Η ΔΕΗ βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού με τις ζημίες. Ωστόσο, ο πρόεδρος της εταιρίας Μανώλης Παναγιωτάκης φαίνεται να μην έχει κατανοήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Την ώρα που χαμένες ευκαιρίες και αποτυχημένες επιλογές έχουν φέρει τη ΔΕΗ στο χείλος της καταστροφής και την καθιστούν «ωρολογιακή βόμβα» στα χέρια της επόμενης κυβέρνησης, ο πρόεδρος της εταιρίας Μανώλης Παναγιωτάκης προσπαθεί να ωραιοποιήσει την κατάσταση και φθάνει στο σημείο να υποστηρίζει ότι θα μπορούσε να υπάρχει ακόμη και αλματώδης ανάπτυξη…
Ο πρόεδρος της ΔΕΗ φθάνει στο σημείο να χρησιμοποιήσει την έκθεση του διεθνούς οίκου S&P για να υποστηρίξει την άποψή του, λέγοντας: «Ο οίκος S&P έδωσε προχθές την θετική απάντησή του με τη διατήρηση της αναβάθμισης της ΔEΗ με θετική προοπτική». Δυστυχώς, όμως, η αλήθεια είναι ότι ο διεθνής οίκος σήμανε τον κώδωνα του κινδύνου για τη ΔΕΗ, επισημαίνοντας ότι εκτιμά πως μετά το 12 μηνο η εταιρία θα αντιμετωπίσει ζητήματα βιωσιμότητας.
Οι αριθμοί, δε, είναι αμείλικτοι: Το 2018 έκλεισε για τη ΔΕΗ με ζημίες 542 εκατ. ευρώ έναντι κερδών 127,6 εκατ. ευρώ το 2017 και πραγματικό ύψος ζημιών, εάν συμπεριληφθούν και οι μονάδες Μελίτης και Μεγαλόπολης που βρίσκονται σε διαδικασία πώλησης, στα 903,7 εκατ. ευρώ. Ο κύκλος εργασιών της εταιρείας μειώθηκε κατά 201,8 εκατ. ευρώ και σε ποσοστό, 4,1% σε σύγκριση με το 2017.
Στο τέλος του έτους οι βραχυπρόθεσμες απαιτήσεις της εταιρείας της και του ομίλου ΔΕΗ υπολείπονταν κατά 949 εκατ. και 708 εκατ. ευρώ των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεών τους, κάτι που έκανε τον ορκωτό λογιστή (ΕΥ) να επισημάνει στην έκθεση των οικονομικών αποτελεσμάτων τον κίνδυνο χρεοκοπίας.
Η «πραγματικότητα» Παναγιωτάκη
Σύμφωνα όμως με την εκδοχή του προέδρου της ΔΕΗ Μανώλη Παναγιωτάκη, ουδεμία βασιμότητα έχουν χαρακτηρισμοί όπως «συστημικός κίνδυνος» ή «εταιρεία ζόμπι» που έχουν ακουστεί.
Σε συνέντευξή του στο Έθνος της Κυριακής, που αναμεταδίδει το ΑΠΕ, αναφέρει: «Πιστεύω ότι η ΔEΗ διαθέτει πολύ μεγάλη δυναμική, η οποία υπό προϋποθέσεις μπορεί να την οδηγήσει όχι μόνο σε τροχιά μεγάλης κερδοφορίας αλλά και σε αλματώδη ανάπτυξη. Όπως ανέφερα μειώσαμε σημαντικά τις ελεγχόμενες δαπάνες και το ύψος του δανεισμού, με νοικοκυρεμένη και συνετή διαχείριση, και διάφορες εσωτερικές αλλαγές… Είναι φανερό ότι χωρίς τους εξωγενείς παράγοντες, τις επιπτώσεις των οποίων αποφύγαμε να μεταφέρουμε στην κατανάλωση, δεν θα υπήρχαν ζημιές. Τώρα είναι καιρός για βαθύτερες διαρθρωτικές αλλαγές, και πέραν αν θέλετε του επιχειρηματικού πλάνου της McKinsey, σημαντικές πλευρές του οποίου ήδη υλοποιούνται, για την επίτευξη των στόχων του Στρατηγικού Σχεδίου που επεξεργαστήκαμε με την εταιρεία αυτή».
Ο πρόεδρος της ΔEΗ τονίζει ότι η επιχείρηση «το 2018 είχε λειτουργική κερδοφορία (EBITDA) 260 εκατ. ευρώ μέρος της οποίας οφείλεται στη συνεχιζόμενη μείωση των ελεγχόμενων λειτουργικών δαπανών (μισθοδοσία, εργολαβίες, χρηματοοικονομικά κ.λπ). Προφανώς η κερδοφορία αυτή κάθε άλλο πάρα μας ικανοποιεί, καθώς εκτός των άλλων δεν ήταν αρκετή για να καλύψει τις επιβαρύνσεις από τους τόκους, τους φόρους και τις αποσβέσεις, καθώς και τις εφάπαξ επιπτώσεις που αναφέραμε, με αποτέλεσμα τις ζημιές».
Οι «εξωγενείς παράγοντες»
«Η λειτουργική κερδοφορία θα ήταν πολύ μεγαλύτερη εάν δεν υπήρχαν οι παράγοντες που αναφέρθηκαν προηγουμένως και είναι στο σύνολό τους εξωγενείς οφειλόμενοι σε συγκεκριμένες πολιτικές της ΕΕ και της χώρας μας» τονίζει ο Μανώλης Παναγιωτάκης.
«Πρόκειται για τις πολιτικές για την κλιματική αλλαγή (τιμές δικαιωμάτων CO2), τα μέτρα (ΝΟΜΕ) για το άνοιγμα της αγοράς, το οποίο υποστηρίζεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων, καθώς και τη νομοθέτηση κάλυψης των ελλειμμάτων του ΕΛΑΠΕ, που ψηφίστηκε το 2016 στη Βουλή από την Κυβέρνηση αλλά και από την Αξιωματική Αντιπολίτευση και άλλες δυνάμεις. Μ΄ αυτή τη συγκεκριμένη νομοθέτηση, τα ελλείμματα του ΕΛΑΠΕ τα επωμίστηκε κατά 90% η ΔEΗ , καταβάλλοντας την 3ετία 578 εκατ. ευρώ συνολικά. Αυτό έγινε για να μην επιβαρυνθούν άμεσα οι καταναλωτές με αύξηση του ΕΤΜΕΑΡ, και να μη θιγούν οι παραγωγοί των ΑΠΕ με μείωση των τιμών τους.
Έτσι όμως πέραν της επιβάρυνσης της ΔEΗ , αυξήθηκε το κόστος παραγωγής και επιβαρύνθηκε γενικά η αγορά. Ωστόσο, παρά τις ανωτέρω επιβαρύνσεις το 2018 επιτύχαμε να μειώσουμε το δανεισμό κατά 270 εκατ. ευρώ (συνολικά 910 εκατ. ευρώ από το τέλος του 2014), και να κάνουμε επενδύσεις ύψους 750 εκατ. ευρώ, συμβάλλοντας σε χιλιάδες θέσεις εργασίας».
«Για το 2019 προγραμματίζονται επενδύσεις ύψους 790 εκατ. ευρώ. Η ΔEΗ είναι μακράν ο μεγαλύτερος ιδιωτικός επενδυτικός φορέας της χώρας» σημειώνει ο κ. Παναγιωτάκης . «Οι επενδύσεις αφορούν στην κατασκευή της Πτολεμαΐδας V, στις ΑΠΕ, στο Δίκτυο Διανομής, και στον εκσυγχρονισμό Μονάδων Παραγωγής και λειτουργία των Ορυχείων. Αυτά θα αποφέρουν σημαντικά έσοδα τα επόμενα χρόνια» τονίζει.
Σύγκριση 2014-2018
«Το 2014 η ΔEΗ μαζί με τον ΑΔΜΗΕ, είχε 91 εκατ. ευρώ κέρδη. Χωρίς τον ΑΔΜΗΕ, και εάν η τιμή των δικαιωμάτων CO2 ήταν το 2014 ίδια με το 2018 (16 ευρώ αντί 6 ευρώ ο τόνος) η ΔEΗ θα είχε ζημιές 410 εκατ. ευρώ. Εάν μάλιστα τότε είχε καθιερωθεί η έκπτωση συνέπειας 15%, οι ζημιές θα ξεπερνούσαν τα 700 εκατ. ευρώ. Πρέπει ακόμη να ληφθεί υπόψη η μείωση του μεριδίου της ΔEΗ στην αγορά κατά 15% (2018: 82% έναντι 97% το 2017) λόγω του ανοίγματος της αγοράς το οποίο όλοι πρεσβεύουν ώστε να προκύψει το πραγματικό μέτρο σύγκρισης, της ΔEΗ του 2014 με τη ΔEΗ του 2018.
Τέλος το 2014 είχαν ήδη δημιουργηθεί τα μεγάλα ελλείμματα του Ειδικού Λογαριασμού των ΑΠΕ (ΕΛΑΠΕ), συνεπεία των λανθασμένων πολιτικών για τις ΑΠΕ το 2008-2013, και για τα οποία η ΔEΗ κατέβαλε από το 2016 μέχρι και το 2018, 578 εκατ. ευρώ.
Κατ’ αρχάς να υπενθυμίσω, χωρίς αυτό να σημαίνει αναζήτηση άλλοθι, ότι και το 2008 η ΔEΗ και μάλιστα ως μονοπώλιο μαζί με τη δραστηριότητα της Μεταφοράς (μετέπειτα ΑΔΜΗΕ) είχε ζημιές 400 εκατ. ευρώ. Χωρίς τη Μεταφορά οι ζημιές θα ξεπερνούσαν τα 500 εκατ. ευρώ, ενώ το EBITDA θα ήταν μόνο 147 εκατ. ευρώ. Στη συνέχεια ωστόσο ανέκαμψε.Από τις ζημιές του 2018 τα 407 εκατ. ευρώ είναι εφάπαξ λογιστικές εγγραφές χωρίς καμία συνέπεια ρευστότητας. Τα 243 εκατ. ευρώ αφορούν σε απομείωση της λογιστικής αξίας της Μελίτης και της Μεγαλόπολης που έγινε από σύμβουλο ενόψει της πώλησής τους, και τα υπόλοιπα 164 εκατ. ευρώ είναι πρόβλεψη έναντι των μελλοντικών αποζημιώσεων των συνταξιοδοτούμενων εργαζομένων.
Επί πλέον 109,5 εκατ. ευρώ είναι σχηματισμός πρόβλεψης έναντι τόκων που διεκδικεί ο ΑΔΜΗΕ για τους οποίους εκκρεμούν δικαστήρια. Πρόκειται για ποσά που η ΔΕΗ ΔΕΗ +1,08% υποχρεούται να καταβάλλει στον ΑΔΜΗΕ έστω και εάν δεν τα έχει εισπράξει. Είναι λοιπόν εύλογο το αίτημα το θέμα να αντιμετωπιστεί νομοθετικά.
Πέραν αυτών:
– 196 εκατ. ευρώ καταβλήθηκαν για τα ελλείμματα του ΕΛΑΠΕ.
– 224 εκατ. ευρώ είναι η ζημιά λόγω ΝΟΜΕ, τα οποία ευελπιστούμε ότι θα μειωθούν με την πώληση των λιγνιτικών μονάδων, αν και πάγιο αίτημα και δικαστική διεκδίκηση της ΔEΗ είναι το τερματισμός τους.
– 128 εκατ. ευρώ αφορούν στην πρόσθετη επιβάρυνση των δικαιωμάτων CO2 σε σχέση με το 2017 (συνολική επιβάρυνση CO2 279,5 εκατ. ευρώ).Είναι φανερό ότι χωρίς αυτούς τους εξωγενείς παράγοντες, τις επιπτώσεις των οποίων αποφύγαμε να μεταφέρουμε στην κατανάλωση, δεν θα υπήρχαν ζημιές» τονίζει ο κ. Παναγιωτάκης.
