Η πανδημία του κορωνοϊού τροποποιεί μια σειρά από καθημερινές εργασιακές πρακτικές. Ενώ πριν από το ξέσπασμα του θανατηφόρου ιού, ο εργαζόμενος θα πήγαινε στο γραφείο της εταιρείας ώστε να εργαστεί, τώρα μετατρέπει το σπίτι του σε γραφείο, σε συμμόρφωση με τα μέτρα για τη δημόσια υγεία.
«Οι πολυεθνικές υιοθετούν το μοντέλο της εξ αποστάσεως εργασίας. Αυτή τη στιγμή γίνονται ακόμα ασκήσεις, ώστε να μπορούν να οργανώνουν το προσωπικό ανά βάρδιες στο σπίτι. Είναι θέμα λειτουργικότητας και υποδομών, καθότι στην Ελλάδα υπάρχουν πολυεθνικές που έχουν προσωπικό 4.000 ατόμων η καθεμία», επισημαίνει στο Sputnik, η Μαρία Μουγκαράκη, σύμβουλος ανθρωπίνου δυναμικού και επικεφαλής του τμήματος ανθρωπίνου δυναμικού της εταιρείας Ocean's Captain.
Στο πρότυπο της εξ αποστάσεως εργασίας, πραγματοποιεί τις αξιολογήσεις των εργαζομένων από το σπίτι της.
Ωστόσο, δεν διαθέτουν όλοι οι εργαζόμενοι, για παράδειγμα φορητούς υπολογιστές. Για αυτό, πολλές εταιρείες προχωρούν σε παραγγελίες laptop με σκοπό οι εργαζόμενοι να μεταφερθούν στο σπίτι τους.
«Συγκεκριμένα, μεγάλη πολυεθνική έχει παραγγείλει 1.000 φορητούς υπολογιστές για τους εργαζομένους», λέει η κ. Μουγκαράκη.
Πριν την επέλαση του νέου ιού, όλοι οι εργαζόμενοι σε πολυεθνικές στην Ελλάδα, γνώριζαν πώς να δουλεύουν μέσω Skype, Viber, κ.λπ., καθότι πραγματοποιούσαν συνομιλίες με το εξωτερικό.
«Μέχρι τις 6-7 το απόγευμα όλοι ήταν συνδεδεμένοι στο δίκτυο ακόμα και αν δεν ήταν στο γραφείο.
Από τις πρώτες μέρες της εφαρμογής του μέτρου, δεν υπάρχει καμία μείωση ή διακοπή εργασιών στο κομμάτι των μεγάλων επιχειρήσεων.
«Η δουλειά από το σπίτι έχει γίνει αποδεκτή και από την αγορά, αλλά και όλοι έχουν βρει τα πατηματά τους. Οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να δουλεύουν παραγωγικά και δεν το βρίσκουν σαν ευκαιρία μείωσης της δουλειάς τους. Είναι μια πρακτική που μπορεί να ακολουθηθεί μόνο για τις μεγάλες οργανωμένες εταιρείες. Οι μικρές ελληνικές εταιρείες όσο και να θέλουν είναι παρα πολύ δύσκολο να το υιοθετήσουν. Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους. Από τη μια δεν υπάρχει η υποδομή και από την άλλη δεν μπορούν να μεταδώσουν τόσο γρήγορα την κουλτούρα στους εργαζομένους. Στις μεγάλες εταιρείες αντίθετα είναι ήδη εκπαιδευμένοι σε αυτά τα ζητήματα και επίσης υπάρχει υποδομή για να γίνει».
Εκπαίδευση και προσλήψεις έχουν σταματήσει τις τελευταίες μέρες, στις πολυεθνικές, αλλά ήδη οργανώνονται τα συστήματα, ώστε να γίνονται όλα online.
«Η εκπαίδευση για ορισμένες θέσεις εργασίας, είναι ομαδική διαδικασία και χρειάζεται συγκέντρωση ατόμων σε δωμάτιο. Από την άλλη, οι προσλήψεις είναι δύσκολο να γίνουν διαδικτυακά, καθότι χρειάζονται σειρά εγγράφων, που είναι στο χέρι του εργαζομένου αν γνωρίζουν και μπορούν να τα καταθέσουν ηλεκτρονικά. Θεωρώ ότι σε δύο εβδομάδες, θα έχει οργανωθεί αποτελεσματικά».
Οι ναυτιλιακές και οι τράπεζες είναι οι μόνοι κλάδοι που δεν μπορούν επί του πρακτέου να εφαρμόσουν το μοντέλο της εξ αποστάσεως εργασίας.
«Και αυτό επειδή στη ναυτιλία, για παράδειγμα, οι broker παρακολουθούν πέντε οθόνες, κάτι το οποίο είναι δύσκολο να υποστηριχθεί ηλεκτρονικά από το σπίτι».
Ανοίγει ο δρόμος για μία μόνιμη νέα πραγματικότητα;
Ερωτηθείσα αν αυτή η νέα κατάσταση ανοίγει το δρόμο για μόνιμη μεταφορά των εταιρειών στο σπίτι, με πλάνο την εξοικονόμηση σε λειτουργικά έξοδα, απαντά πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο.
«Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο. Αρκετές δραστηριότητες πρέπει να γίνονται από κοντά, σε συνεργασία. Στις πωλήσεις, για παράδειγμα, που είναι μια διαδικασία B2B, χρειάζεται συνεννόηση με τον πελάτη από κοντά. Θα δείξει αν μπορεί η διαδικασία να αναπροσαρμοστεί για λίγο χρόνο μέσα από το Skype».
Έρχονται απολύσεις λόγω κορωνοϊού;
Την ίδια στιγμή, εκτιμά ότι αυτή η κατάσταση θα συνεχιστεί μέχρι τις αρχές Ιουνίου, ενώ υπάρχει κίνδυνος απολύσεων από το καλοκαίρι και μετά.
Οι σύμβουλοι ανθρώπινου δυναμικού βλέπουν μια πιθανή επιστροφή στο 2011 και εφαρμογής προγραμμάτων απολύσεων.
«Αυτό θα συμβεί αν υπάρξει κατακόρυφη πτώση πωλήσεων. Τότε, οι πολυεθνικές εταιρείες θα ακολουθήσουν τη στρατηγική που έμαθαν στην κρίση και θα ενεργοποιηθεί ένα ειδικό πρόγραμμα. Θα απολύσουν εργαζομένους πληρώνοντας εταιρείες για να τους παρέχουν ψυχολογική υποστήριξη και να μπορέσουν να τους εντάξουν εκ νέου στην αγορά, σε κάποια άλλη θέση εργασίας».
