Η αγορά των ελληνικών πλέον Φρεγατών FDI, προκάλεσαν πανικό στο τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, ανάλογο με αυτόν των ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών F-16 VIPER.
Οι Τούρκοι βρισκόμενοι σε “ τρικυμία εν κρανίο” φέρονται να συζητούν πολύ σοβαρά την απόκτηση Βρετανικών μεταχειρισμένων Φρεγατών Type-23 ηλικίας 35 ετών.
Ο Τούρκος Ναύαρχος Γκιουρνενίζ ανέφερε περί "αυτοκτονίας" του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού
“Είναι αυτοκτονία να αγοράζεις μια φρεγάτα Type-23 ηλικίας 35 ετών από την Βρετανία, όταν η τουρκική ναυπηγική ικανότητα της Τουρκίας είναι σε ανώτερο επίπεδο. Η συντήρηση και η επισκευή αυτών των πλοίων, των οποίων δεν είμαστε εξοικειωμένοι με όλα τα συστήματά τους, θα είναι ένας εφιάλτης. Το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό αγόρασε το τελευταίο πλοίο από την Βρετανία πριν από 64 χρόνια. Ελπίζω η είδηση να μην είναι αληθινή”, τόνισε ο Τούρκος Ναύαρχος Τ. Γκιουρντενίζ.
Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ πραγματοποίησε επίσκεψη στην Αγγλία στις 16 Ιανουαρίου και συναντήθηκε με τον ομόλογό του Μπεν Γουάλας.
Μετά τη συνάντηση των δύο υπουργών ήρθε στο προσκήνιο ο ισχυρισμός ότι η Τουρκία θα αγοράσει μεταχειρισμένες Φρεγάτες Type-23 από την Βρετανία.
Μάλιστα υποστηρίχθηκε ότι η Τουρκία και η Βρετανία υπέγραψαν και “συμφωνία” προμήθειας Φρεγατών Type-23, οι οποίες χρησιμοποιούνται ενεργά από το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό και αριθμούν 12 μονάδες.
Υπενθυμίζεται ότι η Βρετανία είχε πουλήσει 3 φρεγάτες της ίδιας κλάσης στη Χιλή.
Τουρκική αμυντική βιομηχανία και ο μύθος που την ακολουθεί
Η Τουρκία κατασκεύασε Κορβέτες κλάσης MILGEM, ενώ αποφασίστηκε η κατασκευή Φρεγατών κλάσης Istif, με πρώτη την Φρεγάτα “ Κωνσταντινούπολη”, έχοντας πάντα στόχο την μελλοντική δημιουργία της Φρεγάτας TFX-2000, που θα ενσωματώνει όλη την σύγχρονη τεχνολογία.
Η Άγκυρα, σε μια προσπάθεια να καλύψει το κενό με την απόκτηση από την Ελλάδα των Φρεγατών FDI, εξετάζει σοβαρά την αγορά Φρεγατών ηλικίας 35 ετών.
Πληροφορίες φέρουν όμως στην επιφάνεια το τεράστιο πρόβλημα της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας με το εμπάργκο δυτικών συστημάτων όλων των τύπων, χωρίς τα οποία τα νέα τουρκικά πολεμικά πλοία δεν θα αγγίζουν τον σύγχρονο εξοπλισμό πολεμικών πλοίων.
Με λίγα λόγια, τα υπό σχεδιασμό και κατασκευή τουρκικά πολεμικά πλοία δεν θα έχουν τοποθετημένα συστήματα κορυφής, αφού οι ΗΠΑ έχουν βάλει stop στην προμήθεια τους, όχι μόνο λόγω κυρώσεων, αλλά και για την προστασία των συμφερόντων της δυτικής ναυπηγικής βιομηχανίας.
Επίσης τα υπάρχοντα τουρκικά πολεμικά πλοία ( Φρεγάτες OHP) έχουν πολλά χρόνια στην “ πλάτη τους”, ενώ και οι πύραυλοι SM-1 που φέρουν πλησιάζουν στην λήξη τους.
Το πρόβλημα λοιπόν των Τούρκων είναι διττό και η Άγκυρα αναζητά στην Βρετανία “ σανίδα σωτηρίας” σε πολεμικά πλοία αντίστοιχα με τα σημερινά ελληνικά MEKO -200 για παράδειγμα, για να σώσει την παρτίδα στο Αιγαίο, στο οποίο σε ελάχιστα χρόνια θα κυριαρχεί το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό πλήρως και ολοκληρωτικά.
