Είναι γνωστό ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει παρατηρηθεί μια τουρκική "εμμονή" με τα Δωδεκάνησα, τόσο με μπαράζ προκλητικών δηλώσεων Τούρκων αξιωματούχων, με εμπρηστικότερη αυτή του ηγέτη των Γκρίζων Λύκων Μπαχτσελί αμφισβητώντας την Ελληνική κυριαρχία σε αυτά, διασυνδέοντας την με την αποστρατικοποίησή τους την οποία επιθυμούν διακαώς προκειμένου να είναι εύκολη η κατάληψή τους, όσο και με πτήσεις τουρκικών αεροσκαφών και drones, εντός του ΕΕΧ στην περιοχή τους.
Τα παραπάνω αποτελούν λίαν ανησυχητικές ενδείξεις προετοιμασίας τουλάχιστον, νέας στρατιωτικής κρίσης με τη χώρα μας στο Αιγαίο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο Τραμπ κηρύσσει τον πόλεμο στη Νέα Τάξη! Χιλιάδες τρομοκράτες και δολοφόνοι κατάφεραν να εγκατασταθούν στις ΗΠΑ
Υπό αμφισβήτηση ο ειρηνικός διάλογος Τουρκίας-Ελλάδας
Προς επίρρωση των προαναφερθέντων, τουρκικό ΜΜΕ με άρθρο του με τίτλο "Το μεσογειακό αδιέξοδο μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας" , επισημαίνει:
Η στρατιωτικοποίηση των Δωδεκανήσων από την Ελλάδα και η μη συμμόρφωση με τους διεθνείς ναυτιλιακούς νόμους αμφισβητεί το κάλεσμα της Τουρκίας για ειρηνικό διάλογο.
Το Αιγαίο Πέλαγος, κάτω από την αμοιβαία αγκαλιά της Τουρκίας και της Ελλάδας, υπήρξε από καιρό σύνορο και γέφυρα μεταξύ των πολιτισμών.
Τα νερά του, έχοντας "προσφέρει" εμπόρους, ποιητές και πολεμιστές, αντιμετωπίζουν τώρα μια ακόμη δοκιμασία που δεν προκύπτει από τα στοιχεία αλλά από αποφάσεις που απειλούν να θολώσουν με διχόνοια τον κοινό ορίζοντα των δύο χωρών.
Για δεκαετίες, η Ελλάδα και η Τουρκία διαχειρίζονται μια σχέση γεμάτη με διαφωνίες για την κυριαρχία, τον εναέριο χώρο και τα θαλάσσια δικαιώματα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Η αυτοερμηνεία των νόμων από την Ελλάδα και η επιθυμία να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα σύμφωνα με διεθνείς συμβάσεις, θεωρείται φυσικά από την Τουρκία ως άμεση απειλή για τα συμφέροντά της.
Οι ισχυρισμοί για παραβιάσεις του εναέριου χώρου απλώς εντείνουν τις εντάσεις, με την Ελλάδα να κατηγορεί την Τουρκία για εισβολές, ενώ η Tουρκία ισχυρίζεται ότι τα όρια παραμένουν άλυτα λόγω επίμονων αντιρρήσεων.
Ο ανταγωνισμός των δύο χωρών στο Αιγαίο
Κάτω από την επιφάνεια, οι ανταγωνιστικές αξιώσεις για τα αποθέματα υδρογονανθράκων της περιοχής ρίχνουν λάδι στη φωτιά, με την Τουρκία να επιθυμεί τον άμεσο διάλογο σχετικά με τα ζητήματα.
Η στρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου παραμένει ένα άλλο γνωστό ζήτημα.
Η Τουρκία επιμένει ότι οι διεθνείς συμφωνίες απαιτούν την αποστρατικοποίησή τους, ενώ η Ελλάδα υποστηρίζει την αυτοάμυνα.
Η μεταναστευτική κρίση περιπλέκει περαιτέρω τα πράγματα, με την Τουρκία να κατηγορεί την Ελλάδα για παράνομες απωθήσεις, έναν ισχυρισμό που το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει τεκμηριώσει ανοιχτά, κρίνοντας την πρακτική παράνομη και διατάσσοντας αποζημίωση στα θιγόμενα μέρη.
Προσθέτοντας άλλο ένα πρόσφατο επίπεδο στην πολυπλοκότητα, Τα Νέα, μια από τις κορυφαίες εφημερίδες της Ελλάδας, αναφέρει ότι η Ελλάδα ετοιμάζεται να ενισχύσει τη στρατιωτική της παρουσία στο Αιγαίο.
Τα σχέδια περιλαμβάνουν την ανάπτυξη 17 πυραυλικών συστημάτων Spike NLOS από το Ισραήλ, με βεληνεκές 32 χιλιομέτρων (περίπου 20 μίλια), μέχρι το καλοκαίρι του 2025.
Οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη για τα ισραηλινά πυραυλικά συστήματα PULS, με εμβέλεια 300 χιλιομέτρων.
Εάν αποκτηθούν, 38 μονάδες PULS θα σταθμεύσουν στα νησιά, σχηματίζοντας αυτό που περιγράφεται ως «τείχος πυραύλων».
Η Ελλάδα εξετάζει επίσης περαιτέρω αποκτήσεις πυραύλων με βεληνεκές έως και 200 χιλιόμετρα, ενισχύοντας το υπάρχον γαλλικής κατασκευής οπλοστάσιό της σε πυραύλους Exocet.
Η δικαιολόγηση της στρατιωτικοποίησης
Η στρατιωτικοποίηση από την Ελλάδα των νησιών των Δωδεκανήσων του Αιγαίου, ιδιαίτερα η αμφιλεγόμενη πρωτοβουλία δημιουργίας «του τείχους πυραύλων», απειλεί να ανατρέψει τη λεπτή ισορροπία που διατηρείται εδώ και δεκαετίες.
Τέτοιες ενέργειες όχι μόνο έρχονται σε αντίθεση με τις διεθνείς συμφωνίες αλλά και θέτουν σε κίνδυνο την περιφερειακή σταθερότητα.
Η Ελλάδα υπερασπίζεται τη στρατιωτική της συσσώρευση ως ανάγκη για αυτοάμυνα, ωστόσο το διεθνές δίκαιο παρουσιάζει μια διαφορετική προοπτική.
Η Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 και η Συνθήκη Ειρήνης του Παρισιού του 1947 επιβάλλουν ρητά την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου για την αποφυγή σύγκρουσης.
Η Τουρκία, σεβόμενη αυτές τις συμφωνίες, βλέπει τις ενέργειες της Ελλάδας ως παραβίαση της εμπιστοσύνης της.
Παρά τους ελληνικούς ισχυρισμούς για εξωτερικές απειλές, η στρατιωτική στάση της Τουρκίας παραμένει αμυντική, με στόχο τη διασφάλιση της κυριαρχίας της και όχι την επιδίωξη αντιπαράθεσης.
Η ανάπτυξη προηγμένων πυραυλικών συστημάτων τόσο κοντά στις ακτές της Τουρκίας θεωρείται ευρέως ως πρόκληση.
Από στρατηγικής άποψης, οι προσπάθειες στρατιωτικοποίησης της Ελλάδας εγκυμονούν σημαντικούς κινδύνους.
Η εγγύτητα των Δωδεκανήσων με την Τουρκία τα μετατρέπει σε πιθανά σημεία ανάφλεξης και όχι σε αμυντικά οχυρά.
Αντί να ενισχύσουν την ασφάλεια, αυτά τα μέτρα αυξάνουν την πιθανότητα ακούσιων περιστατικών να εξελιχθούν σε ευρύτερη σύγκρουση.
Στο οικονομικό μέτωπο, το κόστος είναι ιλιγγιώδες. Οι αναφορές αναφέρουν ότι τα αμυντικά προγράμματα της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένων των πυραυλικών και αντι-drone συστημάτων, θα ξεπεράσουν τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ (2,08 δισεκατομμύρια δολάρια).
Για ένα έθνος που εξακολουθεί να παλεύει με την οικονομική ανάκαμψη, τέτοιες δαπάνες εκτρέπουν κρίσιμους πόρους από βασικούς τομείς όπως η υγειονομική περίθαλψη και η εκπαίδευση.
Αντίθετα, η Tουρκία έχει υιοθετήσει μια πιο ισορροπημένη προσέγγιση, επενδύοντας σε μια βιώσιμη αμυντική βιομηχανία χωρίς να υπονομεύει την οικονομική σταθερότητα.
Η εξάρτηση της Ελλάδας από δαπανηρές ξένες προμήθειες όχι μόνο επιβαρύνει την οικονομία της, αλλά κινδυνεύει να αποξενώσει τους συμμάχους που υποστηρίζουν διπλωματικές λύσεις.
Κλιμάκωση ή συνεργασία
Το Αιγαίο δεν είναι απλώς ένας αμφισβητούμενος χώρος. είναι μια κοινή κληρονομιά που έχει συνδέσει πολιτισμούς για αιώνες. Τα νερά της έχουν καλλιεργήσει πολιτιστικές ανταλλαγές, οικονομικούς δεσμούς και αμοιβαία κατανόηση.
Οι συμφωνίες που διέπουν το Αιγαίο αντικατοπτρίζουν αυτή την κληρονομιά, διασφαλίζοντας ότι η περιοχή παραμένει γέφυρα παρά πεδίο μάχης.
Παρά τις ενέργειες της Ελλάδας, η Τουρκία παραμένει προσηλωμένη στον διάλογο και τις ειρηνικές λύσεις.
Το Αιγαίο προσφέρει τεράστιες ευκαιρίες συνεργασίας.
Οι κοινές προσπάθειες για την ασφάλεια στη θάλασσα, τη διατήρηση του περιβάλλοντος και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα μπορούσαν να μετατρέψουν την περιοχή σε μοντέλο εταιρικής σχέσης.
Η Τουρκία συνεχίζει να ζητά διαπραγματεύσεις, τονίζοντας ότι η στρατιωτικοποίηση είναι μια αντιπαραγωγική προσέγγιση που τροφοδοτεί τις εντάσεις.
Η διαρκής ασφάλεια μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της εμπιστοσύνης, του σεβασμού και της τήρησης του διεθνούς δικαίου.
Πρέπει να σημειωθεί ότι το μέλλον του Αιγαίου Πελάγους πρέπει να αντανακλά τη συνεργασία και όχι τη διαίρεση.
Η στρατιωτικοποίηση της Ελλάδας έρχεται σε αντίθεση με αυτό το όραμα, ενώ η Τουρκία παραμένει σταθερή στην επιδίωξή της για ειρήνη και σταθερότητα.
Η επιλογή για την Ελλάδα είναι ξεκάθαρη, να επιμείνουμε σε πολιτικές που απομονώνουν και κλιμακώνουν ή αγκαλιάζουν τον διάλογο και τη συνεργασία.
Η Tουρκία είναι έτοιμη, όπως πάντα, να μετατρέψει το Αιγαίο σε απόδειξη του τι μπορούν να επιτύχουν οι γείτονες μέσω της κατανόησης και της συνεργασίας.
Οι Τούρκοι προετοιμάζονται για στρατιωτική αναμέτρηση στο Αιγαίο
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι οι Τούρκοι "στρώνουν το χαλί" για την δημιουργία στρατιωτικής κρίσης με την Ελλάδα, στην περιοχή των Δωδεκανήσων, με την επίφαση ότι τάχα η στρατικοποίηση και ο εξοπλισμός τους απειλεί την χώρα τους.
Ωστόσο η Τουρκία είναι αυτή που ενώ μέχρι τα μέσα του 2024 είχε μια Ταξιαρχία Πεζοναυτών στη Φώκαια της Σμύρνης, ανακοίνωσε ότι δημιουργεί άλλες 2 Ταξιαρχίες Πεζοναυτών σε Ελλησποντο και Ακσαζ αντίστοιχα, καθώς και Σώμα Αμφιβίων Δυνάμεων στα στενά.
Αλήθεια για ποιό λόγο δύναμη 3 τουρκικών Ταξιαρχιών πεζοναυτών εδρεύει απέναντι από τα Ελληνικά νησιά ,στα μοκρασιατικά παράλια, αφού είμαστε με την Τουρκία σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ και όχι στη Μαύρη θάλασσα που συνεχίζεται ο πόλεμος της Ρωσίας με την Ουκρανία που συνιστά απειλή για την Τουρκία και τη Συμμαχία;
Γιατί ο τουρκικός αποβατικός στόλος εδρεύει στη Σμύρνη και γιατί υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια η Στρατιά Αιγαίου, αφού η Τουρκία δεν επιβουλεύεται όπως ισχυρίζεται την κυριαρχία στα νησιά μας, τα οποία θέλει να καταλάβει;
Γιατί δεν υπάρχει η Τουρκική Στρατιά Μαύρης θάλασσας, αφού από εκεί προέρχεται η απειλή για το ΝΑΤΟ;
Τα παραπάνω δείχνουν οι τάχα καλοπροαίρετοι γείτονες μόνο ειρήνη δεν επιθυμούν στο Αιγαίο.
