Επί 15 χρόνια έθαβε μώρα. Τα μωρά από το μαιευτήριο των εκτρώσεων. Αλλά όταν οι μητέρες ήρθαν σ ‘αυτόν, έκανε κάτι απίστευτο …
Ήταν το έτος 2001 όταν ο Tong Phuoc Phuc από το Βιετνάμ πήγε με την έγκυο γυναίκα του στο νοσοκομείο, περιμένοντας την να γέννησει. Ενώ περίμεναν, παρατήρησε ότι άλλες έγκυες γυναίκες πήγαιναν σε ένα δωμάτιο και αργότερα έβγαιναν με δάκρυα στα μάτια τους από εκεί.
Ο Tong χρειάστηκε λίγο καιρό για να καταλάβει τι συνέβαινε. Όταν συνειδητοποίησε ο ίδιος τι έκαναν οι γυναίκες σε εκείνο το δωμάτιο, σοκαρίστηκε και η καρδιά του ράγισε καθώς κατάλαβε ότι αυτά τα παιδιά καταδικαστήκαν να μην έρθουν στον κόσμο και το χειρότερο, δεν τους έδιναν καν το δικαίωμα για μια απλή κηδεία. Ετσι αποφάσισε να πάρει τα παιδιά και τουλάχιστον να τα θάψει όπως τους άξιζε και όπως άξιζει σε κάθε άνθρωπο επάνω στην Γή.
Ο Tong κλαίει την ώρα που θάβει τα μώρα.
«Το κάνω αυτό γιατί σκέφτομαι ότι όλα τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να ζήσουν, να διασκεδάσουν, να πάνε στο σχολείο, να τρώνε γλυκά, απλά να αγαπηθούν. Αυτά τα παιδιά (εδώ) έχουν χάσει αυτά τα προνόμια. Το μόνο που μπορώ τουλάχιστον εγώ να τους δώσω είναι μια ταφή», δήλωσε ο Tong.
Σε αυτό το μικρό τεφροδοχείο ο Tong θάβει κάθε έμβρυο.
Αυτός ο πρώην εργάτης στις οικοδομές αγόρασε με τις αποταμιεύσεις του, ένα κομμάτι γης και άρχισε να θάβει εκεί τα νεκρά μωρά. Στην αρχή, η γυναίκα του νόμιζε ότι είχε χάσει το μυαλό του αλλά μετά από κάποιο χρονικό διάστημα κατανοήσε πόσο σημαντικό ήταν το νεκροταφείο για αυτά τα αγέννητα μώρα.
Η ημερομηνία επάνω από τις τεφροδόχους δείχνει πότε ο Tong πήρε τα έμβρυα από την κλινική.
Ο Tong στο «νεκροταφείο αγέννητων».
Περίπου 10.000 έμβρυα είναι στο νεκροταφείο.
Σε αυτό το ειδικό νεκροταφείο έχουν ταφεί πάνω από 10.000 μωρά, αλλά η ίδια η κηδεία δεν ήταν ο στόχος του: «Επιδιώκω με τις εικόνες που θα βλέπουν οι επίδοξες μητέρες μήπως αλλάξουν τις αντιλήψεις τους για το έγκλημα των εκτρώσεων».
Πολλές «ταφόπετρες» χρηματοδοτήθηκαν από τους γονείς των μωρών. Παίρνουν ένα δοχείο, γράφουν το όνομα και τοποθετούν μαζί με μια μικρή ταφόπετρα. «Πιστεύω ότι αυτά τα έμβρυα έχουν ψυχή», λέει ο Tong.Ο Tong θέλει οι γυναίκες να έρχονται εδω στο νεκροταφείο και με την εικόνα αυτήν που θα αντικρίζουν να σταματήσουν να κάνουν εκτρώσεις. Πιστεύει ότι πολλές νέες γυναίκες είναι απελπισμένες και εκτός από την λύση των αμβλώσεων δεν γνωρίζουν άλλο τρόπο. Μια μέρα μια νεαρή γυναίκα ήρθε σ ‘αυτόν. Έκλαιγε και του είπε ότι οι γονείς της θα την ανάγκαζαν να κάνει έκτρωση και εκείνος τη συμβούλεψε να το κρατήσει και θα τη βοηθούσε.
Ο Tong προσεύχεται εδώ για τα μώρα.
Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, ο Tong δεν ήθελε να είναι μόνο νεκροθάφτης. Συζητούσε με γυναίκες που ήθελαν να τερματίσουν την εγκυμοσύνη τους, και προσπαθούσε να τις πείσει και να τις συμβουλεύσει να μην το κάνουν.Κάποιες γυναίκες αποφάσισαν τελικά με την επιμονή του Tong να κρατήσουν τα παιδιά παρόλο που στην συνεχεία έχαναν τους συντρόφους τους, ενώ άλλες που φοβούνταν να το πουν στους γονεις τους βρήκαν πραγματικό καταφύγιο στον Tong.
Ο Tong άρχισε αργότερα να υιοθετεί παιδιά.
Από το 2004 ο Tong υιοθέτησε πάνω από 100 μώρα. Ο αρχές δεν αναγνωρίζουν το ίδρυμα του σαν ορφανοτροφείο και για αυτόν τον λόγο δεν έχει την δυνατότητα να δώσει παιδιά για υιοθεσία. Ο μεγάλος στόχος του και οι προσπάθειες του παρέμεναν να φροντίζει στο να ενώνει τα παιδιά με τις μητέρες τους και αν ήταν δυνατό ακόμη καλύτερα να γυρίσουν στις φυσικές τους μητέρες.
Πολλές επίδοξες μητέρες είναι απελπισμένες και δεν ξέρουν που να πάνε. Έτσι ο Tong τους προτείνει να μείνουν μέχρι τη γέννηση του μωρού με τον ίδιο και την σύζυγό του. Πολλές γυναίκες ήταν σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση και δεν μπορούσαν να φροντίσουν τα μωρά τους. Τοτε ο Tong έκανε κάτι εντελώς ανιδιοτελές: Υιοθέτησε ο ίδιος τα παιδιά και υποσχέθηκε να αναλάβει τη φροντίδα τους μέχρι που οι μητέρες θα ήταν αργότερα σε θέση να τα φροντίσουν οι ίδιες.
Καθαρές πάνες, που στεγνώνουν στον κήπο του Tong.
Ο Tong και τα παιδιά του.
Χωρίς αυτόν αυτά τα παιδιά δεν θα έβλεπαν ποτέ το φώς.
Ο Tong και η σύζυγός του φροντίζουν με πολύ αγάπη σαν να τα είχαν γέννησει οι ίδιοι, περισσότερο από 100 υιοθετημένα παιδιά.. Ο Tong δυσκολευόνταν με τα ονόματα και σκέφτηκε ένα πρακτικό σύστημα. Όλα τα αγόρια θα έπαιρναν την ονομασία “Vinh” και όλα τα κορίτσια “Ταμ” (καρδιά), (αξιοπρέπεια) και φυσικά με το επίθετο της μητέρας τους η σε άλλες περίπτωσεις και με το δικό του επίθετο.
Πολλά από τα παιδιά κατάφερε και σήμερα ζουν με τις φυσικές μητέρες τους. Άλλα τα πήραν τα κρατικά ορφανοτροφεία για να μπορούν νομικά να υιοθετηθούν. Και πολλά μένουν ακόμα και σήμερα με τον Tong. Η φροντίδα τόσων πολλών παιδιών δεν είναι εύκολη υπόθεση, αλλά ο Tong αγαπά το ρόλο του ως πατέρας: «Θα συνεχίσω το έργο αυτό μέχρι την τελευταία μου πνοή. Ελπίζω ότι τα παιδιά μου θα συνεχίσουν το έργο μου, και δεν θα αφήσουν αυτές τις ψυχές να χαθούν άδικα».Πολλοί εθελοντές έρχονται και βοηθούνε στο έργο του Tong, ακόμα διδάσκουν μαθήματα στα παιδιά ενώ τα μεγαλύτερα πηγαίνουν σχολείο.
Είναι αξιοθαύμαστο να βλέπει κανείς τόσα πολλά βλέμματα ευτυχισμένων παιδιών αλλά και δύσκολο να γνωρίζει ότι όλα αυτά τα παιδιά θα μπορούσαν να είχαν καταλήξει στο νεκροταφείο αν αυτός ο ευλογημένος άνθρωπος δεν τα έσωζε.
Πηγή: athensmagazine.gr
