οι Έλληνες κι αυτό το καλοκαίρι. Όπου υπήρχε πράσινο πλέον έχει αντικατασταθεί από τη θλιβερή εικόνα της καμένης γης. Τα μηνύματα ότι κάτι δεν πάει καλά για ακόμη μια χρονιά είχαν σταλεί από νωρίς με τις μεγάλες φωτιές στην Κορινθία. Κανείς δεν έτεινε ευήκοον ουν… Και κάηκε ξανά και η Αττική και ένα σωρό μικροί παράδεισοι ανά την επικράτεια.
Για τις πυρκαγιές έχουν ακουστεί πολλάκις διάφορες θεωρίες... Από το “πράσινο που καίει το πράσινο” με τις ευθείες βολές Γιακουμάτου κατά ΠΑΣΟΚ μέχρι συνωμοσίες για Τούρκους “Γκρίζους Λύκους” και βέβαια μέχρι την αλήστου μνήμης δήλωση Ράλλη για τις «κουκουνάρες που πιάνουν φωτιά και εκτινάσσονται»
Η θεωρία της κουκουνάρας όμως αν την δει κανείς λίγο πιο αλληγορικά στην σημερινή περίσταση ταιριάζει. Η θεωρία της πολιτικής κουκουνάρας όμως. Πως η μία φωτιά οδηγεί στην άλλη... Πως ο κορονοϊός άναψε φωτιές στο πολιτικό σκηνικό φέρνοντας νέα μέτρα-φωτιά. Αυτές οι φωτιές έφεραν άλλες.... φωτιές έξω από τη Βουλή και εκείνες έδωσαν τη θέση τους στην πύρινη λαίλαπα στα δάση...
Ο νέος εφιάλτης με την πύρινη λαίλαπα όμως έχει και πολιτική –αν όχι εκλογική-διάσταση. Οι φλόγες φέρνουν ή παίρνουν ψήφους από τα κόμματα. Η κυβέρνηση της ΝΔ εκμεταλλεύτηκε το μομέντουμ και πήγε σε εκλογές μετά το εφιαλτικό καλοκαίρι του 2007. Και κέρδισε. Γιατί τουλάχιστον οι ψηφοφόροι της συσπειρώθηκαν πίσω από τα περί «ασύμμετρων απειλών» του Πολύδωρα και τα «το πράσινο καίει το πράσινο» του Γιακουμάτου. Κέρδισε όμως και για έναν άλλο λόγο. Επικοινωνιακά το πήρε τότε πάνω του ο Ρουσόπουλος. Τώρα Ρουσόπουλος δεν υπάρχει και η σύγκριση των διαδόχων του- είτε τον παραδέχεται κανείς είτε όχι- μαζί του μόνο θυμηδία προκαλεί.
Σε κάθε περίπτωση πάντως η ιστορία και εντός και εκτός των τειχών έχει δείξει ότι μια μεγάλη καταστροφή συσπειρώνει τον κόσμο γύρω από την υπάρχουσα κυβέρνηση. Αν θα ισχύσει κάτι ανάλογο και τώρα θα το δούμε.
Αλλά το σκηνικό επαναλήφθηκε 8 χρόνια αργότερα.... Φωτιές είχαμε και τέτοια εποχή πριν από 6 χρόνια (2015) και αμέσως μετά είχαμε...εκλογές (Σεπτέμβριος 2015). Με ΣΥΡΙΖΑ τότε... Και πάλι, το κόμμα της Αριστεράς (Θου Κύριε ο Σύριζα Αριστερά) κέρδισε...
Συνεπώς οι πυρκαγιές αποτελούν ευκαιριακή εκμετάλλευση από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Κυβέρνηση: «Η φωτιά στην Βαρυμπόμπη δεν μας βρήκε απροετοίμαστους» - Μέτρα για την ανακούφιση των πληγέντων
Και τέλος πως θα αντιμετωπιστεί η επόμενη μέρα; Με πομπώδεις δηλώσεις του στυλ «όπου ήταν πράσινο θα ξαναγίνει πράσινο»; Χορτάσαμε από παχιά λόγια τόσα χρόνια. Μετά τις πυρκαγιές του 2007 μίλησε το ελληνικό φιλότιμο και από κάθε γωνιά της χώρας αλλά και του πλανήτη μαζεύτηκαν χρήματα για να ενισχυθούν οι πυρόπληκτοι. Τα λεφτά της συμπαράστασης έφταναν και περίσσευαν όχι μόνο για ενίσχυση των πληγέντων αλλά και για αναδόμηση των περιοχών που κάηκαν. Προκειμένου και να γίνουν αναδασώσεις αλλά και να ληφθούν μέτρα προφύλαξης από ανάλογες περιστάσεις. Πού πήγαν αυτά τα λεφτά; Κανείς δεν έμαθε...
Τα κροκοδείλια δάκρυα των ανευθυνοϋπεύθυνων του πολιτικού συρφετού δεν πείθουν κανένα. Τα μάτια των πληγέντων όταν στεγνώσουν τα δάκρυα θα πλημμυρίσουν από μια άλλη φωτιά, μια φωτιά οργής και αγανάκτησης για όλους εκείνους τους πολιτικούς τους δήμιους που τους κλέβουν την ζωή βασανίζοντας τους ανελέητα με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο.
Που είναι η ανάπτυξη τώρα κύριοι της κυβέρνησης; Μήπως σε ανεμογενήτριες, αιολικά πάρκα στα καμμένα ή σε ορυχεία βοξύτη; Πράσινη ανάπτυξη; Έγινε στάχτη και αποκαϊδια κι αυτή επειδή κι εσείς όπως και οι προηγούμενοι αποδειχτήκατε ανίκανοι να διαχειριστείτε τις αναμενόμενες κάθε καλοκαίρι πυρκαγιές. Όλοι όσοι έζησαν τον νέο εφιάλτη το ξέρουν καλά και δεν θα ξεχάσουν ποτέ...
