Τις τελευταίες ημέρες, έχουν γίνει διάφορες συζητήσεις για την αποτελεσματικότητα των βαλλιστικών πυραύλων και των πυραύλων κρουζ, στα Τουρκικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ειδικότερα, η αγορά Rafale από την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία και η αγορά F-35, η αποτυχία απόκτησης του F-35 από την τουρκική Πολεμική Αεροπορία και η παρατεταμένα αναμενόμενη απάντηση από τις ΗΠΑ για την αγορά F-16V,+++, δημιουργεί ανησυχίες και επιθετικότητα στην Τουρκική πλευρά.
Τα τουρκικά ΜΜΕ μιλούν για εισβολές των τουρκικών δυνάμεων στα ελληνικά νησιά επί καθημερινής βάσεως την ίδια στιγμή, που η ελληνική κυβέρνηση αποσπά οπλικά συστήματα από τα αποθέματά τους για να τα στείλει στην Ουκρανία.
Στο Πενταπόσταγμα αναφέραμε «Ας πάρουμε μερικά ελληνικά νησιά, να καταρρεύσει η πολιτική της Ελλάδας και των ΗΠΑ», είπε ο πολιτικός αναλυτής Χακάν Μπαϊράκτσι στο CNN Turk.
Σε άλλο τουρκικό δίκτυο, ο Ερευνητής αμυντικής βιομηχανίας και στρατιωτικής τεχνολογίας ο Abdullah Beck, ερωτάται σε ποια βάση και σε ποιο στόλο βρίσκονται τα αεροσκάφη Rafale της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. «Τα Αεροσκάφη Rafale επιχειρούν υπό την 332η Μοίρα της βάσης Τανάγρας», αναφέρει και συνεχίζει αναλύοντας με τι πυραύλους πρέπει να χτυπηθούν τα Ελληνικά πολεμικά αεροδρόμια.
«Αυτή τη φορά, θέματα που σχετίζονται με βεληνεκές βαλλιστικών πυραύλων και πυραύλων κρουζ ήρθαν στο προσκήνιο. Ορίστε: Τα 2/3 των αεροπορικών βάσεων και των εφεδρικών αεροδρομίων, βρίσκονται εντός της εμβέλειας των βαλλιστικών πυραύλων και των πυραύλων κρουζ», αναφέρει.
Όσον αφορά τη συνολική συμμετοχή, διαπιστώνει δυστυχώς για την Τουρκία ότι δεν είναι δυνατόν να βγεί εκτός ενεργείας μια Βάση, μόνο με βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους κρουζ.
«Για παράδειγμα, ας πάρουμε τις 4 μεγάλες Βάσεις της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Ακόμα κι αν πρόκειται να τις χτυπήσουμε, πρέπει να εκτοξεύετε τουλάχιστον 12-15 βλήματα ανά βάση», αναφέρει.
Αναφέροντας τον βαθμό δυσκολίας ότι δεν βρίσκονται όλες οι αεροπορικές βάσεις στην περιοχή κάλυψης, πιστεύει ότι δεν μπορούν να καλυφθούν όλες οι βάσεις με την αποστολή ενός ή περισσότερων οχημάτων εκτόξευσης και πυραύλων (κρουζ και βαλλιστικών), σε οποιοδήποτε νησί ή νησιά του Αιγαίου με αποβατικό σκάφος.
Ειδικά σε περίπτωση βομβαρδισμού ενός αεροδρομίου, πρέπει να χτυπηθούν οι διάδρομοι αλλά και οι τροχόδρομοι. «Επιπλέον, δεδομένου ότι κάθε πιθανός τρόπος θα δοκιμαστεί σε συνθήκες πολέμου, δεν θα είναι λύση το να χτυπάμε τους διαδρόμους μόνο 1 και 2 τη φορά. Ανάμεσα στα 2 σημεία του διαδρόμου που δεν χτυπήθηκαν, πρέπει να χτυπιέται σε τόσο συχνά διαστήματα ώστε το αεροσκάφος να μην μπορεί να απογειωθεί», αναφέρει.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι, το μέσο μήκος ενός διαδρόμου είναι 3 χιλιόμετρα, πρέπει να εκτοξευτούν τουλάχιστον 4 ή και 5 βλήματα ανά διάδρομο. Πρέπει επίσης να καταστραφούν οι τροχόδρομοι που βρίσκονται στο πλάι του διαδρόμου, γιατί σε περίπτωση πολέμου θα πρέπει να καταστραφεί κάθε δυνατότητα χρήσης των διαδρόμων.
«Μετά τον υπολογισμό όλων αυτών, αποδεικνύεται ότι θα εκτοξευτούν τουλάχιστον 12-15 βλήματα ανά βάση. Μερικοί από αυτούς τους πυραύλους μπορούν να εξουδετερωθούν από HSS. Κάποιοι μπορεί να μην πετύχουν τον στόχο τους. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να αυξήσετε τον αριθμό των πυραύλων που εκτοξεύετε», αναφέρει.
Συμπληρώνει μάλιστα ότι, εάν δεν πρόκειται να οργανωθεί μια αεροπορική εκστρατεία, δεν πρέπει να παραβλεφθεί ότι αυτοί οι διάδρομοι προσγείωσης και οι τροχόδρομοι θα επισκευαστούν εντός χρονικής περιόδου που θα ποικίλλει, ανάλογα με την πρόσκρουση του βλήματος που εκτοξεύθηκε. Γι' αυτό δεν καταστρέφεται μόνο με έναν βαλλιστικό πύραυλο κρουζ ένα αεροδρόμιο.
Είναι πολύ δύσκολο να επιτεθείς σε μια στρατιωτική βάση με βαλλιστικό πύραυλο κρουζ, τόσο δομικά όσο και καταστρέφοντας τα αεροπλάνα μέσα σε αυτή τη βάση. Με άλλα λόγια, είναι μια πολύ δαπανηρή επιχείρηση. Θα πρέπει να αφιερώσει ο εχθρός ένα σημαντικό μέρος του υπάρχοντος αποθέματός του, μόνο για αυτήν τη δουλειά.
Στις βάσεις υπάρχουν αποθήκες που ονομάζονται Καταφύγια. Αυτά τα μπλόκα αποτελούνται συνήθως από 1-1,5 μέτρα σκυρόδεμα. Και μπορεί να υπάρχουν έως και 30-35 από αυτά στη σειρά.
Επιπλέον, αυτοί δεν είναι τόσο μεγάλοι στόχοι όσο η πίστα αεροσκαφών. Ως εκ τούτου, θα είναι δύσκολο να επηρεαστούν με BF/SF. Επομένως, μια επίθεση με βαλλιστικούς πυραύλους κρουζ πρέπει να υποστηρίζεται από επιχειρήσεις Offensive Counter Air (OCA).
Θα πρέπει να στοχεύει στο να σιγήσει τις βάσεις για 30 λεπτά στις βέλτιστες συνθήκες και για τουλάχιστον 1-2 ώρες, σε πιο ρεαλιστικά και εφαρμόσιμα σενάρια.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η βάση θα πρέπει να χτυπηθεί ξανά από αεροπλάνα φορτωμένα με βόμβες διάτρησης αποθηκών ως το 2ο κύμα.
«Πόσα αεροπλάνα χρειάζονται για αυτό, πόσες βόμβες χρειάζονται, εξαρτώνται από τον αριθμό-στόχο σας, τον τύπο της βόμβας, τον τύπο του αεροσκάφους κ.λπ. ποικίλλει σημαντικά», αναφέρει.
Τέλος πιστεύει ότι δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να κάνει ένα βαθύ χτύπημα εναντίον της Τουρκίας, παρά μόνο σε πολύ ακραίες συνθήκες, αλλά τονίζει ότι από τεχνική άποψη, «αυτό που μπορούν να κάνουν είναι να προσπαθήσουν να προκαλέσουν όσο μεγαλύτερη ζημιά μπορούν, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα».
