"Τουρκικά A-400 έχουν αποκλειστεί στην Ουκρανία μετά τη ρωσική εισβολή", είναι ο τίτλος άρθρου τουρκικού ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Μόλις η Ρωσία ξεκίνησε την επιχείρηση εισβολής της στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου, δύο στρατιωτικά μεταφορικά αεροσκάφη A-400 απογειώθηκαν το ένα μετά το άλλο από τη Διοίκηση της Πολεμικής Αεροπορίας στο Εσκισεχίρ.
Σύμφωνα με τα σενάρια που ετοίμασε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, καθήκον τους ήταν να δημιουργήσουν αεροπορική γέφυρα για τη μεταφορά Τούρκων πολιτών από την Ουκρανία στην Τουρκία.
Ωστόσο, λίγο μετά την προσγείωση των αεροπλάνων στο αεροδρόμιο Boryspil του Κιέβου το πρωί, η Ουκρανία έκλεισε τον εναέριο χώρο της ενάντια στις ρωσικές επιθέσεις. Επιπλέον, οχήματα ξηράς τοποθετήθηκαν και στους δύο διαδρόμους του αεροδρομίου Borispol για την αποτροπή προσγειώσεων και απογειώσεων. Διαδόθηκε η είδηση ότι μπορεί να είχαν τοποθετηθεί νάρκες στους διαδρόμους. Ως εκ τούτου, όπως και τα άλλα αεροπλάνα στο αεροδρόμιο εκείνη την ώρα, τα τουρκικά αεροσκάφη A-400 δεν μπορούσαν να απογειωθούν και καθηλώθηκαν.
2 από τα 10 στρατηγικά μεταφορικά αεροσκάφη τύπου Airbus A-400M που είχε στην κατοχή της Τουρκίας έχουν κολλήσει στην Ουκρανία για 4 μήνες. Συνολικά 16 μέλη του προσωπικού του αεροσκάφους βρίσκονται από τότε στην τουρκική πρεσβεία στο Κίεβο. Με την άδεια των ουκρανικών αρχών, πηγαίνουν τακτικά στο αεροδρόμιο Borispol και συντηρούν τα αεροπλάνα που ονομάζονται Koca Yusuf από τον διάσημο Τούρκο παλαιστή βαρέων βαρών, αλλά τα αεροπλάνα δεν μπορούν να επιστρέψουν.
Γίνεται έντονη διπλωματική προσπάθεια μέσω του υπουργού Εθνικής Άμυνας Χουλουσί Ακάρ για την επιστροφή των αεροπλάνων. Αυτό συμβαίνει γιατί το πρόβλημα είναι στρατιωτικό, όχι πολιτικό.
Με άλλα λόγια, το θέμα των συναντήσεων του Akar με τον Ρώσο υπουργό Άμυνας Sergey Shoigu και τον Ουκρανό υπουργό Άμυνας Oleksii Reznikov δεν είναι μόνο η θαλάσσια ασφάλεια στη Μαύρη Θάλασσα και η μεταφορά σιτηρών, που πρόσφατα ήρθε στο προσκήνιο, αλλά από την αρχή είναι η ασφαλής επιστροφή των δύο αεροσκαφών Α-400 στην Τουρκία. Η τελευταία συνάντηση του Akar με τον Reznikov στις 6 Ιουνίου δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα.
Πηγές ασφαλείας επισημαίνουν ότι τόσο η Ουκρανία όσο και η Ρωσία προσέχουν την ασφάλεια των αεροσκαφών της Τουρκίας και άλλων χωρών, που έχουν αποκλειστεί στη Μπορισπόλ. Ωστόσο, αυτή η φροντίδα δεν αλλάζει την κατάσταση.
Δύο σημαντικοί λόγοι
Υπάρχουν δύο βασικοί στρατιωτικοί λόγοι για τους οποίους τα αεροπλάνα, αξίας περίπου 110 εκατομμυρίων ευρώ το καθένα, δεν μπόρεσαν να απομακρυνθούν από την Ουκρανία.
Το πρώτο είναι ο κίνδυνος ναρκών στους διαδρόμους. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η εύρεση και η εκκαθάριση ναρκών σε διαδρόμους. Οι Ουκρανοί ανησυχούν ότι οι Ρώσοι θα το εκμεταλλευτούν.
Το δεύτερο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι τα αεροπλάνα δεν θα δεχτούν επίθεση, ακόμη κι αν οι διάδρομοι απογείωσης καθαριστούν προσωρινά και επιτευχθεί η απογείωση.
Το πρόβλημα εδώ δεν είναι ότι οι ρωσικές ή ουκρανικές αρχές δεν έδωσαν καμία υπόσχεση στην Τουρκία.
Το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές ομάδες πολιτοφυλακής που πολεμούν για λογαριασμό τόσο της Ουκρανίας όσο και της Ρωσίας, και σχεδόν όλες διαθέτουν φορητούς αντιαροπορικούς πυραύλους που εκτοξεύονται από τον ώμο MANPADS
Υπάρχει επίσης η πιθανότητα κάθε πλευρά να χρησιμοποιήσει μια τέτοια επίθεση για να φέρει την άλλη πλευρά υπόλογη. Ως εκ τούτου, οι διαπραγματεύσεις είναι ατελέσφορες.
Γιατί δεν ξεκίνησε η εκκένωση νωρίτερα;
Εδώ τίθεται ένα σημαντικό ερώτημα. Γιατί η Τουρκία δεν άρχισε να εκκενώνει τους πολίτες της στο παρελθόν, αλλά περίμενε να ξεκινήσει επίσημα η κατοχή; Η κατοχή είχε ξεκινήσει de facto όταν ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσε στις 21 Φεβρουαρίου ότι αναγνωρίζει τις επαρχίες Λουχάνσκ και Ντόνετσκ ως ανεξάρτητες από την Ουκρανία και έστειλε ρωσικά στρατεύματα, τα οποία είχε ήδη συγκεντρώσει στις παραμεθόριες περιοχές για μήνες, σε αυτές τις περιοχές.
Οι περισσότερες δυτικές χώρες είχαν προσπαθήσει να απομακρύνουν τους πολίτες τους. Όταν τα A-400 δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν μια αεροπορική γέφυρα, υπήρξαν προβλήματα στην εκκένωση Τούρκων πολιτών μέσω ξηράς και σιδηροδρόμου από την Πολωνία και τη Ρουμανία.
Γιατί καθυστέρησε η εκκένωση των πολιτών και γιατί στην Τουρκία λείπουν εδώ και μήνες δύο σημαντικά για την άμυνά της αεροπλάνα;
Τόσο ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου όσο και ο υπουργός Ακάρ εργάζονται για την επίλυση του παγκόσμιου προβλήματος έλλειψης σιτηρών που προκλήθηκε από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στην πλεύση πλοίων με σιτηρά στη Μαύρη Θάλασσα στην ελεγχόμενη από τη Ρωσία Θάλασσα του Αζόφ, αλλά και στην αδυναμία εξαγωγής σιτηρών από το ουκρανικό λιμάνι της Οδησσού.
Η Ουκρανία έχει ναρκοθετήσει την έξοδο προς τη Μαύρη Θάλασσα από το λιμάνι της Οδησσού σε περίπτωση ρωσικής επίθεσης από τη θάλασσα. Υποστηρίζουν ότι ειδικά μετά τη βύθιση του πλοίου Moskva, το ρωσικό ναυτικό θα επιτεθεί στην Οδησσό εκμεταλλευόμενο τον αποναρκωμένο θαλάσσιο διάδρομο που θα ανοίξει για εξαγωγές σιτηρών.
Η Ρωσία, από την άλλη, ισχυρίζεται ότι τα πλοία που προορίζονται για τη μεταφορά σιτηρών θα χρησιμοποιηθούν για την παράδοση όπλων στην Ουκρανία.
Το θέμα συζητήθηκε κατά τη συνάντηση του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος ήρθε στην Τουρκία, με τον υπουργό Εξωτερικών Τσαβούσογλου στις 8 Ιουνίου, αλλά δεν βρέθηκε λύση.
Η ημερομηνία των συνομιλιών, που αναμενόταν να διεξαχθούν στην Τουρκία την επόμενη εβδομάδα με τη συμμετοχή της Τουρκίας, της Ρωσίας και της Ουκρανίας υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, δεν έχει ακόμη καθοριστεί."
A-400
Το A400M υπερέχει στον ρόλο του airdrop (ρίψη από αέρα), τόσο από ψηλά όσο και από χαμηλά υψόμετρα. Με το νέο A400M, το οποίο μπορεί να μεταφέρει περισσότερους αλεξιπτωτιστές από άλλα στρατιωτικά μέσα μεταφοράς δυτικής κατασκευής, η Airbus Defense and Space θέτει νέα πρότυπα στις αερομεταφερόμενες επιχειρήσεις.
Το A400M μπορεί να φιλοξενήσει έως και 116 πλήρως εξοπλισμένους αλεξιπτωτιστές, μεταφέροντάς τους στη ζώνη πτώσης αλεξιπτωτιστών με ταχύτητες έως και 300 κόμβους, αλλά ρίχνοντάς τους έως και 110 κόμβους για να διασφαλιστεί η ελάχιστη διασπορά.
Το σημαντικό είναι ότι δύο ροές αλεξιπτωτιστών μπορούν να πηδήξουν ταυτόχρονα από τη ράμπα ή τις δύο πλευρικές πόρτες, 58 ανά πόρτα, για να μειώσουν περαιτέρω τον χρόνο άλματος και να διασκορπιστούν.
Η προσεκτική αεροδυναμική σχεδίαση μειώνει τις αναταράξεις πίσω από το αεροσκάφος και τα αναπτυσσόμενα διαφράγματα στις εξόδους της πόρτας προστατεύουν τους βραχυκυκλωτήρες από τη ροή αέρα.
Το αεροσκάφος είναι επίσης εξοπλισμένο με βαρούλκο, επιτρέποντας την ασφαλή ανάκτηση οποιουδήποτε «κρεμασμένου» αλεξιπτωτιστή στατικής γραμμής. Τα χαρακτηριστικά χαμηλής ταχύτητας καθιστούν το A400M ιδανικό για απόρριψη προμηθειών από χαμηλό υψόμετρο.
Το A400M μπορεί να ρίξει από τον αέρα έως και 25 τόνους/55.100 λίβρες εμπορευματοκιβωτίων ή παλετών μέσω της βαρύτητας και της εξαγωγής με αλεξίπτωτο. Το υπολογισμένο σημείο απελευθέρωσης αέρα (CARP), που συνδέεται με το αυτοματοποιημένο σύστημα απελευθέρωσης, προσδιορίζει αυτόματα το σημείο απελευθέρωσης για βέλτιστη ακρίβεια παράδοσης, συμπεριλαμβανομένων των διορθώσεων για τις επιπτώσεις του ανέμου.
Στρατηγικές Ικανότητες
Χάρη στις τεχνολογίες αιχμής του, συμπεριλαμβανομένων των τεσσάρων μοναδικών κινητήρων στροβιλοκινητήρα EuroProp International (EPI) TP 400, το A400M έχει τη δυνατότητα να πετάει αποστάσεις έως και 4.800 nm/8.900 km, σε υψόμετρο πλεύσης έως και 37.000 πόδια. /11.300 m, και με ταχύτητα έως και 0,72 Mach, παρόμοια με αυτή ενός αερομεταφορέα με turbofan. Μπορεί ακόμη και να πετάξει έως και 40.000 πόδια/12.200 μέτρα για ειδικές επιχειρήσεις.
Αυτό δίνει τη δυνατότητα για στρατηγικές/υλικοτεχνικές αποστολές. Πετώντας πιο γρήγορα, το A400M μπορεί να ανταποκριθεί πιο γρήγορα σε κρίσεις, επειδή μπορούν να πετάξουν σε μεγαλύτερες αποστάσεις.
Επίσης, καθώς μπορεί να πετάξει ψηλότερα, το αεροσκάφος μπορεί να ταξιδέψει πάνω από κακές καιρικές συνθήκες και αναταράξεις που συναντώνται σε μεσαία ύψη, με αποτέλεσμα λιγότερη κόπωση για τα πληρώματα, και τους αλεξιπτωτιστές.
Κλείνω επισημαίνοντας ότι η βάση τους βρίσκεται στο αεροδρόμιο ERKILET της Καισάρειας, σε απόσταση μόλις 5 χιλιομέτρων από τη βάση-στρατόπεδο της 1ης Τουρκικής Ταξιαρχία Καταδρομών-Αλεξιπτωτιστών, που εδρεύει στην ομώνυμη πόλη.
Διαπιστώσεις -Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνεται η σπουδαιότητα των Α-400 για την εκδήλωση αερομεταφερόμενης αλλά και αεροκίνητης ενέργειας σε βάρος τρίτης χώρας.
Ειδικότερα επισημαίνουμε ότι η 1η Ταξιαρχία Καταδρομών-Αλεξιπτωτιστών των Τούρκων, που μνημονεύσαμε νωρίτερα είναι μαζί με την 2η Ταξιαρχία Καταδρομών του BOLU, οι αιχμές του δόρατος για επιχειρήσεις σε βάρος των νησιών μας στο Αιγαίο, ενώ και οι 2 μετείχαν ενεργότατα στον ΑΤΤΙΛΑ το 1974 στην Κύπρο μας.
Το γεγονός ότι το 1/5 των μεταγωγικών αεροσκαφών Α-400 της Τουρκίας, βρίσκεται καθηλωμένο στην Ουκρανία και πως παρά τις προσπάθειες του Τούρκου ΥΠΑΜ Ακάρ, προς τους ομολόγους του της Ρωσίας και Ουκρανίας δεν έχει βρεθεί λύση προκειμένου αυτά να επαναπατριστούν, αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για την Τουρκία, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι μια χώρα όπως η Τουρκία όταν απειλεί μια άλλη όπως η Ελλάδα, με στρατιωτικές επιχειρήσεις κατάληψης των νησιών της , χρειάζεται να έχει το σύνολο των κύριων οπλικών συστημάτων της και μέσων, άμεσα διαθέσιμο.
Τα παραπάνω έχουν ως επακόλουθο την διαφοροποίηση της επιχειρησιακής σχεδίασης των Τούρκων αναφορικά με τη διεξαγωγή αερομεταφερόμενων επιχειρήσεων.
