Χαράλαμπος Μηνάογλου
Εικοσιπέντε χρόνια μετά όχι απλώς παραμένει επίκαιρο, αλλά αποτελεί το μεγαλύτερο ζήτημα...
Εάν ο Μητσοτάκης είχε αφεθεί τότε να κλείσει το ζήτημα στα γρήγορα όπως επιθυμούσε, δίνοντας την ονομασία που τώρα σε αγαστή σύμπνοια με τον ΣΥΡΙΖΑ θέλει να δώσει ο γιός του, θα είχαμε φανεί «καλά παιδιά» στα νατοϊκά αφεντικά... ενώ εάν δεν δίναμε το όνομα, έλεγε ο Μητσοτάκης, και πάλι θα γινόμασταν μόνο κακοί, καθώς όλοι θα τους έλεγαν «Μακεδονία» και έτσι μόνο εμείς θα απομονωνόμασταν... Δηλαδή μας έλεγε και αυτός και οι υπόλοιποι πράκτορες του σιωνισμού (ΝΑΤΟ) με ελληνικά ονόματα ότι έπρεπε να δώσουμε το όνομα ως ένδειξη καλής θέλησης, εφόσον έτσι και αλλιώς δεν είχαμε να χάσουμε τίποτε, καθώς το όνομα το είχαμε χάσει ήδη επειδή οι περισσότερες χώρες θα τους αναγνώριζαν ως Μακεδονία. Μάλιστα, η απάτη είχε και την εξής παράμετρο: καλύτερα, έλεγαν τότε, να συμφωνήσουμε σε σύνθετη ονομασία «Βόρεια» ή «Νέα» Μακεδονία, γιατί εάν δεν συμφωνούσαμε θα τους έδιναν οι υπόλοιποι σκέτο το Μακεδονία. Οπότε ο Μητσοτάκης εμφανιζόταν και ως πατριώτης, εφόσον γλύτωνε την χώρα από το μεγαλύτερο κακό, το σκέτο Μακεδονία παραχωρώντας την σύνθετη ονομασία.
Σήμερα εικοσιπέντε χρόνια μετά πάλι από εμάς παρακαλάνε να πάρουν το όνομα... Και έτσι θα γίνεται εις αιώνας αιώνων... εκτός εάν βρεθεί ο δημιουργημένος από το τίποτε προδότης, ο Τσίπρας δηλαδή, αυτός που τα σιωνιστικά αφεντικά έφτιαξαν από τις καταλήψεις της Γκράβας και τις συνεντεύξεις στην Παναγιωταρέα πριν από εικοσιπέντε χρόνια, δηλαδή την εποχή του προδότη Μητσοτάκη, για να τους το παραδώσει (;) Μόνο εάν εμείς τους αναγνωρίσουμε ως Μακεδονία, ή έστω ως «οτιδήποτε» Μακεδονία, θα έχουν πλέον αυτοί το όνομα. Και μόνο εάν κατανοήσουμε αυτό το πράγμα, δεν χρειάζεται άλλο επιχείρημα για να υποστηριχθεί ότι δεν δεχόμαστε κανένα όνομα με τον όρο Μακεδονία.
Αναφέρθηκα ανωτέρω σε σιωνιστικά αφεντικά και ίσως ορισμένοι παραξενευτούν... μα τι σχέση έχει ο σιωνισμός με το ζήτημα των Σκοπίων; Κάτι είπε και ο Μάζης σχετικά αλλά μισόλογα... Κάτι για σχέσεις του Νίμιτς με τον Σόρος, ενώ γνωρίζει καλά ότι το ζήτημα δεν είναι πολιτικό και οικονομικό όπως το παρουσιάζει, αλλά εξόχως μεταφυσικό. Από το 2008 που με την ορθή εθνική στάση του ο Καραμανλής απέτρεψε την αναγνώριση των Σκοπίων με τον όρο Μακεδονία και την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ, πράγμα που του κόστισε την εξουσία, έχουν παρέλθει και άλλες σύνοδοι του ΝΑΤΟ. Γιατί το ζήτημα δεν επανήλθε τότε; Περίμεναν τάχατες τον Τσίπρα; Ο Γιωργάκης δεν μπορούσε να κάνει την ίδια δουλειά; Γιατί λοιπόν τώρα; Γιατί φέτος; Ορισμένοι θα μας πουν ότι αιτία είναι η επικείμενη σύγκρουση Ρωσίας-ΝΑΤΟ. Καθόλου επικείμενη, αλλά και έτσι να ήταν, λέτε να κερδίσει όποιος έχει μαζί του τα Σκόπια;
Ο λόγος είναι ένας και είναι όπως συνήθως στις μεγάλες ιστορικές εξελίξεις μεταφυσικός:
