Ως σήμα για την δημιουργία κοινού μέλλοντος με την Τουρκία χαρακτήρισε την “εκλογή” Ερσίν Τατάρ στα Κατεχόμενα ο Ερντογάν, ενώ τόνισε ότι δεν θα υποκύψουν στο θέμα των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων ούτε της Α.Μεσογείου.
Ο νέος Τουρκοκύπριος ηγέτης είναι πλήρως ευθυγραμμισμένος με τη νέα πολιτική της Τουρκίας στο Κυπριακό, όπως αυτή έχει εκφραστεί μετά το «ναυάγιο» του 2017, στο Κραν Μοντανά.
Η νέα πολιτική του αφορά στην πλήρη απόρριψη της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και την αναζήτηση «νέας φόρμουλας» για το Κυπριακό, δηλαδή συνομοσπονδία ή λύση δύο κρατών. Τόσο ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερνογάν, όσο και ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου έχουν επαναλάβει το τελευταίο διάστημα τη θέση αυτή. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, μάλιστα, υποστηρίζει ότι άτυπα έχει συζητήσει τη συγκεκριμένη προοπτική και με τον Νίκο Αναστασιάδη – ισχυρισμό τον οποίο διαψεύδει ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Τα τουρκικά σχέδια λοιπόν φαίνονται να μετατοπίζονται στη βόρεια Κύπρο (παράλληλα με την Α.Μεσόγειο) και έχουν σκοπό να πιέσουν για διεθνή αναγνώριση του τουρκικού κατεχόμενου τμήματος του νησιού. Αυτό θα ταιριάζει καλά με τις φιλοδοξίες της Άγκυρας στη θάλασσα, αναφέρει ο γνωστός Ισραηλινός ειδικός SETH J. FRANTZMAN.
Για την Κύπρο, το τουρκικό κόμμα της αντιπολίτευσης (CHP) συμφωνεί απολύτως με τον Ερντογάν. Τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης της Άγκυρας μιλούν τώρα για «άλλα μοντέλα» για την Κύπρο.
"Αυτό θα μπορούσε να δώσει στην Άγκυρα τη συνταγή που χρειάζεται για έναν ατελείωτο κύκλο κρίσεων στην Ανατολική Μεσόγειο, ωθώντας την κατεχόμενη Κύπρο να διεκδικήσει ύδατα γύρω από το νησί, με το πρόσχημα μιας «διαμάχης»", τονίζει ο Ισραηλινός ειδικός.
Η Τουρκία πρόσφατα μας έδειξε ένα σόου στα Βαρόσια στην κατεχόμενη Αμμόχωστο στην προσπάθεια της να αλλάξει το status quo της περιοχής που αποτελεί πόλη φάντασμα λόγω συγκρούσεων στη δεκαετία του 1970.
Την ίδια στιγμή η Άγκυρα κάνει ευρεία χρήση των NAVTEX σε ελληνικά νησιά εξοργίζοντας την Ευρώπη, που δεν προχωρεί όμως σε ουσιαστική καταδίκη.
Η Άγκυρα εξακολουθεί να υποστηρίζεται από Γερμανία, Ουγγαρία και Ισπανία στην Ευρώπη και αυτό δεν είναι καλό. Η Γερμανία είναι ο παραδοσιακός σύμμαχος της Άγκυρας μαζί με άλλες χώρες ήταν σύμμαχοι από τον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σε αυτό το κλίμα δεν είναι σαφές το τι θα πράξει η Ιταλία, ειδικά σε ότι αφορά τις συνεχιζόμενες τουρκικές κρίσεις στη Μεσόγειο. Η Ιταλία ανησυχεί για τους πρόσφυγες που εγκαταλείπουν τη Λιβύη και μόνο αυτό.
Η Άγκυρα έχει παρουσιάσει τα εθνικιστικά σχέδια της με τις περισσότερες χώρες να κάνουν ότι δεν τα βλέπουν, όπως έγινε και με τον Αδόλφο πριν 75 χρόνια. Όταν όμως ο νεο-οθωμανισμός κτυπήσει την πόρτα τους τότε θα είναι αργά για δάκρυα και σχέδια αναχαίτισης της νέας εισβολής των Τούρκων στην Ευρώπη.