Σύμφωνα με το αμερικανο-εβραϊκό ινστιτούτο iiss.org “η Γαλλία και η Ελλάδα είναι στο τελικό στάδιο συμφωνίας για τις Φρεγάτες Belhara ενώ διευρύνουν και άλλο τους αμυντικούς δεσμούς τους.
Η σχεδιαζόμενη εξαγορά θα είναι ένα συμπλήρωμα νεότευκτων σκαφών για το ελληνικό ναυτικό, το οποίο έχει μεγάλη ανάγκη να εκσυγχρονίσει την δύναμη των μονάδων επιφανείας του, και η αγορά των Τριών γαλλικών Φρεγατών αποτελεί μόνο ένα μέρος αυτής της προσπάθειας.
Τα πολύ καθυστερημένα σχέδια εκσυγχρονισμού του ελληνικού ναυτικού μπορεί τελικά να προχωρούν, με φόντο τα ολοένα και πιο τεταμένη κατάσταση στα ύδατα της Ανατολικής Μεσογείου.
Τι σημαίνει όμως αυτή η εξέλιξη στο διμερές αμυντικό σύμφωνο που ανακοινώθηκε από τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν και τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στις 28 Σεπτεμβρίου, στην περιοχή συνολικά;
Οι φιλοδοξίες της Αθήνας για εκσυγχρονισμό του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού είχαν μείνει πίσω εδώ και χρόνια, λόγω της άθλιας κατάστασης της ελληνικής οικονομίας.
Οι αμυντικές δαπάνες πλέον της Ελλάδος, ανέρχονται στο 3,65% του εθνικού εισοδήματος της χώρας, αλλά εξακολουθούν να είναι κάτω στα προ του 2011 επίπεδα.
Εν τω μεταξύ, η περιοχή της Α.Μεσογείου έχει γίνει “καυτή”, ενώ ο περιφερειακός αντίπαλος της Ελλάδας, η Τουρκία, έχει γίνει πιο δυναμική και επενδύει σταθερά στις αμυντικές της ικανότητες, ιδίως στο πολεμικό ναυτικό της, το οποίο έχει αυξηθεί σε αριθμό μονάδων επιφανείας.
Η Αθήνα, σε σύγκριση, αγωνίζεται να σημειώσει πρόοδο στο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του ναυτικού της, ενώ ο παλαιωμένος ελληνικός στόλος μονάδων επιφανείας, περιλαμβάνει εννέα φρεγάτες κλάσης ΕΛΛΗ, όλες χρονολογούνται στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και τις αρχές της δεκαετίας του 1980, και αγοράστηκαν ως μεταχειρισμένες από την Ολλανδία, ενώ υπάρχουν και τέσσερις φρεγάτες κλάσης ΥΔΡΑ της δεκαετίας του 1990, βασισμένες στο γερμανικό σχέδιο MEKO.
Εδώ και αρκετό καιρό, το σχέδιο της Αθήνας ήταν ένας συνδυασμός φρεγατών και κορβετών νέας κατασκευής για να αντικαταστήσει τα πολεμικά πλοία κλάσης ΕΛΛΗ, ο εκσυγχρονισμός των σκαφών κλάσης ΥΔΡΑ, και η πιθανή αγορά μεταχειρισμένων σκαφών, για να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ των παλαιότερων πλοίων και των νέων υπό παραλαβή μονάδων επιφανείας.
Η συμφωνία του Σεπτεμβρίου με το Παρίσι αφορά την Frégate de défense et d'intervention (FDI) που θα κατασκευαστεί από τη γαλλική αμυντική εταιρεία Naval Group, αφορά Τρεις Φρεγάτες που θα ναυπηγηθούν για την Ελλάδα, με δυνατότητα επιλογής και μας τέταρτης.
Τα σκάφη που έχουν ήδη παραγγελθεί για το Γαλλικό Ναυτικό ως κλάση Amiral Ronarc'h, έχουν εκτόπισμα 4.500 τόνων με πλήρες φορτίο.
Η ελληνική έκδοση έχει χαρακτηριστεί FDI HN. Τα όπλα περιλαμβάνουν πυραύλους επιφανείας-αέρος μεγάλου βεληνεκούς MBDA Aster 30 Block 1, και πυραύλους επιφανείας-επιφανείας MBDA Exocet MM40 Block 3C.
Από τη λίστα απουσιάζει ο στρατηγικός πύραυλος Κρουζ μεγάλης εμβέλειας SCALP NAVAL, που αποτελούσε μακροχρόνια φιλοδοξία του ελληνικού πολεμικού ναυτικού.
Το αν αυτή η παράλειψη οφείλεται σε δημοσιονομικό ή πολιτικό και διπλωματικό περιορισμό δεν είναι σαφές, ούτε είναι σαφές εάν μπορεί να συμπεριληφθεί αργότερα.
Η συμφωνία προβλέπει την παράδοση του πρώτου πλοίου στην Ελλάδα το 2025. Ωστόσο, ανακοινώθηκε τον Οκτώβριο ότι η Ελλάδα είχε επίσης υπογράψει επιστολή προθέσεων για δύο μεταχειρισμένες φρεγάτες κλάσης Karel Doorman και έξι ναρκοθηρικών κατηγορίας Alkmaar από την Ολλανδία.
Επιπλέον, οι ανακοινώσεις της Υπηρεσίας Συνεργασίας Αμυντικής Ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών στις 10 Δεκεμβρίου, άνοιξαν τον δρόμο για συμφωνίες πώλησης φρεγατών και εκσυγχρονισμού με την Ελλάδα, προκαλώντας οργή στην Γαλλία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Να τολμήσουμε ζητώντας επειγόντως πυραύλους SCALP NAVAL για τις Belhara-Ποιοί δεν θέλουν η Ελλάδα να έχει στρατηγικά όπλα;
Αυτό δεν ήταν έκπληξη δεδομένης της πρόσφατης εμπειρίας του Παρισιού από την ακύρωση της πώλησης υποβρυχίων στην Αυστραλία.
Όλα αυτά υπογραμμίζουν ότι, ενώ η Γαλλία και η Ελλάδα πλησιάζουν πιο κοντά σε νέους όρους συνεργασίας σε άμυνα και ασφάλεια, η Αθήνα έχει μια εκτενή λίστα ικανοτήτων αγοράς πολεμικού υλικού, η οποία περιλαμβάνει και άλλα έθνη εταίρους, και αυτό θα είναι δύσκολο να επιτευχθεί.
Επομένως, το πώς θα εξελιχθούν αυτές οι συμφωνίες και συνεννοήσεις παραμένει ασαφές.
Όσον αφορά το γαλλο-ελληνικό αμυντικό σύμφωνο, αυτό είναι πιθανό να προσφέρει κάποια πρόσθετη διαβεβαίωση στην Αθήνα, για την εδραίωση μιας χρήσιμης εταιρικής σχέσης στην περιοχή.
Αλλά το αν και το πώς θα μπορούσε να συμβάλει στη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου η δυναμική και οι σχέσεις αποτελούν ρευστή κατάσταση, είναι επίσης αβέβαιο.
Τόσο ο Μακρόν όσο και ο Μητσοτάκης, προανήγγειλαν το αμυντικό τους σύμφωνο ως ένα βήμα προς την κατεύθυνση της ενισχυμένης ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας, όπως υποστήριξε ο Γάλλος πρόεδρος.
Αυτό είναι τουλάχιστον εν μέρει αποτέλεσμα των αυξανόμενων αμφιβολιών σχετικά με τη δέσμευση και την αξιοπιστία των ΗΠΑ όσον αφορά την ευρωπαϊκή άμυνα.
Ωστόσο, μια περιοχή όπου η Ευρώπη απέχει πολύ από το να είναι ενωμένη –είτε στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών μελών του ΝΑΤΟ είτε της Ευρωπαϊκής Ένωσης– είναι η Ανατολική Μεσόγειος.
Επιπλέον, ενώ μπορεί να υπάρχουν υποψίες για μειωμένη εμπλοκή των ΗΠΑ εντός και γύρω από την ανατολική Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική, τον Οκτώβριο, Ελλάδα και ΗΠΑ ανανέωσαν τη μακροχρόνια συμφωνία αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας τους.
Εφόσον η συμφωνία των γαλλικών Φρεγατών όντως υπογραφεί και προχωρήσει γρήγορα, θα γίνει ένα βήμα προς τα εμπρός για το ελληνικό πολεμικό ναυτικό, σε μια περιοχή στην οποία οι ναυτικές εξελίξεις προχωρούν με γοργούς ρυθμούς.
Η Αθήνα, ωστόσο, έχει αρκετά πράγματα να κάνει σε σύγκριση με ορισμένους από τους γείτονές της (Τουρκία)”, καταλήγει το ίδιο, το οποίο προφανώς γνωρίζει αρκετά αναφέροντας όλα αυτά.
