Το πυραυλικό σύστημα είναι ένα από τα πιο περιζήτητα στο κόσμο αυτή τη στιγμή.
Κατασκευασμένο από την Almaz-Antey, το αμυντικό πυραυλικό σύστημα S-400 επιχειρεί σε καθήκοντα αεράμυνας με δυνατότητα εκτόξευσης πυραύλων που φτάνουν ταχύτητες 4,8 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο. Το S-400 είναι γνωστό ως το καλύτερο αντιαεροπορικό οπλικό σύστημα αυτή τη στιγμή. Δοκιμάστηκε πρώτη φορά στα τέλη του 1999 και έγινε πλήρως λειτουργικό το 2007. Το 2021 πολλές χώρες ενδιαφέρονται να αποκτήσουν το πυραυλικό σύστημα όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, η Αλγερία, το Μαρόκο, η Αίγυπτος, το Βιετνάμ, η Ινδία και το Ιράκ.
Είναι γνωστό πως οι γείτονές μας, οι Τούρκοι έκαναν συμφωνία 2.5 δισεκατομμυρίων δολαρίων με την Ρωσία για δύο συστήματα S-400.
Η Ινδία, η οποία έκανα συμφωνία 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τους S-400, απειλείται και αυτή με αμερικανικές κυρώσεις. Σε μία δήλωση που προέβη ο Πρόεδρος της ρωσικής εταιρείας αμυντικής βιομηχανίας ROSTEK, Sergey Chemezov ανέφερε, "Λάβαμε προκαταβολικά πληρωμή από την ινδική κυβέρνηση για τους S-400. Θα τους παραδώσουμε στις ημερομηνίες που συμφωνήσαμε."
Ποιες Χώρες Έχουν Τα Πυραυλικά Συστήματα
Σύμφωνα με το χάρτη που ετοίμασε το Stratfor, οι χώρες που χρησιμοποιούν το κάθε οπλικό σύστημα είναι οι εξής.
Χώρες που χρησιμοποιούν τους S-300: Βενεζουέλα, Αλγερία, Αίγυπτος, Ιράν, Συρία, Βουλγαρία, Σλοβακία, Ουκρανία, Λευκορωσία, Αζερμπαϊτζάν, Αρμενία, Καζακστάν, Βιετνάμ και φυσικά εμείς η Ελλάδα.
Χώρες που χρησιμοποιούν τους S-400: Ρωσία, Κίνα και η γειτονική Τουρκία
Χώρες που χρησιμοποιούν τους S-300 και τους S-400 μαζί: Λευκορωσία, Κίνα και Ρωσία.
Χώρες που βρίσκονται στο NATO και έχουν S-300: Ελλάδα, Βουλγαρία και Σλοβακία.
Σημείωση: λέγεται πως η Μολδαβία, η Γεωργία και το Ουζμπεκιστάν χρησιμοποιήσαν και αυτές τους S-300.
Πως Δουλεύει ο S-400;
Μία συστοιχία S-400 αποτελείται από είδη κινητών οχημάτων τα οποία είναι η ράμπα, το ραντάρ και το κέντρο εντολών. To ραντάρ ανίχνευσης μεγάλης εμβέλειας εντοπίζει αεροσκάφη και πυραύλους στον αέρα και στέλνει τα δεδομένα στο όχημα εντολών. Αφού ληφθούν τα δεδομένα, το κέντρο εντολών τα επεξεργάζεται, κρίνει αν ο στόχος είναι 'εχθρικός' και αποφασίζει να εκτοξεύσει τον πύραυλο. Οι πύραυλοι εδάφους-αέρος εκτοξεύονται αφού τα δεδομένα λαμβάνονται από το όχημα εκτόξευσης που βρίσκεται κοντινότερα στο στόχο. Το ειδικό ραντάρ βοηθάει στο να εκτοξευθεί ο πύραυλος με ακρίβεια.
Διαφορές Μεταξύ S-300 και S-400
S-300
Το S-300 είναι το προηγούμενης γενιάς αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα της Ρωσίας, το οποίο τελείωσε τις δοκιμές του το 1978. Περιλαμβάνει ραντάρ αρκετά ικανό να εντοπίζει εκατό στόχους ταυτόχρονα. Έχει επιπλέον εμβέλεια να χτυπήσει στόχους σε απόσταση 5 έως 150 χιλιομέτρων.
S-400
Το πυραυλικό σύστημα S-400 είναι σχεδιασμένο να καταστρέφει μαχητικά, αναγνωριστικά αεροσκάφη, στρατηγικά και τακτικά αεροσκάφη, τακτικούς βαλλιστικούς πυραύλους, βαλλιστικούς πυραύλους μεσαίας εμβέλειας και υπερηχητικούς στόχους.
Μπορεί ταυτόχρονα να χρησιμοποιήσει πυραύλους μικρής, μεσαίας και μεγάλης εμβέλειας. Η μέγιστη εμβέλειά του είναι τα 400 χιλιόμετρα και το υψηλότερο υψόμετρο που μπορεί να φθάσει πύραυλος του είναι τα 30 χιλιόμετρα. Μπορεί επίσης να στείλει πυραύλους με ταχύτητα 4,8 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Είναι επιπλέον ικανό να καταστρέψει βαλλιστικούς πυραύλους μεσαίας εμβέλειας σε απόσταση έως 3,500 χιλιομέτρων.