"Μέγα γαρ το της θαλάσσης κράτος" κατά τον Θουκυδίδη, σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει πως «Μεγάλη είναι η δύναμη του κράτους που ελέγχει την θάλασσα».
Αυτό το ξέρει πολύ καλά η Ελληνική φυλή, αφού αποδείχθηκε πάμπολες φορές στο διάβα της τρισένδοξης ιστορίας της, από την ναυμαχία της Σαλαμίνας του Θεμιστοκλή που διέσωσε τον Ελληνικό και τον μετέπειτα Ευρωπαϊκό πολιτισμό αλλάζοντας το ρού της Ιστορίας, μέχρι την Ναυμαχία του Γέροντα του Ναύαρχου Μιαούλη και την καταστροφή της τουρκικής φρεγάτας στο λιμένα της Ερρεσού στη Λέσβο από τον θρυλικό πυρπολητή Παπανικολή, που χάρη στο κυρίαρχο ελληνικό ναυτικό στο Αιγαίο επέζησε η Επανάσταση του 1821 στην ξηρά, από την ναυμαχία του Ναυαρίνου που σφράγισε την απελευθέρωση του γένους, από τους Βαλκανικούς Πολέμους και το περίφημο θωρηκτό Αβέρωφ τον φόβο και τρόμο των Τούρκων, χάρη στο οποίο απελευθερώθηκαν τα νησιά μας από τον Οθωμανικό ζυγό σε κεντρικό και Βόρειο Αιγαίο, από το θρυλικό υποβρύχιο Παπανικολή και τον κυβερνήτη του Ιατρίδη που στο έπος του 1940 σκόρπισε την καταστροφή στον Ιταλικό στόλο, αναγκάζοντας τον να μείνει αμέτοχος στις χερσαίες επιχειρήσεις , μέχρι τον Πλωτάρχη Χανδρινό τον κυβερνήτη του αρματαγωγού ΛΕΣΒΟΣ που ξεγέλασε τους Τούρκους το 1974 στην Κύπρο προκαλώντας αδελφοκτόνα πυρά μεταξύ τους με αποτέλεσμα η τουρκική αεροπορία να βυθίσει τουρκικό αντιτορπιλικό «Kocatepe» και να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στα αντιτορπιλικά «Adatepe» και «Fevzi Cakmak», την ώρα που ο ίδιος με ασφάλεια έπλεε προς την Ελλάδα.
Η Ελλάδα ήταν, είναι και θα πρέπει είναι ναυτική δύναμη κυρίαρχη στο Αιγαίο και την Α. Μεσόγειο, ενώ ναυτοσύνη και Έλληνας συμπληρώνουν ως έννοιες η μια την άλλη.
Αυτό ευτυχώς το έχουν αντιληφθεί άπαντες για αυτό και φροντίζει η πολιτεία να εξασφαλίζει με εξοπλιστικά προγράμματα να εκσυγχρονίζει το δυναμικό του στόλου μας, αφού ο πάντα καιροσκόπος Τούρκος εποφθαλμιά Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο.
Μάλιστα δημιούργησε και το μύθευμα της "Γαλάζιας Πατρίδας" προκειμένου να δώσει υπόβαθρο στις επεκτατικές βλέωεις του σε βάρος μας, κομπάζοντας ότι είναι απόγονοι του πειρατή Μπαρμπαρόσα από την περίοδο της τουρκοκρατίας ακόμη.
Από τότε το τουρκικό πολεμικό ναυτικό δεν έχει να επιδείξει κανένα ναυτικό επίτευγμα στο πεδίο των μαχών, αλλά ακόμη και αυτός ο Μπαρμπαρόσα έμεινε στην ιστορία με το περιβόητο "Γιόκ Μάλτα", αφού δεν μπόρεσε να βρει τη Μάλτα προκειμένου να την κατακτήσει....
Οι πρόσφατες κινήσεις για εκσυγχρονισμό του Πολεμικού Ναυτικού
Η πρόσφατη αγορά των 3 φρεγατών Belhara ή FDI HN (Hellenic Navy), όπως είναι η κωδικοποίησή τους, από τη Γαλλία, αποτέλεσε από ότι όλα δείχνουν μόνο την αρχή αναβάθμισης των δυνατοτήτων του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.
Συγκεκριμένα μόλις στις 8 Νοεμβρίου κατατέθηκε στην Βουλή τροπολογία του ΥΠΕΘΑ η οποία αφορά την διάθεση συνολικής πιστώσεως 13,675 εκατ. ευρώ για ναυπήγηση της ΤΠΚ 7 και ολοκλήρωση των εργασιών κατασκευής των 4 υποβρυχίων Type 214HN.
Σημειωτέον ότι η πίστωση θα διατεθεί το διάστημα από 1 Οκτωβρίου έως 31 Δεκεμβρίου 2021 από το εθνικό σκέλος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, των πιστώσεως του τακτικού προϋπολογισμού του ΥΠΕΘΑ.
Από αυτά 3.375.000 ευρώ αφορούν την ναυπήγηση της ΤΠΚ 7 στις Ναυπηγικές και Βιομηχανικές Επιχειρήσεις Ελευσίνας ΑΕ , ενώ 10,3 εκατ. ευρώ διατίθεται στα Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ (ΕΝΑΕ) για την ολοκλήρωση πρόσθετων εργασιών προς πλήρη επιχειρησιακή απόδοση των υποβρυχίων, την αντιμετώπιση βλαβών που προκύπτουν από τις εν εξελίξει δοκιμές εν πλω καθώς και για την συντήρηση των συνοδών πλοίων που απαιτούνται για την ολοκλήρωση των δοκιμών των υποβρυχίων.
Από το 2016, με διαδοχικές ρυθμίσεις έχουν διατεθεί συνολικά 108,47 εκατ. ευρώ για την ολοκλήρωση ναυπηγήσεως των ΤΠΚ 6 και 7. Για την τελευταία, όλα δείχνουν ότι θα απαιτηθούν κι άλλες ανάλογες ρυθμίσεις στο εγγύς μέλλον, αφού η ολοκλήρωση του έργου τοποθετείται κατ’ εκτίμηση στα μέσα του 2022. Τα χρήματα αυτά υποτίθεται ότι θα επιστραφούν στο Πολεμικό Ναυτικό, από τον νέο ιδιοκτήτη που θα αναλάβει την ΝΒΕΕ ΑΕ.
Το πλεονέκτημα των Ελληνικών υποβρυχίων Type 214HN
Η περίπτωση των υποβρυχίων, σχετίζεται ουσιαστικώς με εργασίες συντηρήσεως των ιδίων και άλλων μονάδων του Στόλου, ενώ ολοκληρώνονται και νέα συστήματα, υποσυστήματα ή γίνονται αναβαθμίσεις λογισμικού.
Εδώ θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι πρόσφατα είχαμε πολύ θετική εξέλιξη σε ένα από τα μεγαλύτερα θέματα ισχύος που είχε να κάνει με το Πολεμικό μας Ναυτικό, που είναι αυτό της έλλειψης σύγχρονων τορπιλών για τα προηγμένα μας υποβρύχια Type 214HN και Type 209/1200 AIP όπου το ΠΝ επέλεξε, για μια σειρά πολύ σοβαρών λόγων, τις γερμανικές τορπίλες Sea Hake Mod 4.
Το οπλικό σύστημα των Υ/Β τ.214 και τ.209/ΑΙΡ έχει τη δυνατότητα να βάλλει τις τορπίλες SUT και SST-4 καθώς και τα κατευθυνόμενα βλήματα HARPOON εναντίον στόχων επιφανείας.
Πρόκειται για αξιόπιστα όπλα τα οποία χρησιμοποιούνται από τις ναυτικές δυνάμεις πολλών χωρών. Η προμήθεια όμως των νέων τορπιλών βαρέως τύπου έχει σχεδιασθεί για να καλύψει σύγχρονες και μελλοντικές απαιτήσεις, ενώ αυξάνει τη μέγιστη εμβέλεια των Τορπιλών των Υ/Β τύπου 214
Πηγές από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το Πολεμικό Ναυτικό ομιλούν για τις «μητρικές» τορπίλες, γεγονός που σημαίνει ότι οι Γερμανικές «Sea Hake mod 4» προκρίνονται ώστε να μην τίθεται και ζήτημα για την πιστοποίηση.
Τελικά η γερμανική SeaHake Mod 4 είναι η επιλογή του ΠΝ και ευτυχώς επιλέχθηκε . Πρόκειται για τορπίλη μήκους 6,22 m, βάρους 1.530 kg στη βασική έκδοση και διαμέτρου 533 mm που αναπτύσσει μέγιστη ταχύτητα 50 κόμβους με τη μέγιστη εμβέλεια να υπερβαίνει τα 50 km.
Πηγές σημειώνουν ότι ο αριθμός των νέων τορπιλών ανέρχεται στις 36 και τουλάχιστον άλλες 18 από τις υφιστάμενες πρόκειται κι αυτές ν’ αναβαθμιστούν στην Ελλάδα . Το κόστος γι’ αυτό το πρόγραμμα φτάνει τα 112 εκ. ευρώ.
Κλείνω λέγοντας ότι μπορεί η Τουρκία να διαθέτει 12 υποβρύχια έναντι 11 της χώρας μας ωστόσο η Ελλάδα διαθέτει 4 υποβρύχια Type 214HN, τα οποία μας καθιστούν κυρίαρχους στο βυθό του Αιγαίου και της ΝΑ Μεσογείου.
