Εν μέσω μυστικών συζητήσεων μεταξύ Τούρκων ηγετών για τη συμφιλίωση με τους Κούρδους, μια δημόσια αναφορά του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη δήλωση του τελευταίου οθωμανικού κοινοβουλίου για τα εθνικά σύνορα υπονοεί μια αναβίωση των επεκτατικών φιλοδοξιών.
Αυτό το όραμα φαίνεται να διεκδικεί εδάφη στη Συρία, το Ιράκ, τη Γεωργία, την Κύπρο και την Ελλάδα.
Αυτό αποκάλυψε ο Τούρκος εξόριστος δημοσιογράφος Α.Μποζκούρτ και οφείλει η πολιτική μας ηγεσία να το ακούσει με πολύ μεγάλη προσοχή.
«Επιτρέψτε μου να το κάνω απολύτως σαφές: η βασική μας πολιτική είναι να προστατεύσουμε την επιβίωση του έθνους μας και να διασφαλίσουμε το υψηλότερο επίπεδο ειρήνης, ευημερίας και ασφάλειας για τα 85 εκατομμύρια πολίτες μας», δήλωσε ο Ερντογάν στην ομιλία του στις 19 Οκτωβρίου, απευθυνόμενος στους επικεφαλής των γειτονιών στις τουρκικές πόλεις(μουχτάρηδες).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ζούμε ιστορικές στιγμές! Πρώτη φορά ο κόσμος αντιμετωπίζει ταυτόχρονα 4 πολέμους που θα γίνουν ένας Παγκόσμιος
Πρόσθεσε στην συνέχεια, «Όποιος απειλεί την πατρίδα μας, δεν θα μας σταματήσει από το να δράσουμε, ανεξάρτητα από το ποιος είναι. Δεν θα επιτρέψουμε καμία επέμβαση ή αλλαγή, είτε στα 782.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα της εθνικής μας επικράτειας είτε εντός των ορίων του Εθνικού Συμφώνου».
Το Εθνικό Σύμφωνο, ή Misak-ı Milli στα Τουρκικά, περιλαμβάνει έξι ψηφίσματα που λήφθηκαν κατά την τελευταία σύνοδο του Οθωμανικού Κοινοβουλίου στις 28 Ιανουαρίου 1920, που δημοσιεύτηκε στις 12 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους. Σκιαγράφησε τα οραματιζόμενα σύνορα του οθωμανικού κράτους.
Λίγο μετά τη διακήρυξη, οι βρετανικές δυνάμεις κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη, στις 16 Μαρτίου 1920, και διέλυσαν την Οθωμανική Βουλή.
Ωστόσο, το σύμφωνο αυτό υιοθετήθηκε αργότερα από τον Μουσταφά Κεμάλ, τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας ( ή καλύτερα τους το “υιοθέτησαν” για να κυβερνήσει) ως κατευθυντήρια αρχή.
Σύμφωνα με την Τουρκική Ιστορική Εταιρεία (Türk Tarih Kurumu, TTK), που ιδρύθηκε από τον Κεμάλ ως επίσημη οντότητα το 1931, ένας χάρτης που δημιουργήθηκε με βάση τις αρχές του Εθνικού Συμφώνου περιλαμβάνει εδάφη στη Γεωργία, τη Συρία, το Ιράκ και τον Λίβανο, καθώς και νησί της Κύπρου, ελληνικά νησιά στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο και τμήματα της περιοχής της Δυτικής Θράκης της Ελλάδας στη νοτιοανατολική Ευρώπη.
Φαίνεται ότι η παρατήρηση του Ερντογάν πέρασε σε μεγάλο βαθμό απαρατήρητη.
Η δήλωση του Ερντογάν ήταν ξεκάθαρα σκόπιμη, με σκοπό να τονίσει ένα μακροχρόνιο όραμα της τουρκικής κυβέρνησης
Ο Ερντογάν και οι σύμμαχοί του πιστεύουν ότι η συμφιλίωση με τους Κούρδους, οι οποίοι είναι απλωμένοι σε όλο το Ιράν, τη Συρία, το Ιράκ και την Τουρκία, μπορεί να βοηθήσει στην προώθηση αυτού του οράματος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η Μ. Ανατολή είναι στο χείλος ενός ολοκληρωτικού πολέμου! Το Ιράν ετοιμάζεται να απαντήσει στην επίθεση του Ισραήλ με 1.000 πυραύλους
Το γεγονός είναι ότι και ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο φυλακισμένος ηγέτης του παράνομου Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) και ο κύριος διαπραγματευτής για την κουρδική συμφιλίωση στην Τουρκία, έχει κάνει παρόμοιες αναφορές στο Εθνικό Σύμφωνο στο παρελθόν ενισχύοντας περαιτέρω την ιδέα των αλυτρωτικών φιλοδοξιών που τρέφει η Τουρκία.
Ο Οτσαλάν στο παρελθόν συνεργάστηκε στενά με την κυβέρνηση του Ερντογάν κατά τη διάρκεια δύο ανεπιτυχών ειρηνευτικών πρωτοβουλιών.
Σε μια επιστολή που έγραψε από το κελί της φυλακής του και διαβάστηκε δημόσια κατά τη διάρκεια των εορτασμών του Νεβρούζ του 2013, δήλωσε ότι η εποχή του ένοπλου αγώνα είχε φτάσει στο τέλος της.
Το μήνυμά του πρότεινε ένα νέο πολιτικό όραμα, δίνοντας έμφαση στην ειρηνική και ισότιμη συνύπαρξη Τούρκων και Κούρδων εντός των συνόρων που περιγράφονται από το Εθνικό Σύμφωνο.
Σύμφωνα με το τουρκικό Σύμφωνο, εδάφη που δεν κατέχονταν την εποχή της ανακωχής του Μούδρου το 1918, η οποία τερμάτισε τις εχθροπραξίες μεταξύ των οθωμανικών δυνάμεων και των συμμαχικών δυνάμεων, θεωρούνται ακόμη μέρος της τουρκικής πατρίδας.
Το σύμφωνο όριζε ότι το καθεστώς των επαρχιών Καρς και Αρνταχάν (τώρα μέρος της Τουρκίας) και Βατούμ (τώρα στη Γεωργία), καθώς και της Δυτικής Θράκης (τώρα στην Ελλάδα), θα καθοριζόταν με τοπικά δημοψηφίσματα.
Επιπλέον, το σύμφωνο όριζε ότι η επαρχία της Μοσούλης (τώρα στο Ιράκ) έπρεπε να ενσωματωθεί ως τουρκική επαρχία.
Το Σύμφωνο του 1920, ευθυγραμμίζεται στενά με τις φιλοδοξίες της κυβέρνησης Ερντογάν, ώστε η Τουρκία να διεκδικήσει εκ νέου μεγαλύτερο ρόλο στις περιοχές που καθορίζονται στο σύμφωνο
Ενώ η εδαφική προσάρτηση θα αποδεικνυόταν δύσκολη, η τουρκική επιρροή θα μπορούσε ωστόσο να προσφέρει στην Τουρκία στρατηγικό βάθος σε ορισμένες περιοχές που αναφέρονται στο σύμφωνο.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι οι αυτόνομες περιοχές που ελέγχονται από Κούρδους στο Ιράκ και τη Συρία.
Ο Πρόεδρος Ερντογάν έχει σφυρηλατήσει μια στενή συμμαχία με την οικογένεια Μπαρζανί, η οποία κυβερνά το Ιρακινό Κουρδιστάν.
Εάν οι διαπραγματεύσεις με τον Οτσαλάν αποδειχθούν επιτυχείς, μια παρόμοια σχέση θα μπορούσε να δημιουργηθεί με την αυτόνομη περιοχή που διοικείται από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), παρακλάδι του PKK, στη βορειοανατολική Συρία.
Ο τουρκικός στρατός αυτή τη στιγμή έχει καταλάβει ένα τμήμα εδάφους κοντά στα τουρκικά σύνορα στη βόρεια Συρία. Εάν μια διευθέτηση με το PKK αποφέρει επιτυχή έκβαση, αυτή η περιοχή θα μπορούσε ενδεχομένως να συγχωνευθεί με τις περιοχές που ελέγχονται από τον SDF στη Συρία.
Οι ανανεωμένες συζητήσεις για το τουρκικό Εθνικό Σύμφωνο χρησιμεύουν επίσης, ως μια συναρπαστική αφήγηση για τον τουρκικό λαό, ο οποίος δέχεται εδώ και καιρό μια νέα προπαγάνδα η οποία αναφέρει ότι, ότι οι κουρδικές απαιτήσεις θα μπορούσαν τελικά να καταλήξουν στη διαίρεση της χώρας και στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν.
Η κοινή ρητορική Ερντογάν και Οτσαλάν σχετικά με το σύμφωνο μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση του βαθύ ψυχολογικού και ιστορικού τραύματος που νιώθουν πολλοί Τούρκοι, για την απώλεια της αυτοκρατορίας και τον επακόλουθο εθνικό αγώνα για την εγκαθίδρυση κράτους μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Με άλλα λόγια, το κοινό μήνυμα μεταφέρει ότι η ειρήνη με το PKK δεν θα οδηγήσει σε περαιτέρω κατακερματισμό του τουρκικού κράτους ή στην ίδρυση ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν.
Αντίθετα, θα άνοιγε το δρόμο για μια μεγαλύτερη Τουρκία και μια επέκταση των τουρκικών εδαφών, ακόμα κι αν η επίτευξή του αποδεικνύεται πρόκληση.
Η συμφωνία μεταξύ του PKK και του τουρκικού κράτους δεν φαίνεται ακόμη να έχει οριστικοποιηθεί πλήρως.
Η πρόσφατη στόχευση του PKK στις κύριες εγκαταστάσεις της Τουρκικής Αεροδιαστημικής Βιομηχανίας (TAI) στην πρωτεύουσα της Άγκυρας στις 23 Οκτωβρίου, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο πέντε ατόμων, δείχνει ότι η κουρδική οργάνωση επιδιώκει να δώσει περισσότερα χαρτιά στον Οτσαλάν κατά την τελική φάση των διαπραγματεύσεων.
Αυτή η τακτική αντικατοπτρίζει ένα παρόμοιο μοτίβο που παρατηρήθηκε σε προηγούμενες αποτυχημένες συνομιλίες, όπου ο Οτσαλάν επικοινώνησε κρυφά με τους διοικητές του PKK στο Ιράκ μέσω των δικηγόρων του για να συνεχίσουν τα χτυπήματα, ενισχύοντας έτσι τη διαπραγματευτική του θέση στις διαπραγματεύσεις.
Τι επιδιώκει η Τουρκία
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν είναι ανοιχτός για τις νεο-οθωμανικές γεωπολιτικές του φιλοδοξίες.
Ο ίδιος έχει εκφράσει συχνά τη λύπη του για τις παραχωρήσεις που έκαναν οι Τούρκοι ηγέτες μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ιδιαίτερα σχετικά με τη Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία ίδρυσε τη σύγχρονη Τουρκία το 1923.
Ο Ερντογάν πιστεύει στην ιδέα της εισβολής στα ελληνικά νησιά, απειλεί την Κύπρο με περαιτέρω δράση στο διχοτομημένο νησί, στο οποίο ο τουρκικός στρατός διατηρεί παρουσία από το 1974, ενώ διαθέτει στρατεύματα στη Συρία, τη Λιβύη και το Αζερμπαϊτζάν για να υποστηρίξει φιλοτουρκικές φατρίες.
Αυτά επιδιώκει η Τουρκία που θέλει να συνομιλήσει με την Ελλάδα για λύση των προβλημάτων "πακέτο", για αυτό προτείνουμε να πλήρη διακοπή κάθε συνομιλίας μαζί τους ή σε διαφορετική περίπτωση να ζητήσουμε και εμείς την επιστροφή Ίμβρου και Τενέδου.
