«Είναι αδιανόητο ένα παιδί 8, 9 και 10 ετών να έχει ΤικΤοκ σε δημόσια θέα. Όταν το παιδί τους χορεύει και λικνίζεται να το βλέπουν οι γονείς, και όχι σε δημόσια θέα να το βλέπουν όλοι. Μόλις δει ο παιδόφιλος το παιδί που λικνίζεται και του αρέσει, το προσεγγίζει με αποτέλεσμα το παιδάκι να πει πού μένει και να πει τα θέλω του, να συμπαθήσει τον ξένο και στο τέλος ο παιδόφιλος να εμφανιστεί στη γειτονιά του παιδιού και να αρχίσουν τα δράματα» τόνισε ο Μανώλης Σφακιανάκης, Πρόεδρος του Διεθνούς Ινστιτούτου Κυβερνοασφάλισης.
Το διαδίκτυο δεν είναι ο κίνδυνος, αλλά ο τρόπος χρήσης αυτού και το παράδειγμα που δίνουν οι γονείς, όταν είναι «κολλημένοι» στα κινητά τους, τόνισε η κλινική ψυχολόγος Άννα Κανδαράκη.
«Θα πρέπει να δημιουργηθεί μία ειλικρινής επαφή με τα παιδιά. Θέλουμε στα δύσκολα να μας βρίσκουν, να μας συναντούν εκεί. Να είμαστε ειλικρινείς, να του μιλάω για τις φοβίες μου στο Διαδίκτυο και τους κανόνες, πως όσα δημοσιεύονται εκεί μένουν για πάντα» είπε.
Για κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ γονέα και παιδιού έκανε και ο Μανώλης Σφακιανάκης.
«Το πρώτο πράγμα που πρέπει είναι να αγκαλιάσουμε το παιδί μας, να το εμπιστευτούμε και να μας μιλήσει με απλά λόγια. Το μεγαλύτερο συν σε μία οικογένεια είναι η αμοιβαία εμπιστοσύνη. Τα πιο πολλά παιδιά δυστυχώς δείχνουν οι έρευνες ότι πέφτουν στον εκβιασμό και δεν μιλούν στους γονείς τους. Με την πανδημία έχουν φουντώσει τα περιστατικά» υπογράμμισε.
Οι συμπεριφορές που πρέπει να προσέξουν οι γονείς
Όταν το παιδί μιλάει με κάποιον ο οποίος του συμπεριφέρεται και του λέει ότι για όλα φταίνε οι γονείς του και έμμεσα λέει να τους παραμερίσει και να έρθει σε αυτόν, αυτή η συμπεριφορά είναι επικίνδυνη.
Επιπλέον, υπάρχουν περιπτώσεις που άτομα προσεγγίζουν τα παιδιά μας και λένε ότι θα πρέπει να ακούνε εκείνους και όχι τους άλλους.
Τρίτον, όταν πλησιάζουμε τα παιδιά μας και εκείνα κλείνουν τον υπολογιστή, αυτό πρέπει να μας βάλει σε υποψίες.
Το βασικότερο απ’ όλα είναι όταν βλέπουμε το παιδί μας να αισθάνεται άβολα όταν πλησιάζουμε κοντά του.
