Στην Τουρκία φαίνεται να χάνουν την ψυχραιμία τους όσον αφορά τον εκσυγχρονισμό της πολεμικής τους αεροπορίας, καθώς οι αλληλοσυγκρουόμενες δηλώσεις σχετικά με το θέμα μεγαλώνουν.
Φαίνεται πως ακόμη δεν μπορούν να χωνέψουν τον εκτοπισμό τους από το πρόγραμμα των F-35 και τον κατά πως φαίνεται απαγορευτικό εκσυγχρονισμό των F-16 και αρχίζουν τα φερέφωνα του Ερντογάν, να κάνουν προσπάθειες να πείσουν τον τουρκικό λαό πως δεν τους είναι απαραίτητα καθώς και ότι το F-35 είναι κατώτερο του Eurofighter Typhoon από άποψη ραντάρ και επιδόσεων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τούρκος αναλυτής: Οι Έλληνες με τα μαχητικά Rafale έχουν εμβέλεια βολής 320 χλμ, που δεν έχει η τουρκική αεροπορία
Αυτήν την φορά, «δουλειά έπιασε» ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Nisantasi, Coskun Basbug, καθώς σε συνέντευξή του στο CANLI 24 ανέφερε ότι « δεν νομίζω ότι πρέπει η Τουρκία να αγοράσει F-35. Γιατί είναι ένα όπλο (αεροσκάφος) που δεν έχει ακόμη ενηλικιωθεί».
Στο Πενταπόσταγμα σε άρθρο μας : Ο Γερμανικός Τύπος σε ρόλο...πλασιέ για την Τουρκία: Τα Su-35 και τα Eurofighter Typhoon στο τραπέζι αν ναυαγήσουν τα F-16, τονίσαμε ότι αναφερόμενος στο Πρόγραμμα Προμηθειών F-16 Block 70 της Τουρκίας, ο Ερντογάν, σε δήλωσή του τον περασμένο μήνα, τόνισε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι η μόνη πηγή για την αγορά μαχητικών αεροσκαφών από την Τουρκία και δήλωσε ότι αξιολογούνται εναλλακτικές λύσεις.
«Μεταξύ αυτών των επιλογών: Αναφέρθηκε ότι έλαβαν χώρα τα μαχητικά αεροσκάφη πολλαπλών χρήσεων Eurofighter Typhoon της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πολεμικά αεροσκάφη Su-35 ρωσικής κατασκευής», αναφέρει ο Γερμανικός τύπος.
Σημειώναμε δε, μπορεί καταρχάς το Typhoon να είναι ικανός αντίπαλος για τα ελληνικά Rafale; Αδιαμφισβήτητα ναι, αλλά μόνο στην έκδοση Tranche 4 με το AESA Captor, ή έστω στην έκδοση Tranche 3A. Όλες οι άλλες εκδόσεις, είναι ικανές μεν, αλλά δεν μπορούν να βρεθούν στο επίπεδο του Rafale F3R. Μπορεί το αεροσκάφος να έχει πανίσχυρους κινητήρες, να είναι βελτιστοποιημένο για αερομαχίες, αλλά δεν προβλέπεται να αερομαχεί με τα Rafale. Ουσιαστικά οι Τούρκοι θα ήθελαν ένα F-14, όταν εμείς θα έχουμε τα Rafale.
Τον περασμένο Ιούλιο ήρθαν στο φως οι ισχυρισμοί ότι, η Τουρκία ενδιαφέρεται για 30 αεροσκάφη Typhoon Tranche 1, τα οποία επρόκειτο να αφαιρεθούν από το απόθεμα του Ηνωμένου Βασιλείου.
Τα T1 που θα αφαιρεθούν από το απόθεμα του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι οι πρώτες εκδόσεις αεράμυνας αεροσκαφών Eurofighter που έφτασαν στο FOC. Δεδομένου ότι, αυτά τα αεροσκάφη είναι οι πρώτες πλήρως επιχειρησιακές εκδόσεις, έχουν τόσο πολύ χαμηλές δυνατότητες όσο και σχετικά παλιό εξοπλισμό.
Αν δούμε τις δυνατότητές του σε αποστολές αέρος-αέρος, είναι απαραίτητο να ξεκινήσουμε από το ραντάρ. Το αεροσκάφος χρησιμοποιεί το μηχανικά κατευθυνόμενο ραντάρ CAPTOR-M. Αυτό το ραντάρ σύμφωνα με ορισμένες πηγές, μπορεί να ανιχνεύσει στόχους με 1m² RCS σε εμβέλεια 60nm. Από την άλλη πλευρά, με το ραντάρ APG-68V9 στα F-16, στόχοι με 1m² RCS μπορούν να ανιχνευθούν από τα 38nm και μετά. Από αυτή την άποψη, το αεροσκάφος έχει ένα πλεονέκτημα έναντι των υφιστάμενων F-16, όσον αφορά τα ραντάρ και όχι την αναβάθμισή τους.
Αλλά το μειονέκτημα των αεροσκαφών στον αέρα, είναι τα πυρομαχικά αέρος-αέρος που μπορούν να χρησιμοποιήσουν, καθώς και η μη ικανότητα εκτόξευσης πυραύλου Meteor.
Είναι ήδη γνωστό ότι, δεν έχει αυτήν την ικανότητα. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, το αεροσκάφος μπορεί να εκτοξεύσει μόνο πυραύλους AIM-120B και πυραύλους AIM-9L/ASRAAM. Και οι δύο πύραυλοι AIM-120B και AIM-9L, βρίσκονται σε αφθονία στο απόθεμα της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά και οι δύο μπορούν να θεωρηθούν παλιοί πύραυλοι.
Η αξία του μαχητικού F-35 stealth πέμπτης γενιάς
Οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται ότι όλο και περισσότερες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, χρησιμοποιούν ή σχεδιάζουν αυτήν τη στιγμή να χρησιμοποιήσουν το F-35. Εκτός από τις ΗΠΑ, η αρχική κοινοπραξία περιλάμβανε το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιταλία, την Ολλανδία, την Αυστραλία, τη Νορβηγία και τη Δανία. Οι έξι επιπλέον ξένοι αγοραστές είναι το Ισραήλ, η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα, το Βέλγιο, η Πολωνία και η Σιγκαπούρη. Η Φινλανδία και η Ελβετία σύναψαν πρόσφατα συμφωνίες με τη Lockheed Martin και έρχεται και η σειρά της Ελλάδας.
Οι προηγμένες λειτουργίες που εκτελούνται από το αεροσκάφος, ειδικά τα χαρακτηριστικά stealth του φαίνεται ότι ήταν ο σημαντικότερος πόλος έλξης για τις χώρες που επέλεξαν το F-35, πέρα από άλλες διαθέσιμες επιλογές.
Το F-35 θεωρείται ως ένα υπερσύχρονο και εκλεπτυσμένο μαχητικό, που δημιουργήθηκε με προηγμένα χαρακτηριστικά που δίνουν έμφαση στην απόκρυψη και τη χειρουργική ακρίβεια . Η κοινή αντίληψη βασίζεται στην αλήθεια. Πράγματι, το F-35 είναι ένα μαχητικό stealth πέμπτης γενιάς, κατασκευασμένο για να φιλοξενεί λογισμικό που βελτιώνει τη συνδεσιμότητα δικτύου και την κοινή χρήση δεδομένων.
Θυμηθείτε, το F-35 είναι ένα μαχητικό πολλαπλών ρόλων και, όταν απαιτηθεί, μπορεί να διαμορφωθεί εκ νέου ως ένα απλό, βομβαρδιστικό αεροσκάφος που σύρει τις αρθρώσεις. Η αναδιάρθρωση είναι γνωστή ως "Λειτουργία θηρίου".
Πτήση All Out
Σχεδιασμένο με τεχνολογία stealth, το F-35 είναι ικανό να εισέρχεται στον αμφισβητούμενο εναέριο χώρο, να αποφεύγει τον εντοπισμό και να εμπλέκεται με εχθρικούς στόχους, όλα αυτά πριν εδραιωθεί η αεροπορική υπεροχή. Πραγματικά, το F-35 έχει σχεδιαστεί ρητά για να θεμελιώνει αρχικά την αεροπορική υπεροχή. Και επειδή το F-35 έχει σχεδιαστεί για να είναι stealth, έγιναν παραχωρήσεις όσον αφορά τα ωφέλιμα φορτία όπλων.
Για να βελτιώσει τα χαρακτηριστικά του stealth, το F-35 χρησιμοποιεί έναν εσωτερικό χώρο όπλων, αντί για εξωτερικά σκληρά σημεία που αυξάνουν δραστικά τη διατομή ραντάρ ενός αεροσκάφους. Ενώ η εσωτερική φωλεά όπλων δημιουργεί ένα πιο κρυφό πλαίσιο, ο αποθηκευτικός χώρος, μέσα στην άτρακτο, είναι περιορισμένος.
Stealth ή Carry
Στη λειτουργία stealth, όταν το F-35 φέρει όπλα εσωτερικά, το τζετ μπορεί να χειριστεί μόλις 5.700 λίβρες σε βάρος. Αυτό αναλύεται είτε σε τέσσερις πυραύλους AIM 120 AMRAAM (για αποστολές αέρος-αέρος), είτε εναλλακτικά – για υβριδικές αποστολές – δύο AMRAAM σε συνδυασμό με δύο βόμβες GBU-31 JDAM. Αυτό δεν είναι πολύ μεγάλη δύναμη πυρός, αλλά η παραχώρηση αξίζει τον κόπο για να κερδίσει οφέλη μυστικότητας.
Ωστόσο, μόλις εδραιωθεί η εναέρια υπεροχή, όταν ο εχθρός χάσει τα αντιαεροπορικά του συστήματα, όπως πυραύλους και πυροβόλα αεράμυνας, καθώς και τους αισθητήρες αναχαίτισης, η λειτουργία stealth γίνεται λιγότερο σχετική. Και όταν το stealth χάσει τη συνάφειά του, το F-35 μπορεί να μπει στο "Beast Mode" και να χρησιμοποιήσει τα εξωτερικά σκληρά σημεία του για να μεγιστοποιήσει την ισχύ του πυρός του.
Στη λειτουργία Beast Mode, το F-35 μπορεί να χειριστεί τέσσερις φορές περισσότερα φορτία από ότι, όταν λειτουργεί σε λειτουργία stealth. Χρησιμοποιώντας τα εξωτερικά σκληρά σημεία συν τον εσωτερικό χώρο όπλων, το F-35 μπορεί να μεταφέρει 22.000 λίβρες βάρος φορτίου. Αυτό κατανέμεται σε 14 AMRAAM και δύο πυραύλους AIM-3x Sidewinder για βλήματα αέρος-αέρος.
Ή, για υβριδικές αποστολές, το τζετ μπορεί να εξοπλιστεί με δύο AMRAAM, δύο Sidewinder και έξι βόμβες JDAM 2.000 λιβρών. Πράγματι, η ώθηση στην ισχύ πυρός είναι σημαντική αν και, στη λειτουργία Beast Mode, η επιχειρησιακή εμβέλεια του F-35 μειώνεται στο μισό, σε μόλις 1.400 χιλιόμετρα.
Κάτι που μπορεί να φαίνεται αδιανόητο σχετικά με τη χρήση του F-35, ενός τζετ/υπερυπολογιστή πέμπτης γενιάς , ως ένα απλό βομβαρδιστικό αεροσκάφος, ένας ρόλος που είναι εξ ολοκλήρου εξοπλισμένα αεροσκάφη της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, όπως το F-16 ή το B-52.
Για αυτό, ανεξάρτητα τι ισχυρίζονται οι Τούρκοι όταν η Ελλάδα προμηθευτεί F-35, δεν θα μιλάμε απλά για υπεροπλία, αλλά για αεροπορική κυριαρχία της χώρας μας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
