H εικόνα του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου που σφίγγει τη γροθιά του και φωνάζει ότι θα φύγουν οι πρόσφυγες, όπως περιέγραψε ο ανταποκριτής της ΕΡΤ Γιάννης Μανδαλίδης, είναι χαρακτηριστική της εθνικιστικής ρητορικής με την οποία η τουρκική αντιπολίτευση προσεγγίζει δεξαμενή 11 εκατομμυρίων ψηφοφόρων, ενώ όλα δείχνουν επανεκλογή Ερντογάν στις 28 Μαΐου. Παράλληλα από το Παρίσι μέχρι το Βερολίνο και την Ουάσιγκτον είναι εμφανές ότι η Δύση δεν θέλει τον Ερντογάν.
Αν ο Κιλιτσντάρογλου αναδεικνυόταν νέος πρόεδρος, θα υπήρχε μια προσπάθεια τουλάχιστον φαινομενικής εξομάλυνσης των σχέσεων με τη Δύση, αλλά αυτό δεν θα σήμαινε κατά κανέναν τρόπο καλύτερες σχέσεις με την Ελλάδα», είπε ο κ. Λάβδας. Αντιθέτως, θα δεχόμασταν πιέσεις να τα βρούμε με δεδομένο ότι η Τουρκία θα ήταν πια πιο κοντά στη Δύση. Άρα η πορεία θα ήταν δύσκολη ούτως ή άλλως, είτε με Ερντογάν είτε με την αντιπολίτευση. Αυτό που τώρα βλέπουμε όμως είναι ότι ο Ερντογανισμός έχει πολύ βαθιές ρίζες στην Τουρκία. Ένα μείγμα ταυτότητας θρησκευτικών, αξιακών και συναισθηματικών προσεγγίσεων στην πολιτική. Το 49,5% που εξασφάλισε ο Ταγίπ Ερντογάν από τον πρώτο γύρο των εκλογών ήταν εντυπωσιακό και η διαφορά των 2 εκατομμυρίων ψήφων ενισχύει την άποψη ότι ο Ερντογανισμός ήρθε για να μείνει. Πρέπει να προσπαθήσουμε να συνδιαμορφώσουμε την προσέγγιση της Δύσης στο μέτρο του δυνατού απέναντι στην Τουρκία, η οποία δεν θα είναι η Τουρκία που κάποιοι λανθασμένα έβλεπαν πιο κοντά στη Δύση, είπε ο κ. Λάβδας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Στροφή Κιλιντζάρογλου στον υπερεθνικισμό για να νικήσει τον Ερντογάν-Έρχονται επικίνδυνες εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά
«θέλει να αφήσει το στίγμα του στην τουρκική ιστορία και αυτό έχει κινδύνους»
Ο Ερντογάν θέλει να αφήσει τη σφραγίδα ενός πολύ μεγάλου ηγέτη με τη διάσταση του ενός αιώνα από την ίδρυση της σύγχρονης τουρκικής πολιτείας. Θα ταυτιστεί και με τη γαλάζια πατρίδα. Σίγουρα για τον Τούρκο που τον υποστηρίζει θα είναι ένας πατερούλης, ένα μοντέλο ηγέτη πάρα πολύ πατερναλιστικό. Από καιρού εις καιρόν θα δημιουργεί περιπέτειες. Το βέβαιο είναι ότι δεν θα επιστρέψει στην αγκαλιά της Δύσης. Θα παραμείνει ένας ηγέτης ο οποίος θα προσπαθήσει να απομακρυνθεί με προσεκτικά βήματα από το ΝΑΤΟ και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, πρόσθεσε ο καθηγητής και τόνισε:
Το μεγάλο ερώτημα είναι τι θα κάνει με τα οικονομικά. Αν δεν μπορέσει να πάρει τη βοήθεια που θέλει από το Κατάρ, από χώρες άλλες του Κόλπου, από το Πακιστάν, από την Κίνα και βεβαίως από τις παράνομες ρωσικές ταμειακές εισροές, θα αναγκαστεί κάπως να συζητήσει και με τη Δύση. Έχει δυνατότητα να συζητήσει με την Ευρωπαϊκή Ένωση για να αντιμετωπιστούν οι προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές προς την Τουρκία.
Η Δύση θα πρέπει να ξανασκεφτεί τη στρατηγική της, επισημαίνει ο Κώστας Λάβδας, εξηγώντας ότι η ήπια στρατηγική που είχε στόχο να αποτρέψει στροφή της Τουρκίας περισσότερο στην Ασία ή στην Ανατολή, έχει αποτύχει, γι’ αυτό πρέπει η Ελλάδα στο μέτρο των δυνατοτήτων της να συνδιαμορφώσει πλέον νέα στρατηγική στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε μικρότερο βαθμό και στο ΝΑΤΟ.
