Το χειρότερο σενάριο για την Τουρκία στον τομέα του εναέριου πολέμου, είναι η πιθανότατη προοπτική με χρονικό ορίζοντα το 2030, ότι η πλειονότητα της δυνάμεως της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας θα αποτελείται από αεροσκάφη F-35 JSF, Dassault Rafale, F-16V.
Η τουρκική Πολεμική Αεροπορία, από την άλλη, δεν μπόρεσε να εκσυγχρονίσει τα F-16 της και δεν έχει ξεκινήσει την κατασκευή του περιβόητου εθνικού μαχητικού MMU.
Η τουρκική Πολεμική Αεροπορία επίσης δεν μπορεί να βρει μια ενδιάμεση λύση και δεν μπορεί να σχεδιάσει καμία αγορά οποιουδήποτε μαχητικού 5ης γενιάς.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι αν η Ελλάδα αποκτήσει το F-35, με τις δυνατότητες διασύνδεσης πληροφοριών, θα αυξήσει τη μαχητική ικανότητα άλλων μαχητικών 4ης F-16 V και 4++ γενιάς σε ένα επιχειρησιακό περιβάλλον με επίκεντρο το LINK 16.
Επίσης, στην διασύνδεση πληροφοριών θα προστεθούν και οι Φρεγάτες Belhara, αλλά και οι Κορβέτες GOWIND, ή άλλες Κορβέτες που θα αποκτήσει το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.
Οι φρεγάτες κλάσης Belharra ή FDI (Frégate de défense et d'intervention) αποτελούν το «μαγικό ραβδί» για την Αθήνα στην ισορροπία των τουρκο-ελληνικών αεροναυτικών ναυτικών δυνάμεων, παρέχοντας πραγματική αύξηση της ικανότητας σε σύγκριση με το υπάρχον απόθεμα μάχης επιφανείας του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.
Το ραντάρ Thales SeaFire AESA, η ψηφιακή υποδομή πληροφοριών και η διαμόρφωση πολεμικού φορτίου (ειδικά το σύστημα αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας Aster-30 B1 και αντιπλοϊκός πύραυλος Exocet MM40 B3C) προκαλούν τρόμο στο τουρκικό γενικό επιτελείο.
Στην πραγματικότητα, το αίτημα για αγορά 6 ακόμη πλατφορμών, πέραν των 18 μαχητικών αεροσκαφών Rafale που είχε προηγουμένως συμφωνήσει η χώρα μας, είναι ένα βήμα προς την οικοδόμηση μιας πραγματικής ευρωπαϊκής αυτονομίας, για την Ελλάδα.
Αυτό που ενοχλεί την Άγκυρα, είναι ότι η Τουρκία, χώρα του ΝΑΤΟ, είναι στόχος της στρατηγικής συμμαχίας που αναπτύχθηκε μεταξύ Παρισιού και Αθήνας για την οικοδόμηση της «ευρωπαϊκής αυτονομίας», έστω και σιωπηρά.
Στην πραγματικότητα, το άρθρο 2 της σχετικής συνθήκης προβλέπει την κοινή χρήση στρατιωτικής δύναμης για αυτοάμυνα που απορρέει από το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, για τη δημιουργία κατασκοπευτικών δραστηριοτήτων μεταξύ των δύο χωρών.
Η τρέχουσα κατάσταση, πέρα από την τουρκική-ελληνική στρατιωτική ισορροπία, ενισχύει τις δυνατότητες αμυντικών πρωτοβουλιών της Ελλάδος, δίνοντας την μοναδική ευκαιρία στην χώρα μας να επεκτείνει την ΑΟΖ της στα 12 μίλια αγνοώντας τις τουρκικές απειλές για πρώτη φορά ουσιαστικά.
Ο λόγος σύμφωνα με ξένα think tank είναι το γεγονός ότι στην επόμενη δεκαετία η Ελλάδα θα εκμεταλλευθεί έτσι και αλλιώς τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων τόσο στο Ιόνιο, όσο και νοτίως της Κρήτης τα οποία θα αποφέρουν στην χώρα πολλά δισ ευρώ, κάτι που φαίνεται από το τωρινό τρελό ράλι ανόδου των τιμών φυσικού αερίου, που καθιστά αυτόματα τα κοιτάσματα της Α.Μεσογείου "μήλο της έριδος" για πολλούς παίκτες μικρούς και μεγάλους.
