Από τις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη είναι έτοιμη από το ΓΕΕΘΑ και υπογεγραμμένη η LOR (Letter of Request) προς τις ΗΠΑ, που έχει συνταχθεί σε συνεργασία με το ΠΝ για το πρόγραμμα του ναυτικού.
Ένα πρόγραμμα που δεν περιλαμβάνει μόνο την ναυπήγηση 4 νέων φρεγατών MMSC, αλλά και την αναβάθμιση των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ 200ΗΝ κλάσης «ΥΔΡΑ», η συμμετοχή στο πρόγραμμα ναυπήγησης της φρεγάτας νέας γενιάς του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού (US NAVY) με τον κωδικό FFG-X αλλά και την παραχώρηση 2 πλοίων ενδιάμεσης λύσης.
Σύμφωνα με τον enikos.gr και στις αρχές Δεκεμβρίου το ΓΕΕΘΑ ζητά ξεκάθαρα την παραχώρηση 2 καταδρομικών Arleigh Burke. Είναι η πρώτη φορά που αναφέρεται ρητά από την ελληνική πλευρά τι είδους πλοίο ζητά ως ενδιάμεση λύση.
To ενδιαφέρον για το ΠΝ δεν είναι καινούριο, απεναντίας, θα λέγαμε ότι αποτελούν τον διακαή πόθο όλων των ηγεσιών τα τελευταία χρόνια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Kλίμα σύγκρουσης από την Τουρκία: ''Αιτία πολέμου η επέκταση στα 12 μίλια στο Ιόνιο''
Όμως, σύμφωνα με πληροφορίες από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, το θέμα παραχώρησης Arleigh Burke πρέπει να το ξεχάσει η Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι το 2027, οποτε και θα αποσυρθούν τα πρώτα πλοία του τύπου. Μόνο που τότε τα πλοία θα είναι 40 ετών!
Όλα τα δεδομένα, πλέον, δείχνουν τα θηριώδη καταδρομικά κλάσης Ticonderoga ή Tico, όπως τα αποκαλούν οι Αμερικανοί εν συντομία.
Τα εκτοπίσματος 9.300 τόνων πλοία, με τα 122 κελιά για πυραύλους έχουμε γράψει πλείστες όσες φορές στο enikos.gr ότι θα αποτελέσουν «game changer» για τις ισορροπίες με την Τουρκία σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Το ΠΝ των ΗΠΑ θα αποσύρει 4 μέσα στο 2021, που σημαίνει ότι για το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό ανοίγεται μία διάπλατη ευκαιρία να αποκτήσει ένα μεγάλο πλεονέκτημα στο πεδίο των επιχειρήσεων και για πρώτη φορά να αποκτήσει πραγματική διαλειτουργικότητα όσο και ομοιογένεια όχι μόνο με τις 4 ΜΕΚΟ που θα εκσυγχρονιστούν όσο και με τις 4 νέες φρεγάτες MMSC.
Ταυτόχρονα, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι ΗΠΑ αποδεσμεύουν και την πώληση των πυραύλων Tomahawk, εμβέλειας 1.000 χιλιομέτρων – αντίστοιχων δηλαδή των γαλλικής κατασκευής NAVAL SCALP.
Σε πρόσφατη συζήτηση τέθηκε – για πολλοστή φορά – το θέμα καταλληλότητας των συγκεκριμένων πλοίων για το Πολεμικό Ναυτικό. Κι αυτό διότι η έλευσή τους υπολογίζεται ότι θα κοστίσει βάσει των αμερικανικών οικονομικών μεγεθών λειτουργίας περί τα 35 εκατ. ετησίως, δηλαδή σχεδόν το μισό budget του ΠΝ. Μόνο που η αλήθεια είναι λίγο διαφορετική.
Το USNAVY έχει αυτά τα κόστη λειτουργίας για τα πλοία του διότι τα έχει επανδρωμένα με 340 άτομα, οι μισθοί των οποίων ξεπερνούν τις 40.000 ευρώ ετησίως κατ’ άτομο. Επιπλέον, τα έχουν σε πολύμηνες αποστολές – ακόμη και 7 μήνες σε ανοιχτές θάλασσες και σε κάθε περίπτωση πολύ μακριά από κάποιο λιμάνι. Είναι τουλάχιστον προφανές ότι τα παραπάνω δεν ισχύουν για την ελληνική πραγματικότητα, όπου οι αποστολές των μονάδων δεν ξεπερνούν τους 2 μήνες, οι μισθοί δεν πλησιάζουν ούτε κατά διάνοια τους αντίστοιχους των αμερικανών και βέβαια δεν οι ανάγκες δεν επιβάλουν την επάνδρωση με 340 άτομα.
Όλα τα παραπάνω είναι ωραία και θα μπορούσαν να αναπτυχθούν κεφάλαια επί κεφαλαίων σε αναλύσεις για τα πλεονεκτήματα που προσφέρουν και πόσο θα ανατρέψουν τα δεδομένα στην Μεσόγειο. Όπως επίσης και για τα πλεονεκτήματα της ναυπήγησης των φρεγατών στην Ελλάδα, με την αναβάθμιση των ΜΕΚΟ που έχει καθυστερήσει δραματικά και την συμμετοχή σε πρόγραμμα ναυπήγησης νέων πλοίων για μετά το 2027, με συμπαραγωγή από ελληνικά ναυπηγεία.
Το παράδοξο σε αυτά είναι ότι παρότι έχει εγκριθεί από την ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού και έχει υπογραφεί από Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, η LOR έχει… χαθεί στους διαδρόμους του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και δεν έχει φτάσει ακόμη στο γραφείο του υπουργού για υπογραφή, προκειμένου να σταλεί ως αίτημα στις ΗΠΑ κι αυτές να απαντήσουν με δεδομένα και συγκεκριμένο οδικό χάρτη. Κάτι που θα δώσει ένα δεδομένο σχετικά με τις επιλογές του Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο θα ξέρει εγγράφως τι επιλογές έχει.
Αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες και αναφέρουν ότι θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες συζητήσεων περίπου τον Μάρτιο, θα μιλάμε δυστυχώς για ακόμη μία χαμένη χρονιά για το Πολεμικό Ναυτικό, με τα πληρώματα να υπερβαίνουν εαυτό με πλοία 40 ετών στην θάλασσα.
