Η Ελλάδα βρίσκεται εντελώς ξαφνικά για κάποιους, λογικά, για κάποιους άλλους, σε μια πολύ άσχημη πραγματικότητα, μετά και τις εκλογές στις ΗΠΑ, αφού μεγάλες χώρες της Ευρώπης κάνουν τα αδύνατα δυνατά, για να χορηγήσουν εξελιγμένα όπλα στο στυγνό καθεστώς Ερντογάν, το οποίο σε λίγο καιρό πιθανόν να τους πουλάει αυτό τα δικά του όπλα, και μάλιστα υψηλής τεχνολογίας.
Η εμπλοκή της Τουρκίας στην Συρία, και η γενικότερη στάση των Τούρκων στην Ευρώπη, στην οποία για να μην ξεχνιόμαστε διαβιεί μια τεράστια τουρκική κοινότητα πολλών εκατομμυρίων, σε συνδυασμό με τα προβλήματα μεγάλων αμυντικών βιομηχανιών της ΕΕ, φέρεται να έχει αλλάξει τα δεδομένα, κατά των ελληνικών αιτημάτων για μη χορήγηση στην Τουρκία εξελιγμένου εξοπλισμού.
Ο λόγος είναι διπλός, και αφορά στο ότι αυτός θα χρησιμοποιηθεί κατά της Ελλάδος, ενώ οι Τούρκοι θα τον αντιγράψουν για δικό τους όφελος.
Πολλοί θεωρούν επίσης, ότι η ελληνική στάση με την υπογραφή της Διακηρύξεως των Αθηνών, και της ακατονόητης διενέργειας ελληνοτουρκικών συνομιλιών, δίνει πάτημα στην Τουρκία να παρουσιάζεται στην Ευρώπη ως χώρα που δήθεν σέβεται το διεθνές δίκαιο,επηρεάζοντας αυτούς τους Ευρωπαίους που θέλουν να επηρεαστούν, για να πουλήσουν όπλα ως καλοί έμποροι και τίποτε άλλο.
Αυτές είναι οι αφορμές όμως, αφού όπως αναφέρει και ο Έλληνας ειδικός Νίκος Μιχαηλίδης: “Υπάρχει σοβαρό «λόμπυ» και εντός της ΕΕ που προωθεί την Τουρκία ως αμυντικό εταίρο της Ευρώπης. Θα ήταν γελοίο αν δεν ήταν επικίνδυνο για Ελλάδα-Κύπρο και όχι μόνο. Που είναι τα ελληνικά θινκ τανκς να αποδομήσουν αυτή την αστεία προπαγάνδα; Που είναι η ελληνική διπλωματία;”
Η ελληνική διπλωματία δεν κινείται ενεργά όσο πριν, και οι Τούρκοι βρήκαν κενό και εισχώρησαν, προωθώντας το δικό τους αφήγημα, σε Λονδίνο, Βερολίνο, και Παρίσι, ενώ έχουν στενότατες σχέσεις με Μαδρίτη και Ρώμη.
Η χώρα μας ξαφνικά εδώ και μερικούς μήνες φέρεται να βρίσκεται διπλωματικά απομονωμένη μέσα στην ΕΕ, η οποία χωρίς ίχνος συμμαχικής και εταιρικής διαθέσεως, εγκρίνει την χορήγηση όπλων στις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, αγνοώντας τα εγκλήματα κατά των Κούρδων, τις τουρκικές απειλές στην Κύπρο, και την γενικότερη επιθετική στάση της Άγκυρας στην Μεσόγειο, προσπερνώντας ουσιαστικά τον ελληνισμό χωρίς ίχνος μεταμέλειας.
Όταν μπήκαμε το 1981, στην κοινή Ευρώπη, οι Έλληνες πολιτικοί εκείνης της εποχής είχαν μιλήσει για τεράστια επιτυχία, για κοινή οικονομική πολιτική, διασφάλιση των ελληνικών συνόρων και πολλά άλλα.
Τώρα μετά από τόσα χρόνια, η ΕΕ, βλέπουμε ότι είναι μια μεγάλων διαστάσεων Τράπεζα που δανείζει και ελέγχει κράτη μέσω του χρήματος, και κυριολεκτικά τίποτε άλλο, παρά τις σφαλιάρες που τις έδωσε ο Τραμπ πρόσφατα, με τους δασμούς σε χάλυβα και άλλα προϊόντα.
Πως μπορεί λοιπόν μια τέτοια Τραπεζική Ένωση να υπερασπιστεί αξίες, σύνορα και τα ίδια τα κράτη, όταν κάθε έθνος ξεχωριστά κοιτά τα δικά του στενά συμφέροντα, χωρίς να υπολογίζει κανέναν και τίποτα;
Αν σε όλο αυτό προσθέσουμε και δήλωση ξένου διπλωμάτη περί “αόρατων δυνάμεων” που κρατά την χώρα μας καθηλωμένη σε κάθε τομέα, από την εξωτερική πολιτική μέχρι την οικονομία και τα ενεργειακά, τις γεωτρήσεις και την παιδεία”, βγάζουμε συμπέρασμα ότι η χώρα μας έχει στοχοποιηθεί εδώ και χρόνια από τους ίδιους τους αποκαλούμενους Εταίρους μας, αλλά και στο εσωτερικό από ξένα συμφέροντα και ιδρύματα.
Μιλάμε για εταίρους που δεν μας στήριξαν ουσιαστικά ούτε στο μεταναστευτικό, ούτε στην οικονομική κρίση του 2010, ούτε σε κάθε τουρκική πρόκληση στο Αιγαίο.
Για όλους αυτούς η Ελλάδα είναι μια σύμμαχη χώρα, μόνο όταν αγοράζει τα όπλα τους χωρίς αντιρρήσεις, μόνο όταν πληρώνει τις δόσεις της και ικανοποιεί όλα τα αιτήματα τους στον πόλεμο της Ουκρανίας, για παράδειγμα, πουθενά αλλού όμως.
Τελικά μήπως είναι καιρός να τινάξουμε στον αέρα το σάπιο σύστημα των Βρυξελλών και την ίδια την ΕΕ, με μια αποχώρηση και αποπληρωμή του πραγματικού χρέους της χώρα μας , αφαιρουμένου του ποσού του γερμανικού δανείου;
