Η τελευταία ουκρανική επιχείρηση της Ρωσίας έχει αλλάξει τα θεμέλια του κόσμου. Τα κράτη τοποθετήθηκαν ανάλογα με τη στάση που κράτησαν σε αυτή την επιχείρηση, γράφει ο Utku Reyhan, Αντιπρόεδρος του κόμματος Vatan, σε τουρκικό ΜΜΕ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Έχουν ξεφύγει: Κατασκευή γέφυρας που θα ενώνει Κάλυμνο με Λέρο «βλέπει» η τουρκική εφημερίδα Sozcu
«Η Ελλάδα παίζει το ρόλο της μαριονέτας των δυτικών ιμπεριαλιστών, όπως έχει φανεί συχνά στην ιστορία της. Είναι ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένου του κλεισίματος του εναέριου χώρου. Ο δορυφόρος της ελληνοκυπριακής διοίκησης ακολουθεί παρόμοιες πολιτικές. Η Ρωσία έχει συμπεριλάβει την Ελλάδα στην κατηγορία της «μη φιλικής χώρας». Οι σχέσεις των δύο χωρών βρίσκονται στο τέλος τους. Στην πραγματικότητα, η ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ μαζί με την Τουρκία ήταν επίσης μια κίνηση κατά της Ρωσίας. Η επιστροφή του στο ΝΑΤΟ για δεύτερη φορά το 1980 είναι μέρος του ίδιου σχεδίου. Το σχέδιο περικύκλωσης της Ρωσίας και άλλων σοσιαλιστικών κρατών από το νότο. Η Τουρκία, ειδικά τα τελευταία 7-8 χρόνια, έχει βγει από αυτό το σχέδιο καθώς βρισκόταν στη διαδικασία του Πατριωτικού Πολέμου κατά του Ατλαντικού. Παρά τα σκαμπανεβάσματα του AK Party, μπήκε σε μια διαδικασία φιλίας με τη Ρωσία.
Η Ελλάδα είναι και η κύρια φιγούρα στα σχέδια των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ να περικυκλώσουν την Τουρκία. Όλη η Ελλάδα, από την Αλεξανδρούπολη στα σύνορά μας στην Αδριανούπολη μέχρι την Κρήτη και τη Νότια Κύπρο, έχει γίνει βάση των ΗΠΑ. Βασικός στόχος είναι η Τουρκία. Αλλά είναι σαφές ότι οι ίδιες βάσεις απειλούν τη Ρωσία και την Κίνα υπονομεύοντας το έργο Belt and Road. Ας προσθέσουμε σε αυτή την ενότητα τις ασκήσεις που πραγματοποίησε η Ελλάδα με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο με στόχο την Τουρκία.
Με άλλα λόγια, σήμερα η Ελλάδα είναι το επίκεντρο εχθρικών ενεργειών κατά της Τουρκίας και της Ρωσίας σύμφωνα με τις φιλοδοξίες των ΗΠΑ. Η Ελλάδα είναι η Ουκρανία στη Μεσόγειο.
Στη συντηρητική ιστοριογραφία, δημιουργείται μια απόλυτη συμμαχία μεταξύ Ρωσίας και Ελλάδας και παράγονται θεωρίες συνωμοσίας, με βάση το γεγονός ότι και οι δύο είναι Ορθόδοξοι. Αυτό μπορεί να ισχύει για την τσαρική περίοδο. Είναι ιστορικό φαινόμενο ότι η τσαρική Ρωσία χρησιμοποίησε Έλληνες αυτονομιστές και συμμορίες εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Από την επανάσταση των Μπολσεβίκων, η Ελλάδα ήταν πάντα τοποθετημένη ενάντια στη Ρωσία. Αυτό το βλέπουμε στην κατάληψη της Οδησσού το 1919, στη συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ και στις πολιτικές της σχετικά με την Ουκρανία σήμερα. Ακόμη και οι εκκλησίες τους είναι εχθρικές μεταξύ τους.
Αυτό σημαίνει ιστορικές ευκαιρίες για την Τουρκία. Όπως και στον Εθνικό Αγώνα, η συνεργασία με τη Ρωσία ενάντια στον κοινό εχθρό είναι καθοριστική για την επίλυση πολλών προβλημάτων της χώρας μας. Ενεργειακή ασφάλεια, φθηνή ενέργεια, ισχυρός σύμμαχος ενάντια στις απειλές στην Ανατολική Μεσόγειο, εξόντωση του PKK στη Συρία, αναγνώριση της ΤΔΒΚ, άνοιγμα των πορτών στην Ασία, ειδικά στην οικονομία... Όλα είναι συνεπής και αποφασιστική αντίθεση στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ. Τέτοιες ταλαντεύσεις σήμερα αφήνουν την Τουρκία μόνη και ανοιχτή σε απειλές».
