Είναι διαπιστωμένο ότι Τουρκία και το ψευδοκράτος ακολουθούν ιδιαίτερα σκληρή στάση στο Κυπριακό, αρνούμενοι τον οποιοδήποτε διάλογο επίλυσής του εδώ και καιρό, πέρα από εκείνον που θα έχει ως βάση του, την οριστική διχοτόμηση της Μεγαλονήσου και την δημιουργία δύο κρατών σε αυτήν.
Επιστολή Χριστοδουλίδη προς ΓΓ ΟΗΕ για συνάντησή του με τον Τατάρ
Το παραπάνω έχει γίνει αντιληπτό από την Κυπριακή κυβέρνηση, η οποία μέσω του Προέδρου της ζητάει συνάντηση με τον τουρκοκύπριο Πρόεδρο του ψευδοκράτους Τατάρ, σύμφωνα με άρθρο Διεθνούς Κυπριακού ΜΜΕ, το οποίο αναφέρει:
"Ο Πρόεδρος ζητά συνάντηση με τον Τατάρ για την επανέναρξη των συνομιλιών.
Ο Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης με επιστολή του προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες ζήτησε να διευθετηθεί συνάντηση με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη και επίσης διορισμό ειδικού εκπροσώπου για τη διερεύνηση των προοπτικών των συνομιλιών.
Ερωτηθείς για τις εξελίξεις μετά τη συνάντηση της Τρίτης του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη με τον Τούρκο ομόλογό του Χακάν Φιντάν στην Άγκυρα, ο Πρόεδρος είπε ότι από όσο ενημερώθηκε, «δημιουργήθηκαν προοπτικές επανέναρξης των συνομιλιών», αλλά πρόσθεσε «καταλαβαίνετε ότι όλα θα κριθούν από ατ δεδομένα».
Σημειώνοντας ότι η συνάντησή του με τον ΓΓ του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη είχε ήδη κανονιστεί στις 22 Σεπτεμβρίου, ο Πρόεδρος είπε ότι την Τετάρτη ζήτησε γραπτώς από τον Γκουτέρες να «πιέσει για να γίνει αυτή η συνάντηση με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Τάταρ».
«Είναι ένα μήνυμα που μεταφέραμε επίσης μέσω του μόνιμου εκπροσώπου μας καθώς και στη συνάντηση που είχα πρόσφατα με τον Βοηθό Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ και ελπίζω ότι θα υπάρξει ανταπόκριση», είπε.
Ερωτηθείς εάν η επιστολή του προς τον γενικό γραμματέα επικεντρώθηκε μόνο στη διευθέτηση συνάντησης, ο Πρόεδρος απάντησε: «Εγώ επικεντρώθηκα στο θέμα της συνάντησης και φυσικά στο να ανταποκριθεί ο γενικός γραμματέας στην έκκληση του συμβουλίου ασφαλείας για διορισμό ειδικού εκπροσώπου. που θα διερευνήσει τις προοπτικές των συνομιλιών».
Στην ερώτηση αν αναμένεται να φτάσει αξιωματούχος του ΟΗΕ πριν την αναχώρησή του για τη Νέα Υόρκη, ο πρόεδρος απάντησε αρνητικά.
«Δεν περιμένω επίσκεψη στην Κύπρο από τη γραμματεία του ΟΗΕ. Είμαστε σε επαφή με τον Ειδικό Αντιπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Κόλιν Στιούαρτ και για αυτό το θέμα, καθώς επίσης και με τη μόνιμη αντιπροσωπεία μας στη Νέα Υόρκη».
Πρέπει να αναζητήσουμε ενεργό ρόλο των ΗΠΑ στην επίλυση του Κυπριακού
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε σε Κυπριακό ΜΜΕ το Σαββατοκύριακο, ο Μάριος Ηλιάδης, πρώην υπουργός και υποψήφιος στις τελευταίες προεδρικές εκλογές, αμφισβήτησε την αξία της επιδίωξης μιας πιο ενεργούς εμπλοκής της ΕΕ στο Κυπριακό.
Ο Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης είχε θέσει αυτή την πρώτη προτεραιότητά του, προωθώντας την ιδέα για επισκέψεις στις Βρυξέλλες και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και ζητώντας τον διορισμό ειδικού απεσταλμένου της ΕΕ για το Κυπριακό.
Όπως τόνισε ο Ηλιάδης στο άρθρο του, η εμπειρία έχει δείξει ότι ο διορισμός απεσταλμένου της ΕΕ ,ο πρώτος, ο Σερζ Αμπού, διορίστηκε το 1994,έχει πολύ περιορισμένο αντίκτυπο στις ειρηνευτικές προσπάθειες καθώς η ΕΕ δεν μπορεί να ασκήσει την απαραίτητη πίεση στα μέρη.
Δεν έχει επιτύχει το επίπεδο συνοχής να μιλά με μία φωνή για τα διεθνή προβλήματα, καθώς τα κράτη-μέλη έχουν να διαφυλάξουν τα αντίστοιχα εθνικά τους συμφέροντα.
Πολλά από τα ισχυρά κράτη μέλη όπως η Γερμανία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Ολλανδία έχουν μεγάλα συμφέροντα στην Τουρκία.
Υπάρχει επίσης ο ρόλος της Τουρκίας στην υποδοχή εκατομμυρίων υποψηφίων μεταναστών.
Πρέπει να ζητήσουμε τη βοήθεια των ΗΠΑ, υποστήριξε ο Ηλιάδης και είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαφωνήσουμε μαζί του.
Οι ΗΠΑ έχουν πολύ καλό ιστορικό στην επίλυση διεθνών διαφορών, κάτι που δεν έχει η ΕΕ.
Στην Κύπρο, απεσταλμένοι των ΗΠΑ όπως ο αείμνηστος Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο Ρότζερ Γουέστον και, σε κάποιο βαθμό, η Βικτόρια Νούλαντ έπαιξαν ζωτικό ρόλο στην προώθηση της ειρηνευτικής προσπάθειας.
Ήταν κρίμα που η διάσκεψη Crans-Montana το 2017 έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Donald Trump, η οποία είχε πολύ μικρό ενδιαφέρον για υποθέσεις εκτός των ΗΠΑ.
Ως παγκόσμια υπερδύναμη, οι ΗΠΑ έχουν τη δύναμη και την επιρροή να πιέσουντην Άγκυρα και να ωθήσουν τα πράγματα προς την κατεύθυνση μιας διευθέτησης που θα εξυπηρετούσε επίσης τα ευρύτερα σχέδια της Ουάσιγκτον για την Ανατολική Μεσόγειο που περιλαμβάνει ενεργειακή συνεργασία.
Το άνοιγμα του Ισραήλ στην Τουρκία στο ενεργειακό ζήτημα είναι ενδεικτικό των ευρύτερων αμερικανικών σχεδίων για την περιοχή, όπως και ο διάλογος Ελλάδας-Τουρκίας, που ξεκίνησε με τη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών τους.
Υποψιαζόμαστε, ωστόσο, ότι οι ΗΠΑ θα ήθελαν να δουν μια πραγματική δέσμευση για μια διευθέτηση από τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, ακόμη και ένα αίτημα βοήθειας, προτού εμπλακούν και στρέψουν την προσοχή τους στην Άγκυρα.
Αυτό που πρέπει να έχει κατά νου ο Χριστοδουλίδης είναι ότι υπάρχει περιορισμένος χρόνος για να ζητήσει βοήθεια από τις ΗΠΑ.
Το επόμενο έτος είναι έτος εκλογών, που θα απορροφήσει όλο το χρόνο της κυβέρνησης Μπάιντεν.
Αν κάτι είναι να συμβεί, θα πρέπει να γίνει μέσα στους επόμενους δύο μήνες.
Ο Χριστοδουλίδης θα βρίσκεται στη Νέα Υόρκη αργότερα αυτό το μήνα για τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και για τη συνάντησή του με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ και θα ήταν η τέλεια ευκαιρία να ζητηθεί η βοήθεια της Ουάσιγκτον για το Κυπριακό.
Συμπέρασμα
Για την τυχόν επίλυση του Κυπριακού με εμπλοκή της ΕΕ αλλά και των ΗΠΑ το επόμενο χρονικό διάστημα, "κρατάμε μικρό καλάθι", αφού ο Κύπριος Πρόεδρος έχει φθάσει στο σημείο να στέλνει επιστολή στον ΓΓ του ΟΗΕ για να πετύχει συνάντησή του με τον Τουρκοκύπριο Τατάρ , ενώ θα ζητήσει τον διορισμό από τον ΟΗΕ ειδικού απεσταλμένου για το Κυπριακό.
Επιπλέον όλες οι τουρκικές και τουρκοκυπριακές κινήσεις τα τελευταία χρόνια, με το μερικό άνοιγμα των Βαρωσίων, τα γεγονότα της Πύλας πρόσφατα, την συνεχή μαζική μεταφορά από τα κατεχόμενα λαθρομεταναστών στην ελεύθερη Κύπρο, την δημιουργία στρατιωτικής βάσης για τουρκικά drones στα κατεχόμενα, την αποδοχή του ψευδοκράτους ως παρατηρητή στον Οργανισμό Τουρκικών κρατών και την ρητορική Ερντογάν-Τατάρ αλλά και άλλων Τούρκων αξιωματούχων για δύο κράτη στην Κύπρο ως βάση επίλυσης του Κυπριακού, δείχνουν την τουρκική αδιαλλαξία και προς τα πού Τούρκοι και τουρκοκύπριοι οδηγούν την κατάσταση στην Κύπρο.
