"Ο κίνδυνος πολέμου με την Τουρκία έχει αυξηθεί μετά την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ", είχε δηλώσει πρόσφατα ο γνωστός Αμερικανός ειδικός Μ.Ρούμπιν, για το θέμα της Τουρκίας και της επιθετικής πολιτικής της στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.
Τώρα ο ίδιος υπενθυμίζει στους συμπατριώτες του και στους Αξιωματούχους του Λευκού Οίκου, ότι Ουκρανία και Κύπρος είναι το ίδιο πράγμα, και απαιτείται η ίδια αντιμετώπιση.
Σε άρθρο του στην εφημερίδα Καθημερινή, και στο ινστιτούτο aei.org, αναφέρει ο ίδιος ότι “ το ΝΑΤΟ, για παράδειγμα, παραμένει σε μεγάλο βαθμό σιωπηλό και ανίσχυρο σχετικά με το προηγούμενο της αρπαγής εδάφους από την Ρωσία κατά της Ουκρανίας, όσο και για την εισβολή και την κατοχή της Βόρειας Κύπρου από την Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες μπορούν, με αντιαμερικανικό ύφος, να κατηγορήσουν τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ και να απαλλαγούν από την ευθύνη για τις ενέργειες της Τουρκίας στην Κύπρο.
Ο Κίσινγκερ μπορεί να αντιπροσώπευε το προπατορικό μας αμάρτημα, αλλά η σημερινή σιωπηλή συναίνεση της Ευρώπης, των ΗΠΑ και του ΟΗΕ σηματοδοτεί ότι ο χρόνος και η επιμονή ενός επιτιθέμενου έχουν μεγαλύτερη σημασία από την ηθική και το διεθνές δίκαιο.
Η Κύπρος είναι τόσο ευρωπαϊκή όσο η Ουκρανία. Το ΝΑΤΟ έχει επίσης αναλάβει αποστολές στη Λιβύη, στο Αφγανιστάν και στα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας.
Η Ουκρανία χρειάζεται σίγουρα ανεφοδιασμό πυρομαχικών. Οι Ουκρανοί κρατούν στο κόλπο τους Ρώσους ιμπεριαλιστές που απειλούν όλη την Ευρώπη.
Αλλά αν το ΝΑΤΟ θέλει πραγματικά να δείξει στον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν ότι η Ευρώπη δεν ανέχεται την επιθετικότητα, είναι καιρός να βάλει τάξη στα του οίκου του.
Το ΝΑΤΟ πρέπει να σταματήσει να ανέχεται τον επιτιθέμενο στην δική του οικογένεια.
Εφόσον ο πρόεδρος Τ. Μπάιντεν και οι Ευρωπαίοι ηγέτες θέλουν το Κρεμλίνο να αναγνωρίσει το δυτικό σθένος απέναντι στην ρωσική επιθετικότητα, πρέπει να πάψουν να αποδέχονται τον αλυτρωτισμό στην δική τους οικογένεια.
Οποιαδήποτε διπλωματική διαδικασία που εξομαλύνει την τουρκική επιθετικότητα ή δεν επαναφέρει την Κύπρο στο status quo ante, δίνει το πράσινο φως για την οποιαδήποτε νέα ρωσική επιθετικότητα.
Το ίδιο ισχύει και με την ανοχή των ΗΠΑ και της Ευρώπης να φιλοξενούν γραφεία της αυτοαποκαλούμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» ή να επιτρέπουν στις αεροπορικές εταιρείες που πετούν σε κατεχόμενα κυπριακά αεροδρόμια να χρησιμοποιούν επίσης αεροδρόμια των ΗΠΑ ή της Ευρώπης.
Η Τουρκία θα πρέπει να υποστεί κάθε αμερικανική ή ευρωπαϊκή κύρωση που υφίσταται η Ρωσία.
Άλλωστε, τα εγκλήματα της Άγκυρας και της Μόσχας είναι τα ίδια.
Ο πρόεδρος μας έχει δίκιο ότι η Ουκρανία έχει τεράστια γεωπολιτική σημασία για την δύση, αλλά η αντίσταση στα αυτοκρατορικά σχέδια ενός γείτονα πρέπει να είναι ο κανόνας για όλους και όχι η εξαίρεση.
Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ της ρωσικής και της τουρκικής επιθετικότητας στην Ευρώπη”, ανέφερε ο ίδιος μεταξύ άλλων. Ο Ακάρ απειλεί με εθνοκάθαρση την Αρμενία
Το πόσο δίκιο έχει ο Ρούμπιν αποδεικνύουν οι απειλές του Χουλουσί Ακάρ κατά της Αρμενίας
Ο Τούρκος πρώην υπουργός Άμυνας, απείλησε την Αρμενία κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο Αζερμπαϊτζάν στις 29 Ιανουαρίου 2024, ότι η Τουρκία θα μπορούσε να επαναλάβει την εθνοκάθαρση του ντόπιου αρμενικού πληθυσμού του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και του Αζερμπαϊτζάν εναντίον της ίδιας της Αρμενίας.
Με την τουρκική υποστήριξη, το Αζερμπαϊτζάν συνεχίζει να κατέχει αρκετές δεκάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα αρμενικού εδάφους.
Αυξήθηκε ο κίνδυνος πολέμου Τουρκίας-Ελλάδας αντί να μειωθεί
Καθώς η Τουρκία άσκησε πιέσεις για τγα F-16 ως μέρος μιας προσπάθειας για την άρση της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, σταμάτησε τις υπερπτήσεις και την παρενόχληση των ελληνικών νησιών.
Το ότι ο Ερντογάν τόσο γρήγορα παραβίασε τη συμφωνία του, αφού έλαβε την έγκριση της κυβέρνησης Μπάιντεν για την πώληση των F-16 υποδηλώνει τρομερά κακές προθέσεις προς την Ελλάδα.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν μπορεί να ηρέμησε με την συμφωνία με την Τουρκία, την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, αλλά ο αυξανόμενος κίνδυνος ενός ενδοΝΑΤΟϊκού πολέμου, λόγω του ασταθούς Ερντογάν, αντισταθμίζει το οποιοδήποτε όφελος αυτών των συμφωνιών.
Η αντιμετώπιση των παραπόνων του Ερντογάν ή η ενίσχυση του στρατού του δεν θα επαναφέρει την Τουρκία στην κοινότητα των υπεύθυνων εθνών, αντίθετα, το πρόβλημα θα μεγαλώνει όπως και τα νεο-Οθωμανικά σχέδια της Άγκυρας.
