Για ένα θερμό καλοκαίρι οδεύουν Ελλάδα και Τουρκία καθώς το βαθύ κράτος στην Άγκυρα μπορεί να επιδιώκει να ρίξει τους τόνους με τις περισσότερες χώρες, αφήνει ωστόσο εκτός την Αθήνα.
Είναι χαρακτηριστική η στόχευση της Τουρκίας το τελευταίο χρονικό διάστημα στην σύνδεση του καθεστώτος των αποστρατικοποιημένων νησιών με την κυριαρχία τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
"Θερμό σκηνικό" μεταξύ Ν. Δένδια και Τούρκου πρέσβη στη Νορβηγία
Ο Ταγίπ Ερντογάν επιστρέφοντας από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα επέμεινε στις ανιστόρητες θέσεις για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν είναι δυνατόν να παραμένουμε σιωπηλοί για τις στρατιωτικές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται κατά παράβαση των συμφωνιών στα νησιά με αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς. Φέραμε το θέμα στον ΟΗΕ. Θα συνεχίσουμε να το κρατάμε στην επικαιρότητα και το επόμενο διάστημα».
Το πρωί της Τετάρτης η Τουρκία έστειλε ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος της να πετάξει πάνω από ελληνικό έδαφος και συγκεκριμένα την νήσο Κίναρο, παρά το γεγονός των απανωτών ραπισμάτων από ΗΠΑ, ΕΕ και Μεγάλης Βρετανίας που της τόνισαν πως η κυριαρχία των νησιών αυτών δεν αμφισβητείται!
Όλα αυτά την στιγμή που η Τουρκία έχει εξαγγείλει άσκηση στην καρδιά του Αιγαίου την Πέμπτη δεσμεύοντας με παράνομη NAVTEX την σχετική περιοχή και που η συνάντηση Ακάρ με τον Νίκο Παναγιωτόπουλο στο περιθώριο έγινε σε θερμό κλίμα.
Ακαρ και Παναγιωτοπουλος μίλησαν για την ανάγκη ανοιχτών διαύλων επικοινωνίας.
Το επεισόδιο ωστόσο μεταξύ Δένδια και του Τούρκου πρέσβη στην Νορβηγία Fazlı Çorman στο πλαίσιο της συζήτησης στο Νορβηγικό Ινστιτούτο Εξωτερικής Πολιτικής είναι ενδεικτικό της Τουρκικής αμετροέπειας. Ο Τούρκος διπλωμάτης ζήτησε τον λόγο για να θέσει ένα ερώτημα το οποίο ωστόσο όπως φάνηκε ήταν μια παράθεση όλων των Τουρκικών θέσεων.
Το Πενταπόσταγμα δημοσιεύει όλο τον διάλογο και την πληρωμένη απάντηση του Νίκου Δένδια στον εκπρόσωπο της Άγκυρας
ΠΡΕΣΒΗΤΗΣ FAZLI ÇORMAN: (Πρεσβευτής της Τουρκίας στη Νορβηγία): Είναι πάντα χαρά να βλέπεις κάποιον από την άλλη πλευρά του Αιγαίου.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΙΚΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Σας ευχαριστώ που είστε εδώ Πρέσβη.
ΠΡΕΣΒΗΤΗΣ FAZLI ÇORMAN: Είναι χαρά μου. Φυσικά αυτό που άκουσα δεν είναι και πολύ ευχάριστο.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΙΚΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Το νόμιζα.
ΠΡΕΣΒΗΤΗΣ FAZLI ÇORMAN: Αλλά, φυσικά, δεν είμαι εγώ να αντικρούσω όλα τα επιχειρήματά σας. Έχετε έναν ομόλογό σας πίσω στην Άγκυρα που θα χαρεί πολύ να συζητήσει μαζί σας όλα αυτά τα θέματα. Και εδώ στη Νορβηγία, στο Όσλο, δεν είμαστε σε θέση να λύσουμε τουρκοελληνικά ζητήματα. Αλλά επειδή ήρθατε εδώ και είπατε για αυτά στο κοινό, θα ήθελα να επισημάνω μερικά σχετικά θέματα με αυτά που είπατε, Εξοχότατε, με σεβασμό.
Υποστηρίζετε, ή λέτε στην πραγματικότητα, ότι η Τουρκία κάνει αυτό και εκείνο, αλλά χάνετε ένα σημείο. ότι όλες αυτές οι ενέργειες είναι ως απάντηση σε κάτι που έχετε κάνει. Αυτά λοιπόν είναι συνέπειες. Η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης ήταν επίσης συνέπεια κάτι που επίσης γνωρίζετε πολύ καλά. Και η δήλωση casus belli από την Τουρκική Μεγάλη Εθνοσυνέλευση ήταν επίσης μια συνέπεια που η Ελλάδα έλεγε ότι θα προχωρήσει μονομερώς στη δήλωση των ηπειρωτικών υδάτων ως 12 μίλια. Και αυτό πρακτικά θα «κλείδωνε» τα τουρκικά ύδατα, την ικανότητα της Τουρκίας να φτάσει σε διεθνή ύδατα και η Τουρκία θα εγκλωβιστεί στα δικά της χωρικά ύδατα. Αυτό επιβάλλετε ή προσπαθείτε να πείτε στην Τουρκία.
Κατά τις διαπραγματεύσεις της UNCLOS, η Τουρκία ήταν επίμονη αντίρρηση στην ιδέα των νησιών να έχουν ακριβώς την ίδια επίδραση στην οριοθέτηση. Γιατί στην περίπτωση του Αιγαίου είναι αδύνατο να το αποδεχτούμε. Το Αιγαίο Πέλαγος είναι μια πολύ συγκεκριμένη περίπτωση, και όπως είπατε, η μία πλευρά της θάλασσας θα έπρεπε να μπορεί να κοιτάζει την άλλη πλευρά. Και η οριοθέτηση μπορεί να γίνει μόνο από τους δύο.
Άρα, σε περίπτωση τουρκοελληνικών ζητημάτων στο Αιγαίο και όλων των άλλων ζητημάτων, η Τουρκία επιθυμεί να κάνει αληθινό διάλογο, λύνοντάς τον με διάλογο. Και με μεγάλη χαρά παρατήρησα ότι την επόμενη εβδομάδα πιθανότατα θα υπάρξει ένα νέο κεφάλαιο συμβουλευτικών συνομιλιών μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, σε επίπεδο Υφυπουργών. Και πραγματικά ανυπομονούμε να λύσουμε όλα αυτά τα ζητήματα μέσω του διαλόγου. Το Αιγαίο έχει δύο πλευρές υπάρχει μια στεριά από την άλλη πλευρά που ξεχνάς, που λέγεται Μικρά Ασία, μπορεί να τη θυμάσαι από την ιστορία. Και είναι η ξηρά της ασιατικής ηπείρου. Θα θέλατε να το αγνοήσετε εντελώς. «Το νησί μου έχει την ίδια επίδραση στην οριοθέτηση, όπως η ξηρά της Τουρκίας». Άρα, αυτό είναι φυσικά αδύνατο να το αποδεχτούμε και αυτό είναι το σημείο εκκίνησης.
Έλεγες ότι ήσασταν έτοιμοι να μιλήσετε με την Τουρκία βάσει της UNCLOS. Και η Τουρκία δεν προσχώρησε στην UNCLOS γιατί δεν μπορούμε να δεχτούμε την κατάσταση στο Αιγαίο ως λύση. Επομένως, δεν μπορούμε να κάνουμε αυτόν τον διάλογο μόνο βάσει της UNCLOS. Όπως έλεγε ο καθηγητής, το Διεθνές Δίκαιο μπορεί να είναι μια από τις βάσεις των λύσεων και τα άλλα είναι η δικαιοσύνη, η ισότητα και τα αμοιβαία δικαιώματα. Εάν είστε έτοιμοι να δεχτείτε ή να λάβετε υπόψη τα τουρκικά ζητήματα, τα τουρκικά δικαιώματα και τις τουρκικές ανάγκες σε αυτό το θέμα, μπορούμε όλοι να καθίσουμε να συζητήσουμε και να λύσουμε αυτά τα προβλήματα.
Και δεν αναφέρατε επίσης το αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς ορισμένων από τα νησιά που ανέφερε ο Ulf. Αυτό είναι επίσης ένα από τα θέματα που θα θέλαμε να συζητήσουμε όταν πρόκειται για το Διεθνές Δίκαιο και την εφαρμογή του. Νομίζω ότι σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, οι Συμφωνίες αποτελούν μέρος του Διεθνούς Δικαίου. Οι Άμεσες Συμφωνίες και η Συνθήκη της Λωζάνης και η Συνθήκη των Παρισίων του 1947 σας ζήτησαν να μην στρατιωτικοποιήσετε ορισμένα από αυτά τα νησιά, κάτι που δεν είναι αποδεκτό. Υπάρχουν πολλά άλλα αλλά αυτό είναι μόνο ως αρχή.
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ NUPI ULF SVERDRUP (ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ): Εντάξει, ευχαριστώ Πρέσβη. Κύριε Υπουργέ, θα θέλατε να απαντήσετε εν συντομία…
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΙΚΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Θα το κάνω.
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ NUPI ULF SVERDRUP (ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ): Κατά κάποιο τρόπο, είναι μια πρόσκληση να μιλήσουμε για τις συνθήκες…
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΙΚΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Θα το κάνω. Καταρχάς, θέλω να ευχαριστήσω τον Πρέσβη -το είπα και πριν- που είναι εδώ σήμερα. Φυσικά, δεν τίθεται θέμα, επομένως, ευθέως, ήταν μάλλον δήλωση.
Αλλά, κατά κάποιο τρόπο, κύριε Πρέσβη, θα ήθελα επίσης να σας ευχαριστήσω που επαληθεύσατε ακριβώς αυτό που είπα. Διότι επί της ουσίας, αν μου επιτρέπετε να επαναλάβω, είπατε ότι "είναι θεμιτό η Τουρκία να εκδίδει casus belli εναντίον μας, απειλή πολέμου. Εάν..."
ΠΡΕΣΒΗΤΗΣ FAZLI ÇORMAN: [Μιλώντας μακριά από το μικρόφωνο. Μη ακουστός]
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΙΚΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Λοιπόν, ως διπλωμάτης, θεωρώ ότι η διακοπή δεν είναι μέσα στους κανόνες συμπεριφοράς σας. Τώρα, ξαναρχίζω: Λέτε ανοιχτά σε ένα κοινό και πιθανότατα, επίσης στο Διαδίκτυο, ότι: «να απειλείς με πόλεμο οποιαδήποτε χώρα είναι νόμιμο».
Αλλά αν θυμάμαι καλά από όσα με δίδαξαν στο πανεπιστήμιο, αλλά, επίσης, αν θυμάμαι καλά, εσείς [η Τουρκία] έχετε εγγραφεί στον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ. Και αν μου επιτρέπετε, ο Χάρτης απαγορεύει πλήρως τη χρήση βίας και την απειλή χρήσης βίας.
Αν λοιπόν μου επιτρέπετε να ρωτήσω, όχι εσείς, αλλά η Τουρκία -επειδή δεν είναι προσωπικό ζήτημα- δεν είναι casus belli ακριβώς αυτό που απαγορεύεται από τον Χάρτη του ΟΗΕ; Ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών εξαρτά αυτήν την απαγόρευση από την ερμηνεία σας για το τι είπε η Ελλάδα ότι θα μπορούσε να κάνει σύμφωνα με τι, σε μια Διεθνή Σύμβαση, την οποία έχουν προσυπογράψει 168 μέρη, με την περήφανη εξαίρεση της Τουρκίας;
Ακόμη και οι ΗΠΑ, που δεν έχουν επικυρώσει τη UNCLOS, συμβουλεύουν κάθε χώρα στον κόσμο να εγγραφεί στην UNCLOS. Και έρχεται η Τουρκία που λέει «επειδή δεν προσχώρησα στο UNCLOS, δεν επιτρέπεται να εφαρμόσετε το UNCLOS, και αν εφαρμόσετε το UNCLOS, είναι απειλή πολέμου εναντίον σας, και αυτό είναι, γιατί αυτό θέλω». .
Είναι αυτό μια λογική συμπεριφορά στον 21ο αιώνα; Είναι πραγματικά μια πρόσκληση σε διάλογο; Ή μήπως είναι μια καθαρή απειλή - και θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω πολύ πιο σκληρές λέξεις από την "καθαρή απειλή";
Άρα, η αλήθεια είναι ότι η διαφορά Ελλάδας-Τουρκίας είναι επιλύσιμη. Υπό μία προϋπόθεση: να έρθει η Τουρκία στον 21ο αιώνα. Εάν η Τουρκία παραμείνει στον 19ο αιώνα, εάν η Τουρκία παραμείνει με τον τρόπο που ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής διηύθυνε τις υποθέσεις έχοντας τις αρμάδες γύρω από τη Μεσόγειο, τότε αυτό είναι απαγορευτικό.
Είναι απαγορευτικό, αλλά, κατά την ταπεινή μου γνώμη, υπάρχει η πιθανότητα η Τουρκία να αλλάξει τους τρόπους και την κατανόησή της. Γιατί πιστεύω βαθιά ότι αυτό είναι προς όφελος της τουρκικής κοινωνίας. Και αν μου επιτραπεί να επαναλάβω τον εαυτό μου, υπάρχει μια τεράστια δυναμική που θα υπήρχε εάν αυτό το ζήτημα είχε επιλυθεί.
Και, παρεμπιπτόντως, τελευταία παρατήρηση, ο Πρέσβης είπε ότι το «τουρκολιβυκό μνημόνιο» ήταν μια αντίδραση σε κάτι. Τι ήταν αυτό κάτι δεν μας αποκαλύφθηκε. Αλλά και πάλι, το ερώτημα είναι: πώς θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή μια παράνομη αντίδραση; Εννοώ ότι η πραγματική απάντηση σε αυτό θα ήταν: «όχι, κάνετε λάθος, το «τουρκο-λιβυκό μνημόνιο» είναι μια νομική συμφωνία». Άκουσα ότι είναι μια αντίδραση σε κάτι, αλλά, για άλλη μια φορά, κανείς σε αυτόν τον κόσμο δεν μπορεί να υπερασπιστεί αυτή τη «συμφωνία» για νομικούς λόγους.
Το νομικό σημείο είναι ακριβώς το ίδιο όπως αν η Τουρκία έχει οριοθετήσει με τη Σιγκαπούρη, ή παρεμπιπτόντως με τη Βραζιλία, ή με την Παταγονία ή οτιδήποτε άλλο. Πώς μπορεί να σταθεί αυτό στον σημερινό κόσμο; Σας ευχαριστώ.
