Τις τελευταίες εβδομάδες, η Τουρκία έχει εισέλθει σε μια ταραχώδη περίοδο που χαρακτηρίζεται από μια σειρά αλληλένδετων εσωτερικών και εξωτερικών εξελίξεων, κάτι που έχει επηρεάσει την ρητορική του Ερντογάν που απειλεί με ανασύσταση ουσιαστικά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας εις βέρος του ελληνισμού.
Υπενθυμίζουμε ότι οι Τούρκοι, αποστέλλουν το τελευταίο διάστημα το καινούργιο τους κατασκοπευτικό UAV aksungur» στο Αιγαίο, στα όρια του εθνικού εναέριου χώρου, αλλά εντός του FIR Αθηνών, χωρίς βεβαίως να υποβάλλουν σχέδια πτήσεως.
Παράλληλα εξακολουθούν να στέλνουν αεροσκάφη CN-235 ή το ΑΤR-72 στο Αιγαίο παραβιάζοντας τον ελληνικό εναέριο χώρο σε ορισμένες περιπτώσεις παρακολουθώντας κάτι, αλλά τι;
Τι προαναγγέλλει Τούρκος ειδικός για την κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας του
“Αυτός ο συνδυασμός εσωτερικής οικονομικής πίεσης και εξωτερικών γεωπολιτικών πιέσεων θυμίζει τις ασταθείς περιόδους της τουρκικής ιστορίας, ιδιαίτερα τις δεκαετίες του 1970 και του 1990”, ο Τούρκος δημοσιογράφος Μουράτ Γετκίν.
Ο ίδιος αναφέρει ότι: “τις τελευταίες εβδομάδες, η Τουρκία έχει εισέλθει σε μια ταραχώδη περίοδο που χαρακτηρίζεται από μια σειρά αλληλένδετων εσωτερικών και εξωτερικών εξελίξεων.
Αυτά τα γεγονότα, αν και φαινομενικά άσχετα με την πρώτη ματιά, όταν εξετάζονται μαζί, δίνουν μια εικόνα μιας χώρας που παρασύρεται στα όρια μιας σημαντικής οικονομικής και πολιτικής αστάθειας.
Η ατμόσφαιρα είναι φορτισμένη, ανοιχτή σε προκλήσεις και θυμίζει παλιότερες, πιο ταραχώδεις εποχές της τουρκικής ιστορίας".
Οι οικονομικές εντάσεις και ο παράγοντας Μεχμέτ Σιμσέκ ( υπουργός Οικονομίας)
Μία από τις πιο κρίσιμες πτυχές αυτής της αναδυόμενης κατάστασης περιστρέφεται γύρω από τον Μεχμέτ Σιμσέκ, τον Υπουργό Οικονομικών και Οικονομικών.
Το πρόγραμμα οικονομικής ανάκαμψης του Μεχμέτ Σιμσέκ, που σχεδιάστηκε για να οδηγήσει την Τουρκία έξω από την τρέχουσα κρίση της, έχει γίνει σημείο ανάφλεξης.
Οι πολιτικές του, οι οποίες έχουν επιβαρύνει σημαντικά τους εργαζόμενους με χαμηλό εισόδημα, τους ανέργους και τους συνταξιούχους, αντιμετωπίζονται σε μεγάλο βαθμό με σιωπή από τα πλουσιότερα στρώματα της κοινωνίας.
Ωστόσο, καθώς ο αντίκτυπος αυτών των πολιτικών αρχίζει να καταπατά τα συμφέροντά τους, αφού και αυτές οι εύπορες ομάδες άρχισαν να φωνάζουν.
"Οι μεγάλες επιχειρήσεις και η ελίτ, ήταν πρόθυμοι να κάνουν χάρες στην κυβέρνηση, και έδειξαν αρχικά υποστήριξη στην νέα οικονομική πολιτική, αλλά όταν το επίκεντρο με των “μεταρρυθμίσεων” μετατοπίστηκε στις δικές τους φορολογικές υποχρεώσεις, οι μουρμούρες διαφωνίας έγιναν πιο δυνατές.
Ορισμένες ισχυρές ομάδες, ιδιαίτερα στους τομείς των κατασκευών, των ορυχείων και της ενέργειας, μαζί με μερικούς εξαγωγείς και τουριστικούς φορείς, αντιστάθηκαν στις προσπάθειες του Σιμσέκ, διαδίδοντας φήμες για την επικείμενη παραίτησή του.
Οι φήμες για την παραίτηση του Υπουργού Οικονομικών, που πυροδοτήθηκαν από ισχυρισμούς για διαφωνίες σχετικά με τις πολιτικές φορολογικής αμνηστίας για τους πλούσιους, διαψεύστηκαν αμέσως από κυβερνητικούς αξιωματούχους.
Το Κέντρο Παραπληροφόρησης της Διεύθυνσης Επικοινωνίας και ο Αντιπρόεδρος Σεβντέτ Γιλμάζ, απέρριψαν τους ισχυρισμούς αυτούς ως αβάσιμους, τονίζοντας ότι αποσκοπούσαν στη δημιουργία αβεβαιότητας στις αγορές.
Αυτές οι ομάδες επωφελούνται από την υποτίμηση της τουρκικής λίρας και βλέπουν τις πολιτικές του Σιμσέκ ως απειλή για τα κέρδη τους, υπονομεύοντας έτσι τις πρωτοβουλίες του μέσω εσκεμμένης παραπληροφόρησης”, ανέφερε ο ίδιος.
Πολιτική αναταραχή και η σοβαρή υπόθεση Καν Αταλάυ
Παράλληλα με αυτές τις οικονομικές προκλήσεις, το πολιτικό τοπίο της Τουρκίας είναι εξίσου ταραχώδες.
Η τρέχουσα νομική θέση του Καν Αταλάυ, ενός φυλακισμένου δικηγόρου που εξελέγη βουλευτής από το Εργατικό Κόμμα της Τουρκίας (TİP), έχει πυροδοτήσει έντονες συζητήσεις στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση.
Η κοινοβουλευτική συνεδρίαση για την ένταξη του Αταλάυ στο κοινοβούλιο οδήγησε σε λεκτικές και σωματικές διαμάχες, με πιο αξιοσημείωτο έναν καυγά που ξέσπασε όταν ο βουλευτής του AKP Αλπάυ Οτζαλάν αντιμετώπισε τον βουλευτή του TİP Αχμέτ Σίκ.
Ο ηγέτης του MHP Ντεβλέτ Μπαχτσελί χρησιμοποίησε την κατάσταση του Αταλάυ προς όφελός του, προωθώντας την ατζέντα του ενάντια στο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP).
Αν και ο Μπαχτσελί κήρυξε το ζήτημα Αταλάι ως «περατωμένο», συνέχισε να κλιμακώνει τη ρητορική του εναντίον του CHP, ιδιαίτερα μέσω επιθέσεων στο Κόμμα DEM που εστιάζεται στο κουρδικό ζήτημα, σε μια προσπάθεια να ασκήσει πίεση στο CHP χωρίς άμεση ανάμειξη του ΑΚΡ.
Πρόσφατα επέκρινε το Κόμμα DEM, απαιτώντας να περικοπούν οι μισθοί των βουλευτών του κόμματος αυτού, ενώ ζήτησε το κλείσιμο του Συνταγματικού Δικαστηρίου.
Οι δηλώσεις του δέχθηκαν σκληρή απάντηση από το κόμμα DEM, το οποίο υπενθύμισε τις μυστικές συζητήσεις με τους Κεμαλιστές.
Μέσα στο ίδιο το κεμαλικό κόμμα (CHP), οι εσωτερικές συζητήσεις γίνονται πιο έντονες καθώς το κόμμα προετοιμάζεται για ένα βασικό συνέδριο στις 8 Σεπτεμβρίου.
Το κόμμα αυτή τη στιγμή χωρίζεται σε τρεις κύριες παρατάξεις: εκείνες που είναι πιστές στον σημερινό ηγέτη Οζγκούρ Οζέλ, στους υποστηρικτές του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου και το στρατόπεδο του πρώην αρχηγού Κεμάλ Κιλιτσάρογλου.
Το επερχόμενο συνέδριο αναμένεται να είναι ένα πεδίο μάχης όπου αυτές οι φατρίες θα διεκδικήσουν τον έλεγχο, οδηγώντας ενδεχομένως σε σημαντικές αλλαγές στην κατεύθυνση του κόμματος.
Καθώς η Τουρκία αντιμετωπίζει αυτές τις εσωτερικές κρίσεις, το ευρύτερο περιφερειακό περιβάλλον γίνεται επίσης όλο και πιο ασταθές και στην Α.Μεσόγειο
"Ο συνεχιζόμενος πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας έχει κλιμακωθεί, με άμεσες επιπτώσεις για την ασφάλεια και τα οικονομικά συμφέροντα της Τουρκίας.
Εν τω μεταξύ, στη Συρία, ο πόλεμος εντείνεται, προσελκύοντας όχι μόνο περιφερειακές δυνάμεις όπως το Ιράν και το Ισραήλ αλλά και παγκόσμιες υπερδυνάμεις όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία.
Η ένταση στον Καύκασο και την Ανατολική Μεσόγειο προσθέτει στην πολυπλοκότητα, δημιουργώντας ένα επικίνδυνο γεωπολιτικό μείγμα που θα μπορούσε εύκολα να διαχυθεί στην Τουρκία.
Αυτός ο συνδυασμός εσωτερικής οικονομικής πίεσης και εξωτερικών γεωπολιτικών πιέσεων θυμίζει τις ασταθείς περιόδους της τουρκικής ιστορίας, ιδιαίτερα τις δεκαετίες του 1970 και του 1990.
Κατά τη διάρκεια αυτών των δεκαετιών, η Τουρκία σημαδεύτηκε από οικονομικές κρίσεις, πολιτική αστάθεια και περιφερειακές συγκρούσεις, που οδήγησαν σε σημαντικές κοινωνικές αναταραχές και πολιτικές αναταραχές.
Το τρέχον περιβάλλον παρουσιάζει ανησυχητικές ομοιότητες, υποδηλώνοντας ότι η Τουρκία θα μπορούσε και πάλι να οδεύει προς μια περίοδο βαθιάς αβεβαιότητας”, καταλήγει ο ίδιος, αποκαλύπτοντας το γιατί ξεκίνησε εκ νέου να απειλεί την Ελλάδα ο Ερντογάν, ο οποίος έχει χάσει την πλειοψηφία μετά τις δημοτικές εκλογές και τώρα την αναζητά και πάλι μέσω Αιγαίου και Κύπρου.