Η Τουρκία είναι γεγονός ότι στον τομέα των DRONE, όπως UAV, UCAV, drones kamikaze, μη επανδρωμένων ελικοπτέρων, θαλάσσιων USV και χερσαίων UGV, έχει σημειώσει τα τελευταία χρόνια αλματώδη πρόοδο.
Η Τουρκία περίπου να εξάγει drone της σε 40 χώρες από το 2014, με την εταιρεία Bayraktar να εξάγει UCAV τύπου TB-2, AKINCI, ANKA και AKSUNGUR.
Σημαντικές εργασίες εκτελούνται επίσης σε μη επανδρωμένα οχήματα ξηράς και μη επανδρωμένα θαλάσσια οχήματα.
Τα συστήματα πρώτης γενιάς που αναπτύχθηκαν άρχισαν να εισέρχονται στον κατάλογο των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων για δοκιμές. Επιπλέον, το πρώτο μη επανδρωμένο υποβρύχιο αναμένεται να παρουσιαστεί το 2024.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Χοντραίνει η κόντρα Τουρκίας και Ισραήλ με την ΜΙΤ να σώζει χάκερ της Χαμάς από την Μοσάντ
Τουρκικό ΜΜΕ, θέτει το παρακάτω ερώτημα,"ενώ οι προσπάθειες στον τομέα των μη επανδρωμένων συστημάτων συνεχίζονται μπορούμε τώρα να δούμε μια νέα Διοίκηση που ονομάζεται «Διοίκηση μη επανδρωμένων συστημάτων» στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις;
Επιχειρώντας να απαντήσει αναφέρει:
Η «Διοίκηση Διαστήματος», της οποίας το οργανωτικό έργο συνεχίζεται εντός της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, δίνει επίσης μια ένδειξη για την προοπτική των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων προς αυτή την κατεύθυνση.
Ο Ανώτερος Αναλυτής του Ινστιτούτου Hudson και Διευθυντής Προγράμματος Άμυνας του Edam, Δρ. Can Kasapoğlu, έκανε αξιολογήσεις σχετικά με την "Διοίκηση μη επανδρωμένων συστημάτων" , επισημαίνοντας:
«Η εποχή των συστημάτων ρομποτικού πολέμου»
«Τα ρομποτικά συστήματα πολέμου καταλαμβάνουν ολοένα και περισσότερο κυρίαρχη θέση στο πολεμικό και επιχειρησιακό περιβάλλον του 21ου αιώνα.
Από αυτή την άποψη, έχουμε δύο πεδία μάχης που μπορούμε να ονομάσουμε κυριολεκτικά πεδία εφαρμογής του.
Το ένα είναι ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας, που διανύει τον δεύτερο χρόνο του. Το άλλο είναι η τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας στη Μέση Ανατολή, η οποία εξελίσσεται ραγδαία με πιθανότητα περιφερειακής σύγκρουσης.
Οι τάσεις που ανέφερα δεν περιορίζονται στο τμήμα UAV/UCAV. Για παράδειγμα, παρατηρούμε ότι η ουκρανική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών (GUR) χρησιμοποιεί συστηματικά μη επανδρωμένες πλατφόρμες ναυτικού πολέμου επιφανείας κατά του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Αυτή η τάση έχει επίσης επεκταθεί στην ικανότητα υποβρύχιου ρομποτικού πολέμου με το Marichka.
Φυσικά, η τάση ρομποτικού πολέμου για την οποία μιλάμε δεν περιορίζεται μόνο στα στρατηγικά συστήματα. Το Υπουργείο Ψηφιακού Μετασχηματισμού της Ουκρανίας έχει ήδη αναλάβει τη διαχείριση του προγράμματος drone της χώρας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Κάτι δεν πάει καλά! Δημοσιογράφος OPEN: Ο Δράκος των Εξαρχείων εξέθεσε μπροστά στην ΕΛ.ΑΣ το ελληνικό σύστημα ασφαλείας
Οι πληροφορίες που λάβαμε από το πεδίο δείχνουν ότι τα συστήματα FPV καμικάζι και μίνι drone με περιστροφικό φτερό χρησιμοποιούνται επί του παρόντος στην Ουκρανία. Μάλιστα, σύμφωνα με διάφορες επίσημες δηλώσεις, οι απώλειες της Ουκρανίας έχουν φτάσει τις 10.000 πλατφόρμες το μήνα.
Τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι σε μια τυπική ημέρα, οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις χρησιμοποιούν στον αέρα 500 μη επανδρωμένα συστήματα διαφόρων κατηγοριών.
Φυσικά, πρέπει επίσης να υπογραμμίσουμε ότι τα drones καμικάζι Shahed-131 και Shahed-136 που σχεδίασε το Ιράν προκάλεσαν μεγάλες ζημιές στην ουκρανική υποδομή.
Αν πάμε πίσω στη Μέση Ανατολή, έχουμε δει ότι τα μη επανδρωμένα συστήματα έχουν σημαντική θέση στη σύγκρουση Χαμάς/Ισλαμική Τζιχάντ και Ισραήλ. Συνοπτικά, όπως αναφέραμε, το πολεμικό και επιχειρησιακό περιβάλλον του 21ου αιώνα προχωρά σταδιακά σε μια φάση όπου τα μη επανδρωμένα συστήματα κυριαρχούν ολοένα και περισσότερο.
Τρέχουσα απογραφή μη επανδρωμένων συστημάτων της Τουρκίας
Η Τουρκία, μαζί με τις ΗΠΑ, είναι οι δύο πιο προηγμένες χώρες στη ευρεία χρήση μη επανδρωμένων συστημάτων στη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Η σημαντική ανακάλυψη στον τομέα είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική αύξηση της μαχητικής ικανότητας των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Η εμπειρία της Τουρκίας επεκτάθηκε στις Ένοπλες Δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν και σημειώθηκε σοβαρή επέκταση των εξαγωγών του κλάδου.
Επί του παρόντος, ο οδικός χάρτης που εκδηλώνεται κυρίως με UAV/SIHA στις φυσικές διαστάσεις του πολέμου στην Τουρκία εξελίσσεται αργότερα σε δυνατότητες SİDA και τώρα UAV.
Οι υπάρχουσες τάσεις
Ωστόσο, αν και δεν είναι δυνατόν να τα επισημάνουμε όλα σε μία συνέντευξη, ορισμένες τάσεις ξεχωρίζουν.
Η πρώτη είναι η εξέλιξη των τουρκικών αποθεμάτων μη επανδρωμένων πλατφορμών σε δυνατότητες στρατηγικών οπλικών συστημάτων.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι δοκιμές πυραύλων του AKINCI και οι δοκιμές πυραύλων κρουζ (βλέπε Çakır) είναι πολύ κρίσιμες.
Η δεύτερη σημαντική τάση είναι ότι οι τουρκικές μη επανδρωμένες πλατφόρμες έχουν αποκτήσει πολύ ενδιαφέρουσες διαμορφώσεις ωφέλιμου φορτίου.
Η ικανότητα ανθυποβρυχιακού πολέμου του Aksungur είναι ένα πολύ σημαντικό παράδειγμα.
Η τρίτη τάση είναι ότι οι μη επανδρωμένες πλατφόρμες της Τουρκίας αναπτύσσουν μια ικανότητα που μπορούμε να ονομάσουμε «διατομεακή» στην αγγλοαμερικανική γλώσσα.
Η ικανότητα του Albatros SİDA που κατασκευάζεται από την Aselsan να εμπλέκεται επιτυχώς σε μια επίθεση σμήνους σε μια πλατφόρμα όπου το Bayraktar TB2 ανιχνεύει στόχους είναι μια εξαιρετικά κρίσιμη ικανότητα για τον τομέα.
Από την άλλη πλευρά, η σταδιακή ανάπτυξη της μηχανικής μάθησης και των συνελικτικών αλγορίθμων όπως τα προϊόντα STM (Kargu, Alpagu) και Kemankeş είναι επίσης μια σημαντική τάση.
Το γεγονός ότι το Kemankeş είναι εξοπλισμένο με συστήματα ηλεκτρο-οπτικών αισθητήρων εκτός από την κεφαλή είναι ένα στρατηγικό παράδειγμα της εξέλιξης στον τομέα. Παρατηρώ ότι το μέλλον θα είναι κυρίως στον τομέα των κινητών πυρομαχικών / drones καμικάζι, ειδικά στον τομέα του ρομποτικού πολέμου - UCAV.
Τέλος, για την αποτελεσματική χρήση μη επανδρωμένων πλατφορμών, είναι επίσης σημαντικό να αναπτυχθούν όχι μόνο τα συστήματα αλλά και οι πλατφόρμες που υπόκεινται σε ανάλυση σε δίκτυα μάχης/διοίκησης και ελέγχου που μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους και να εκτελούν κοινές επιχειρήσεις.
«Η ανάγκη της Τουρκίας για μια Διοίκηση μη επανδρωμένων συστημάτων»
Στο τελευταίο άρθρο που έγραψα για το πρακτορείο Anadolu, υπογράμμισα ότι η Τουρκία χρειάζεται να έχει μια κοινή μονάδα εξειδίκευσης ρομποτικού πολέμου.
Μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές νοητικές ασκήσεις για το συγκεκριμένο θέμα. Στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν ορισμένες συζητήσεις στο πλαίσιο της διοίκησης μη επανδρωμένων και ευφυών συστημάτων.
Οι λόγοι που το επιβάλλουν
Ο πρώτος είναι ότι η στρατιωτική τεχνολογία έχει νόημα μόνο σε συνάρτηση με το επιχειρησιακό σχέδιο και το δόγμα.
Ως εκ τούτου, εκτός από την ανάπτυξη των συστημάτων, είναι επίσης απαραίτητο να διεξαχθεί μια μελέτη εννοιών προκειμένου να παραχθεί ένα μη επανδρωμένο επιχειρησιακό σχέδιο που θα κυριαρχεί στο σύστημα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο πεδίο της μάχης του μέλλοντος.
Το δεύτερο σημαντικό σημείο είναι ότι διάφορες τουρκικές λύσεις (όπως το MARLIN) έχουν επιδειχθεί σε ασκήσεις του ΝΑΤΟ. Γνωρίζουμε ότι ορισμένα τουρκικά SIDA, όπως το MİR, έχουν σχεδιαστεί σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ και μπορούν να εκτελέσουν κρίσιμες αποστολές, όπως ανθυποβρυχιακός πόλεμος.
Από την άλλη πλευρά, θα ήταν πιο συμφέρουσα και πιο αποτελεσματική η εκτέλεση της εν λόγω ικανότητας στο πλαίσιο μιας ανεξάρτητης διοίκησης που μπορεί να συμβάλει στις ασκήσεις του ΝΑΤΟ.
Το τρίτο σημαντικό ζήτημα είναι ότι η εν λόγω διοίκηση θα αναλάβει την ευθύνη για την παρακολούθηση των συγκρούσεων που σχετίζονται με τις τάσεις του ρομποτικού πολέμου στον κόσμο και την προετοιμασία αρχείων διδαγμάτων.
Συνοψίζοντας, υπογραμμίζοντας τον κοινό χαρακτήρα, θεωρώ ότι η Τουρκία χρειάζεται οπωσδήποτε μια τέτοια διοίκηση".
Ρόλοι-αποστολές της νέας Διοίκησης
Ο ρόλος της νέας τουρκικής διακλαδικής Διοίκησης με επανδρωμένων συστημάτων εκτιμούμε ότι θα είναι πάρα πολύ σημαντικός , λειτουργώντας είτε σε συνδιασμό με τους άλλους κλάδους των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων(ΤΕΔ), είτε μεμονωμένα, είτε ως σημαντικότατη εφεδρεία, αποτελώντας έναν κρίσιμο πολλαπλασιαστή κατά την διάρκεια στρατιωτικών επιχειρήσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Ενδεικτικά αναφέρουμε δύο από τις πάμπολες αποστολές που θα μπορούσε να αναλάβει η παραπάνω Διοίκηση.
Για παράδειγμα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει μαζικά τα εναέρια μη επανδρωμένα συστήματα- μέσα της συνδυαστικά με την τουρκική πολεμική αεροπορία ή ακόμη και μεμονωμένα ,για να πλήξει στρατηγικούς στόχους σε νησιά μας στο Αιγαίο, πετυχαίνοντας την αποδιοργάνωση των αμυνομένων δυνάμεων σε αυτά, προκαλώντας παράλληλα με σημαντική μείωση των αποθεμάτων μας σε πυραύλους -συστήματα αεράμυνας.
Θα μπορούσε επίσης να διασφαλίσει αεροπρογεφυρώματα (ΑΠ/Γ) των Τουρκικών Ειδικών Δυνάμεων σε νησιά μας, κάνοντας μαζική χρήση drones kamikaze που θα λειτουργούσαν υπεράνω δρομολογίων αντεπιθέσεων δυνάμεών μας ως "εναέριες αποκοπές", πλήττοντας τις φίλιες δυνάμεις αντεπιθέσεως.
Κλείνοντας επισημαίνουμε όπως τα παραπάνω χτυπήσουν καμπανάκι στις Ένοπλες Δυνάμεις μας προκειμένου να προβουν στις δέουσες ενέργειες, με προτεινόμενη από εμάς την σύσταση Διακλαδικής anti-drone Διοίκησης στο ΓΕΕΘΑ με ανάλογες αποστολές.
