Με το 4ο πλωτό γεωτρύπανο Αμπντουλχαμίντ Χαν να βρίσκεται νοτιοδυτικά του Καστελορίζου με βάση NAVTEX την οποία η Κύπρος κατήγγειλε ως παράνομη, η Άγκυρα προχώρησε σε νέα αμφισβήτηση ελληνικής κυριαρχίας.
Πιο συγκεκριμένα η Αθήνα εξέδωσε την ΝΟΤΑΜ A2768/23 δεσμεύοντας την περιοχή νότια του Καστελορίζου από τις 21 Αυγούστου έως τις 21 Σεπτεμβρίου για πτήσεις των μη επανδρωμένων αεροσκαφών του τουρκικού πολεμικού ναυτικού.
Σε αυτή όπως ήταν φυσικό, για μια ακόμα φορά, η Αθήνα τόνισε πως τα τουρκικά αεροσκάφη θα πρέπει να σεβαστούν το εύρος του ελληνικού εναέριου χώρου που είναι 10 ναυτικά μίλια.
Σχεδόν άμεσα η Τουρκία επιβεβαιώνοντας πως δεν έχει αλλάξει ούτε κατ’ ελάχιστο την αναθεωρητική της πολιτική εξέδωσε την ΝΟΤΑΜ A5896/23 στην οποία τονίζει πως τα αεροσκάφη της θα πετάξουν χωρίς να καταθέτουν σχέδιο πτήσης και κυρίως θα πετάξουν μέχρι και τα 6 ναυτικά μίλια από τα ελληνικά νησιά στην περιοχή, αμφισβητώντας έτσι το εύρος των 10 ναυτικών μιλίων.
Αυτό σημαίνει πως υπάρχει μια πιθανότητα την χρονική περίοδο αυτή να ξαναδούμε μετά από αρκετό καιρό κάποια παράβαση των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας ή και κάποια παραβίαση του Εθνικού Εναέριου Χώρου από τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Σχετικά με το θέμα του εναέριου χώρου το υπουργείο Εξωτερικών επισημαίνει στην ιστοσελίδα του πως: «Η κυριαρχία της Ελλάδας στον αέρα ασκείται εντός 10 ν.μ. από τις ακτές της (δυνάμει του Διατάγματος της 6ης Σεπτεμβρίου 1931 (το οποίο όρισε προς τούτο ειδική αιγιαλίτιδα ζώνη 10 ν.μ. από τις ακτές της), σε συνδυασμό με τους νόμους 5017/1931, 230/1936 και 1815/1988). Η Ελλάδα, ως κυρίαρχο κράτος, επέλεξε να ασκεί κυριαρχία στον αέρα μέχρι το όριο των 10 ν.μ. των χωρικών της υδάτων που όρισε το 1931, όσον αφορά τα ζητήματα αεροπορίας και αστυνομεύσεως αυτής, ενώ στη θάλασσα επέλεξε να ασκεί κυριαρχία μέχρι τα 6 ν.μ. (Ν. 230/1936 και Ν.Δ. 187/1973).
Η Τουρκία παραβιάζει συνεχώς τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο με στρατιωτικά αεροσκάφη, συχνότατα οπλισμένα, τα οποία πραγματοποιούν και πτήσεις σε χαμηλό ύψος ακόμη και άνωθεν κατοικημένων νησιών.
Η συμπεριφορά αυτή της Τουρκίας, συνιστά κατάφωρη παραβίαση της ελληνικής κυριαρχίας και δύναται να προκαλέσει θερμό επεισόδιο. Ο ισχυρισμός της Τουρκίας περί αντιθέσεως του εύρους του ελληνικού εθνικού εναερίου χώρου προς το διεθνές δίκαιο είναι αβάσιμος για τους εξής λόγους:
α) δεδομένου ότι ο «δικαιούμενος το μείζον, δικαιούται και το έλασσον», η άσκηση κυριαρχίας στον εναέριο χώρο μέχρι τα 10 ν.μ. είναι απολύτως νόμιμη, αφού δεν υπερβαίνει τα 12 ν.μ. που ορίζει το δίκαιο της θάλασσας ως ανώτατο όριο του εύρους της αιγιαλίτιδας ζώνης και του εθνικού εναέριου χώρου,
β) η Ελλάδα έχει προβεί στη γνωστοποίηση της ανωτέρω νομοθεσίας,
γ) η Τουρκία, από το 1931 και για πολλές δεκαετίες αποδεχόταν το εύρος των 10 ν.μ. του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου χωρίς ουδεμία διαμαρτυρία ή αμφισβήτηση, γεγονός που θεμελιώνει κατά το διεθνές δίκαιο σιωπηρή αποδοχή. Το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα εφαρμόσθηκε από το 1931 ομοιόμορφα, χωρίς οποιαδήποτε διαμαρτυρία όσον αφορά στη νομική του βάση».
