Κάποτε κυκλοφορούσε ένα ανέκδοτο για το μυστικά κονδύλια που αφορούσαν την συλλογή πληροφοριών εντός των χωρών του ΝΑΤΟ, στα οποία είχαν αποκλειστεί δύο χώρες, (Ελλάδα και Ιαπωνία). Ο λόγος ήταν ότι, στην πρώτη χώρα μιλάνε όλοι, ενώ στην δεύτερη κανένας.
Πρόκειται φυσικά για ανέκδοτο και όχι για την πραγματικότητα, αλλά με αφορμή τις καταστροφικές πυρκαγιές σε Ρόδο και Αγχίαλο (πιθανότατα απο εμπρησμό), δυστυχώς ήρθαν στην επιφάνεια άσχημα φαινόμενα που αφορούν την διασπορά κρίσιμων πολλές φορές πληροφοριών για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, που δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να βγούν στην δημοσιότητα.
Για παράδειγμα η φωτιά σε αποθήκες της 111 ΠΜ στην Αγχίαλο.
Το ελληνικό κοινό, μαζί και άλλους αυτά που δεν θα έπρεπε να ακούσουν τίποτα, έμαθαν αμέσως για το που τοποθετεί η Πτέρυγα Μάχης τα πυρομαχικά Α και Β γραμμής, λες και η μέση νοικοκυρά ή ο συνταξιούχος καιγόνταν να μάθει την συγκεκριμένη πληροφορία.
Στην συνέχεια μάθαμε ( αν και αυτά τα στοιχεία είναι γνωστά σε ορισμένους), για το πόσα και ποιους τύπους μαχητικούς αεροσκαφών διαθέτει η 11ΠΜ, πόσες μοίρες υπάρχουν και πόσα αεροσκάφη ανά τύπο.
Αμέσως αβίαστα, μεγάλες ιστοσελίδες και κανάλια, μετέδωσαν πολλές φορές διαβαθμισμένες πληροφορίες, από πηγές που θα έπρεπε να μετρήσουν πολύ τα λόγια τους.
Μάθαμε για την μετακίνηση μαχητικών F-16 από τα ειδικά καταφύγια τους (shelters) σχεδόν σε ζωντανή μετάδοση. Μάθαμε επίσης ότι η συγκεκριμένη αεροπορική βάση στον Βόλο είναι η δεύτερη μεγαλύτερη της χώρας, μετά από την 110 Π.Μ της Λάρισας και μία από εκείνες που σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος των αναχαιτήσεων των τουρκικών μαχητικών κατά τις παραβιάσεις του εθνικού μας εναέριου χώρου.
Μάθαμε επίσης ότι ”ξηλώθηκε” ο Διοικητής της 111 ΠΜ, ενώ αυτός απομακρύνθηκε λόγω της ΕΔΕ τουλάχιστον προσωρινά, και ανάλογα με το πόρισμα θα έχουμε την τελική απόφαση.
Γενικά μάθαμε, ενώ δεν έπρεπε να βγεί το παραμικρό στον αέρα, για το που είναι αυτές οι αποθήκες πυρομαχικών της Πολεμικής Αεροπορίας, με χειρουργική ακρίβεια ακόμα και με φωτογραφίες.
Όλος αυτός ο ορυμαγδός ειδήσεων εμπλουτίστηκε με φωτογραφικό και βιντεοληπτικό υλικό, για να έχουν οι “απέναντι να σκανάρουν".
Στην πολύπαθη και πανέμορφη Ρόδο, διαβάζουμε ότι “η φωτιά έφτασε μαινόμενη σε αποθήκη όπου φυλάσσονται βλήματα των αρμάτων μάχης (δεν αναφέρουμε τον τύπο επίτηδες) του νησιού. Ο τοπικός διοικητής, το είχε «δει», είχε προστατεύσει την αποθήκη, αλλά πιο πριν, είχε «εξαφανίσει» τα πυρομαχικά”.
Έχουμε δηλαδή αναφορά τύπου αρμάτων, μεταφορά πυρομαχικών, στοχοποιώντας ένα ολόκληρο σύστημα που βρίσκεται σε ένα νησί, για το οποίο ουρλιάzουν οι Τούρκοι, να αποστρατικοποιηθεί μαζί με τα υπόλοιπα, ενώ οι ίδιοι έχουν εξοπλίσει ως τα δόντια τα μικρασιατικά παράλια, ακόμα και με μη επανδρωμένα εξοπλισμένα με πυραύλους σκάφη.
Τα παραδείγματα είναι δυστυχώς πολλά και εξοργιστικά. Δεν είναι σωστό σε καμία περίπτωση η εφαρμογή αυστηρής λογοκρισίας, ούτε φίμωσης του δημοσιογραφικού χώρου που φροντίζει για την ενημέρωση, αλλά θα πρέπει να βασιλεύει το μέτρο σε συνδυασμό με την ασφάλεια των δημοσιευμάτων, ειδικά σε περιόδους κρίσης όπου μπορεί να έχουμε και ευρεία διασπορά ψευδών ειδήσεων, κατά του κοινού και των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Το πάθημα της κρίσης των Ιμίων, όταν τότε τηλεοπτικό κανάλι είχε σε ζωντανή μετάδοση την έξοδο του ελληνικού στόλου από τον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας, δεν μας έβαλε μυαλό δυστυχώς και τα λάθη συνεχίζονται στην προσπάθεια ενημέρωσης των πολιτών με άχρηστες για αυτούς πληροφορίες και κρίσιμες για τις Ένοπλες Δυνάμεις.
