Όλοι το τελευταίο χρονικό διάστημα, λόγω της επαναλαμβανόμενης επιθετικής ρητορικής σε καθημερινή βάση της Τουρκίας κατά της χώρας μας στο Αιγαίο, έχουμε αντιληφθεί ότι τα πράγματα είναι σοβαρά, αφού στο τραπέζι οι Τούρκοι βάζουν όλες τις διεκδικήσεις τους στο Αρχιπέλαγος και τη ΝΑ Μεσόγειο , σε θάλασσα, αέρα και ξηρά, αμφισβητώντας άμεσα την κυριαρχία μας στα νησιά μας στο Αιγαίο, στα πλαίσια της εξυπηρέτησης του οράματος της "Γαλάζιας Πατρίδας".
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Γιατί Σοιλού και Ακάρ επισκέφθηκαν Τούρκους στρατιώτες στα σύνορα;-Κούρδοι προσφέρουν το σώμα Τούρκου νεκρού καταδρομέα στην οικογένεια του
Ωστόσο μέχρι στιγμής δεν κάνουν καθόλου λόγο για άλλα όνειρα κατάκτησης χερσαίων εδαφών στην Ηπειρωτική Ελλάδα, τα οποία εκπηγάζουν από τον "Εθνικό όρκο" των Τούρκων
Ποιά είναι αυτά τα εδάφη και τι είναι αυτός ο μυστικός όρκος των Τούρκων;
Γιατί τώρα δεν τα θέτουν και αυτά υπό αμφισβήτηση;
Η Τουρκική εξωτερική πολιτική
Η Τουρκική εξωτερική πολιτική μπορεί να χαρακτηριστεί με τρείς λέξεις. Αλλοπρόσαλλη, αντιφατική και υπερμεγέθης.
Αλλοπρόσαλλη γιατί έχει μπερδέψει το επιθυμητό με το ρεαλιστικό. Έτσι ενώ επιθυμεί να παίξει το ρόλο ηγέτιδας δύναμης στην περιοχή, δεν έχει τη δυνατότητα και το υπόβαθρο να το πετύχει από μόνη της. Προσπαθεί έτσι να αντλήσει δύναμη από άλλα μουσουλμανικά κράτη, δημιουργώντας για παράδειγμα μισθοφόρους τους οποίους χρησιμοποιεί προς όφελός της σε Λιβύη, Συρία, Ναγκόρνο Καραμπάχ, ακόμη και στο Β. Ιράκ.
Επίσης παίζοντας το ρόλο του προστάτη των Παλαιστινίων προσπαθεί να συσπειρώσει τις μουσουλμανικές Αραβικές χώρες, τις τουρκόφιλες χώρες της Κεντρικής Ασίας και γενικότερα των κρατών μελών της Ισλαμικής διάσκεψης, κατά του Ισραήλ και της Δύσης.
Ο Ερντογάν ονειρεύεται έναν ενιαίο μουσουλμανικό στρατό ο οποίος θα απελευθέρωνε την Ιερουσαλήμ από το Ισραήλ και θα αναβίωνε την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Αυτό βέβαια ανήκει στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, αφού δεν ζούμε το 1100 αλλά το 2021.
Από την άλλη η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας γίνεται αντιφατική, όταν δηλώνει ότι επιθυμεί να γίνει πλήρες μέλος της ΕΕ και να αγοράσει από τις ΗΠΑ F-16΄αλλά και να κρατήσει τους Ρωσικούς S-400 , ενώ από την άλλη κατηγορεί την ΕΕ ότι είναι φυλακή για τους μουσουλμάνους, ότι υπερασπίζεται την Ελλάδα και την Κύπρο, τις οποίες η Τουρκία προκαλεί συνεχώς με ενέργειες της για υφαρπαγή μέρους των ΑΟΖ τους.
Για δε τις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας ούτε λόγος αφού διαφωνούν σε όλα τα μείζονα ζητήματα περιφερειακής ασφάλειας.
Τέλος η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας κρίνεται ως υπερμεγέθης, αφού οι επιδιώξεις της είναι πολύ μεγαλύτερες από τις πραγματικές της δυνατότητες ως χώρα.
Ονειρεύεται ο Ερντογάν ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, χωρίς να λαμβάνει υπόψιν του την ύπαρξη πολύ μεγαλύτερων γεωπολιτικών παικτών, όπως ΗΠΑ-ΕΕ-Ρωσία-Γαλλία, Ισραήλ στην ευρύτερη περιοχή.
Επίσης τυπώνει χάρτες, υπογράφει το παντελώς άκυρο και παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, με όραμα την υλοποίηση της "Γαλάζιας πατρίδας".
Είναι ποτέ δυνατόν οι ΗΠΑ-Ρωσία-Γαλλία-ΕΕ-Ισραήλ να επιτρέψουν στον Ερντογάν να κάνει τη ΝΑ Μεσόγειο τουρκική λίμνη;
Ο "Εθνικός όρκος"
Ο τουρκικός εθνικός όρκος (τουρκικά: Mîsâk-ı Millî ή Millî Misak) περιλαμβάνει έξι σημεία που ψήφισε το τελευταίο οθωμανικό κοινοβούλιο στις αρχές του 1920, με βάση τις αποφάσεις της συνελεύσεων των Τούρκων εθνικιστών στο Ερζερούμ και στη Σεβάστεια
O όρκος έθεσε τα σύνορα τού μελλοντικής Τουρκικής Δημοκρατίας, συμπεριλαμβάνοντας και τις περιοχές του Κιρκούκ, του Χαλεπίου, της Μοσούλης αλλά και της Θεσσαλονίκης
Η Οθωμανική κυβέρνηση, αποδεχόμενη το αίτημα του Συνεδρίου της Σεβάστειας έκανε εκλογές, στις οποίες οι εθνικιστές επικράτησαν με συντριπτική πλειοψηφία
Τον Ιανουάριο του 1920 έγιναν διάφορες συσκέψεις των αντιπροσώπων με τον Κεμάλ και διαμορφώθηκε ένα ψήφισμα, το οποίο στάλθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον Hüsrev Sami Bey
Στις 12 Ιανουαρίου 1920 το Κοινοβούλιο ξεκίνησε τις εργασίες του στην οθωμανική πρωτεύουσα και υιοθέτησε άμεσα το ψήφισμα που είχε αποσταλεί, ενώ στις 28 Ιανουαρίου σε κλειστή συνεδρίαση της τουρκικής βουλής, έγινε αποδεκτή η διακύρηξη
Οι όροι του τουρκικού εθνικού όρκου είναι:
-Το μέλλον των περιοχών που κατοικούνταν από Άραβες κατά πλειοψηφία, την στιγμή της υπογραφής της Ανακωχής του Μούδρου, θα καθοριστεί με δημοψήφισμα.
Οι περιοχές οι οποίες δεν βρίσκονταν υπό την κατοχή των συμμάχων την περίοδο της υπογραφής της εκεχειρίας και είχαν τουρκική-μουσουλμανική πλειοψηφία αποτελούν την πατρίδα του τουρκικού έθνους.
-Το μέλλον των περιοχών του Καρς, Αρνταχάν και Βατούμ θα καθοριστεί με δημοψήφισμα.
-Το καθεστώς της περιοχής της Δυτικής Θράκης θα καθοριστεί με την ψήφο των κατοίκων της.
-Θα πρέπει να εξασφαλιστεί η ασφάλεια της Κωνσταντινουπόλεως, και της θάλασσας του Μαρμαρά. Το καθεστώς ελεύθερης διακίνησης προϊόντων καθώς οι μεταφορές μέσω των Στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων θα καθοριστεί μεταξύ της Τουρκίας και των άλλων ενδιαφερομένων κρατών.
-Τα δικαιώματα των μειονοτήτων θα εξασφαλιστούν με βάση την αμοιβαιότητα των δικαιωμάτων των μουσουλμανικών μειονοτήτων στις γειτονικές χώρες.
-Με στόχο την ανάπτυξη της χώρας σε κάθε επίπεδο θα πρέπει να εξασφαλιστεί η ελευθερία και η ανεξαρτησία της, κάτι που θα επιτευχθεί με την άρση κάθε εμποδίου στο οικονομικό, πολιτικό και δικαϊκό πεδίο.
Αν και η Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 αναιρεί τον τουρκικό εθνικό όρκο, ωστόσο η σύγχρονή εξωτερική πολιτική της Τουρκίας φαίνεται να τον αναβιώνει μαζί με τον τουρκικό εθνικισμό.
Η Αλεξανδρέττα προσαρτήθηκε με αμφισβητούμενο δημοψήφισμα το 1939 και η κατεχόμενη Κύπρος ευρίσκονται εντός των οριζόμενων στον τουρκικό εθνικό όρκο, όπως και εδάφη ξένων και κυρίαρχων κρατών στα οποία επιχειρεί σήμερα η Τουρκία χωρίς τη συγκατάθεση τους , το Ιράκ και η Συρία.
Πέραν των έξι άρθρων του «Εθνικού Όρκου», συνημμένος σε αυτόν υπήρχε και ένας χάρτης, ο οποίος περιελάμβανε τα νησιά του Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, τη Δυτική Θράκη, την Ανατολική Μακεδονία μέχρι και την Θεσσαλονίκη και ολόκληρη την Κύπρο στην τουρκική επικράτεια
Τέλος και αυτό είναι εξόχως σημαντικό , ο τουρκικός "Εθνικός όρκος" διδάσκεται στα σχολεία , με αποτέλεσμα όλοι οι Τούρκοι να τον γνωρίζουν και να γαλουχούνται από αυτόν.
Επίλογος
Εκτίμησή μας είναι ότι κάθε περαιτέρω σχολιασμος είναι περιττός.
Οι Τούρκοι επιδιώκουν συνεχώς την συρρίκνωση του Ελληνισμού σε στεριά-θάλασσα και αέρα.
Όποιος νομίζει ότι ο Τούρκος θα παραιτηθεί της "Γαλάζιας Πατρίδας" και του "Εθνικού όρκου", μάλλον εθελοτυφλεί.
Απλά οι συγκυρίες τους αναγκάζουν να κρύψουν όλα τα θέλω τους για την ώρα, αφού στη Θράκη εκτός από την Ελλάδα βρίσκονται και οι ΗΠΑ....
Γιαυτό σκύλιασαν οι Τούρκοι με την παραχώρηση της Αλεξανδρούπολης ως βάση λιμένα για τις ΗΠΑ.
