Μετά τις τεράστιες μπίζνες με τις ανεμογεννήτριες στην χώρα μας, τώρα ακούμε για μικρές πυρηνικές εγκαταστάσεις και πυρηνικά εργοστάσια στην Ελλάδα.
Πληροφορίες δημοσιογραφικού τύπου αναφέρουν ότι οι ελληνικές αρχές θα ξεκινήσουν συζητήσεις για κατασκευή μικρών πυρηνικών αντιδραστήρων από αμερικανική εταιρεία.
Στην Αθήνα βρίσκεται πιθανότατα ο επικεφαλής της αμερικανικής εταιρείας Radiant Energy Group όπως ανέφερε ο ίδιος σε ενημέρωσή του.
Το παραπάνω ίσως να μην ήταν καν είδηση εάν ο Mark Nelson, όπως είναι το όνομά του, δεν ανέφερε κάποια δεδομένα τα οποία για πρώτη φορά ακούγονται.
Και αυτά είναι η δημιουργία πυρηνικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα!
Όπως αναφέρει στην ενημέρωσή του:
«Φεύγω για Ελλάδα. “Περίμενε”, μπορεί να πει κάποιος.
“Η Ελλάδα δεν έχει πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας!”
Η Ελλάδα δεν έχει πυρηνικό πρόγραμμα…ακόμα.
Ήρθε όμως η ώρα να διορθωθεί αυτό.
Περισσότερα από την Αθήνα τη Δευτέρα.»
Την ίδια στιγμή η Καθημερινή αναφέρει "για την παρουσίαση της εταιρείας Athlos Energy στο ελληνικό κοινό με θέμα την πυρηνική ενέργεια στην Ελλάδα.
Πρόκειται για την πρώτη ελληνική startup εταιρεία στον χώρο της πυρηνικής βιομηχανίας.
Την τελευταία περίοδο, σε πολλές χώρες του κόσμου επανέρχεται η συζήτηση για την πυρηνική ενέργεια. Με τους υποστηρικτές της να υπογραμμίζουν πως χωρίς αυτή οι χώρες δεν μπορούν να πετύχουν τους στόχους της απανθρακοποίησης. Η συζήτηση έχει ανοίξει σε πολλές χώρες της Ευρώπης, και τώρα και στην Ελλάδα".
Όλα δείχνουν ότι προετοιμάζεται η ελληνική κοινωνία για την αποδοχή πυρηνικών εργοστασίων στην χώρα μας.
Το κύριο ερώτημα είναι κατά πόσο έτοιμη είναι η ελληνική κοινωνία για να αποδεχτεί την πυρηνική ενέργεια;
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης είχε ανοίξει το θέμα της τεχνολογίας των μικρών αρθρωτών πυρηνικών αντιδραστήρων (Small Modular Reactors – SMRs), τεχνολογία που προωθείται κι επίσημα από την Ε.Ε.
Τα πυρηνικά τσέπης, όπως αλλιώς έχουν επικρατήσει να λέγονται πρόκειται για μικρά εργοστάσια, μικροί αντιδραστήρες, ισχύος 50, 70 το πολύ 300 MW (Μεγαβάτ).
Είναι εύκολα να συναρμολογηθούν και να αποσυναρμολογηθούν, χτίζονται αρθρωτά και θεωρούνται, σύμφωνα και με τα επίσημα στοιχεία της Ε.Ε., ως ιδανικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής που μπορούν να παράσχουν ασφάλεια στο σύστημα για την ανάπτυξη περισσότερων έργων ΑΠΕ.
Λειτουργούν με την ίδια τεχνολογία, όπως οι μεγάλοι πυρηνικοί αντιδραστήρες ισχύος 1.000 MW είναι χαμηλότερου κόστους καθώς για παράδειγμα απαιτούνται λιγότερες ποσότητες νερού για την ψύξη του αντιδραστήρια, ενώ είναι ευέλικτα στο να μετακινηθούν.
Η Ε.Ε. υποστηρίζει ως προς το θέμα της ασφάλειας και της πρόκλησης ατυχήματος, πώς λόγω του μικρού μεγέθους τους μπορούν πιο εύκολα οι χειριστές να σβήσουν αυτές τις μονάδες, ενώ ταυτόχρονα τα συστήματα ασφαλείας που διαθέτουν λειτουργούν ταχύτερα και αποτελεσματικότερα αποσυνδέοντας ουσιαστικά σε περίπτωση ατυχήματος κρίσιμα μέρη του εξοπλισμού.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, αυτή τη στιγμή στον κόσμο, υπάρχουν περισσότερα από 80 σχέδια SMR σε διαφορετικά στάδια ανάπτυξης σε 18 χώρες. Κράτη όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Καναδάς, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα αναπτύσσουν ενεργά τα δικά τους σχέδια. Πιο μπροστά, όμως, φαίνεται πώς βρίσκονται, η Ρωσία και η Κίνα καθώς συνέδεσαν τα πρώτα SMR στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας το 2019 και το 2021, αντίστοιχα.
Η Ε.Ε. έβαλε μπροστά σχέδιο δράσης για τα πυρηνικά τσέπης μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία επιδιώκοντας τη θωράκιση της ενεργειακής ασφάλειας των κρατών μελών.
Πληροφορίες για τα αποκαλούμενα πυρηνικά τσέπης, αναφέρουν ότι υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν να τοποθετηθούν στην Ελλάδα, αλλά το πρόβλημα είναι η απόρριψη των πυρηνικών αποβλήτων, που αποτελεί το μεγαλύτερο και σοβαρότερο ζήτημα προηγμένων χωρών που έχουν μεγάλα πυρηνικά εργοστάσια, καθώς και οι περιπτώσεις ατυχημάτων όπως της Φουκουσίμα, σε μια σεισμογενή χώρα σαν την Ελλάδα.
