Συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από το 1998, όταν αποφασίστηκε στην Αθήνα η ματαίωση έλευσης του ρωσικού πυραυλικού αντιαεροπορικού συστήματος των S-300. Μια άτακτη υποχώρηση, όπως τη χαρακτηρίζει ο Γιαννάκης Ομήρου που ήταν τότε πολιτικός προϊστάμενος του Υπουργείου Άμυνας, που είχε ως δραματική συνέπεια την εκ βάθρων ανατροπή της στρατηγικής Κυπριακού και Μητροπολιτικού Ελληνισμού για επιχειρησιακή σύζευξη των Ενόπλων Δυνάμεων Κύπρου-Ελλάδας με το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου.
Αποτέλεσμα, στη συνέχεια, η πτώση του ηθικού και του φρονήματος, η ματαίωση των κοινών ασκήσεων Κύπρου-Ελλάδας και η απονεύρωση και υποβάθμιση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου.
Ως υπουργός Άμυνας κατά τον ουσιώδη και κρίσιμο χρόνο του 1998, έζησά λεπτό προς λεπτό την εξέλιξη της υπόθεσης των πυραύλων. Τις αποφάσεις, τις αναστολές, τους δισταγμούς, τις πιέσεις, τις φανερές και αθέατες συνωμοσίες, τις απροκάλυπτες ιστορίες κατασκοπείας, την ασύγγνωστη δημοσιότητα. Την κατακόρυφη άνοδο του ηθικού των Ενόπλων Δυνάμεων και του κυπριακού Ελληνισμού από την προοπτική άφιξης στην Κύπρο ενός ισχυρότατου, αποτελεσματικού οπλικού συστήματος για την άμυνα της Κύπρου.
Αλλά και τη βαθιά απογοήτευση που ακολούθησε την απόφαση για τη ματαίωση έλευσής του στην Κύπρο.
Τα όσα βίωσα στη δεκάμηνη περίπου παρουσία μου στο Υπουργείο Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε σχέση με τη διαχείριση της υπόθεσης του ρωσικού πυραυλικού συστήματος, με αποκορύφωμα την τραγική για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου κατάληξη, συνθέτουν στην πραγματικότητα το φοβερό και διαχρονικό δράμα της Κύπρου. Η οποία ευρισκόμενη σε μια γεωγραφική θέση κρίσιμης στρατηγικής σημασίας είναι υποχρεωμένη να κινείται μεταξύ «σφύρας και άκμονος», μεταξύ συγκρουόμενων και αδίστακτων συμφερόντων, αντιμέτωπη με δολοπλοκίες ενός ατελείωτου πολέμου εξασφάλισης επιρροών και ελέγχου της περιοχής. Με μόνιμο ιστορικό θύμα την Κύπρο. Η οποία με την κατάληξη στο θέμα των ρωσικών πυραύλων εξασφάλισε πιστοποιητικό κράτους ήσσονος κυριαρχίας.
Αυτή η αμείλικτη πραγματικότητα πέραν από ψευδαισθήσεις, ευσεβοποθισμούς και ωραιοποιήσεις θα εξακολουθήσει να μας συνοδεύει και στο μέλλον. Τουλάχιστον όσο το Κυπριακό παραμένει άλυτο και εξακολουθούν να ισχύουν τα βάρη της κηδεμονίας και των λεγόμενων εγγυήσεων.
Η αφήγηση των όσων διαδραματίστηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου στις 27 Νοεμβρίου 1998 αποτελεί ένα «ιστορικό επεισόδιο», που αποτελεί μέρος μόνο, των όσων επεσυνέβησαν εκείνη την περίοδο. Ωστόσο, αποτελεί την κορύφωση και την επιτομή όλων όσων προηγήθηκαν και που οδήγησαν στη ματαίωση ενός φιλόδοξου στόχου αμυντικής ενδυνάμωσης της Κύπρου, στηριζόμενου στο αξίωμα ότι η αμυντική ισχύς θα πρέπει να αποτελεί κορυφαία παράμετρο μιας ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥ»
philnews
