Οι νεοοθωμανικές αναθεωρητικές φιλοδοξίες του Ερντογάν αυξάνονται καθώς η Συνθήκη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου λήγει το 2023.
Η Συνθήκη της Λωζάνης
Αφού νίκησαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Βρετανία, η Γαλλία, η Ιταλία και οι άλλοι σύμμαχοι διεξήγαγαν διάφορους γύρους διαπραγματεύσεων για να αμβλύνουν την παγκόσμια αναταραχή μετά τον μεγάλο πόλεμο.
Τα νικηφόρα μέρη συμφώνησαν να περιορίσουν την εξουσία του «Μεγάλου ασθενούς» και μοιράστηκαν την τεράστια διευρυμένη γη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που εξασθενούσε μέσω μιας ζωτικής σημασίας συνθήκης.
Αυτή η σημαντική συμφωνία είναι γνωστή ως Συνθήκη της Λωζάνης, ωστόσο, με ημερομηνία λήξης τον Ιούλιο του 2023, θα μπορούσε να αποτελέσει εφαλτήριο για την Τουρκία να αναβιώσει τις παλιές της αυτοκρατορικές φιλοδοξίες.
Η Τουρκία έπρεπε να αποκηρύξει την κυριαρχία στην Κύπρο, τη Λιβύη, την Αίγυπτο, το Σουδάν, το Ιράκ και το Λεβάντε, εκτός από πόλεις που βρίσκονταν στη Συρία, όπως η Ούρφα, τα Άδανα, το Γκαζιαντέπ, το Κελς και το Καρς.
Τα παλιά οθωμανικά εδάφη πέρασαν υπό ευρωπαϊκή κατοχή, όπου η Συρία και ο Λίβανος περιήλθαν πλήρως στη γαλλική κατοχή, ενώ η Αίγυπτος, το Σουδάν και το Ιράκ έγιναν επίσημα μέρος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Η Παλαιστίνη τέθηκε στα χέρια των βρετανικών αρχών προτού παραδοθεί στο νεογέννητο Ισραήλ, η Λιβύη αντιμετώπισε την ιταλική κατοχή και τελικά η Κύπρος έφτασε στη σημερινή τραγική θέση της.
Ανοιχτά για κάθε ναυτιλία κηρύχθηκαν τα τουρκικά στενά μεταξύ Αιγαίου και Μαύρης Θάλασσας.
Προέβλεπε επίσης η εν λόγω Συνθήκη την ανταλλαγή ελληνοτουρκικών πληθυσμών και επέτρεπε την απεριόριστη διέλευση εμπορικών πλοίων από τα τουρκικά στενά.
Περισσότεροι περιορισμοί επιβλήθηκαν στην Τουρκία, όπως η αποτροπή της από γεωτρήσεις για πετρέλαιο ή φυσικό αέριο και ο περιορισμός των πόρων της από τις διεθνείς διόδους της.
Το 1923, η συμφωνία επικυρώθηκε μετά από αρκετούς γύρους συνομιλιών
Επιπλέονη Συνθήκη της Λωζάνης όχι μόνο κήρυξε επίσημα τον θάνατο της παλιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και κήρυξε τη γέννηση της σημερινής Τουρκίας, αλλά και αναμόρφωσε τα σημερινά σύνορα των αραβικών χωρών και της Μέσης Ανατολής.
Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ προσπάθησε σκληρά να διατηρήσει τα αρχικά σύνορα της σημερινής Τουρκίας και κατάφερε να κρατήσει ασφαλή τα εδάφη της.
Με αυτή την ιστορική συμφωνία να λήξει το 2023, οι μύθοι της επανίδρυσης της παλιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας οι οποίοι δεν έσβησαν ποτέ από τη συνεχιζόμενη φιλοδοξία των Τούρκων, καθώς είναι γνωστοί για τα επεκτατικά τους σχέδια και τον εθνικισμό, ξαναέρχονται στο προσκήνιο ελέω Ερντογάν
Αυτή η στάση υποστηρίχθηκε μετά την άνοδο τουΤούρκου Προέδρου στην τουρκική πολιτική σκηνή, υποστηριζόμενη από διάφορα ισλαμιστικά και ριζοσπαστικά ισλαμιστικά κινήματα που κληρονόμησαν το όνειρο της ίδρυσης ενός ευρέος κράτους κάτω από μια ισλαμική σημαία ως μέρος της ιδεολογίας τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Προκλητική επίθεση του Τουρκικού ΥΠΕΞ στον Δένδια: «Εμπρηστικές οι δηλώσεις του - Μόνη απειλή στην περιοχή η Ελλάδα»
Η νέα Τουρκία του Ερντογάν
«Η Τουρκία έχει ξεκινήσει μια δεύτερη δημοκρατία, αυτό που ο Ερντογάν αποκαλεί «Νέα Τουρκία».
Οι υποστηρικτές πιστεύουν ότι αυτή η νέα ενσάρκωση του τουρκικού κράτους θα είναι απαλλαγμένη από τον αυταρχισμό που καθόρισε τη δημοκρατία του Ατατούρκ. Οι επικριτές του νέου εγχειρήματος, ανησυχούν ότι θα στερηθεί η Τουρκία την κοσμικότητα του Ατατούρκ», δήλωσε ο Νικ Ντάνφορθ του Foreign Policy.
Η ιδεολογία των Τούρκων ισλαμιστών είναι κατά κάποιο τρόπο πολύπλοκη καθώς συνδύαζε το όνειρο της ίδρυσης ενός σύγχρονου ισλαμικού κράτους και ενός κράτους με τουρκική σημαία.
Ως εκ τούτου, διάφορα κίνητρα υποστήριξαν το σχέδιο του Ερντογάν, όπως η έλευση της Αραβικής Άνοιξης στη Μέση Ανατολή που άνοιξε τις πόρτες στον τουρκικό στρατό να δραστηριοποιηθεί στη Μέση Ανατολή σε διάφορες χώρες όπως η Συρία, το Ιράκ και η Λιβύη.
Η Αίγυπτος ήταν μέρος της τουρκικής λίστας ονείρων αφού η Μουσουλμανική Αδελφότητα έγινε κυρίαρχος της Αιγύπτου προτού χάσει την εξουσία από την Επανάσταση της 30ής Ιουνίου.
Σύμφωνα με τον Μοχάμεντ Αμπντέλ-Καντέρ Χαλίλ, Αιγύπτιο ειδικό σε τουρκικές υποθέσεις, «η τουρκική εξωτερική πολιτική στη Μέση Ανατολή συνδέεται με τη χρήση των τουρκικών στρατιωτικών δυνατοτήτων στην περιοχή.
Αυτό αντικατοπτρίζεται στις τουρκικές στρατιωτικές συγκεντρώσεις στα σύνορα με το Ιράκ και τη Συρία και στην εμπλοκή της στην Ερυθρά Θάλασσα μέσω συμφωνίας για το σουδανικό νησί «Sawaken», καθώς και στην τουρκική στρατιωτική επέμβαση στην επαρχία Αφρίν της βόρειας Συρίας».
Ωστόσο, η Τουρκία προσπαθεί να διαταράξει την εθνική ασφάλεια της Αιγύπτου τοποθετώντας τον εαυτό της σε διάφορες περιφερειακές συγκρούσεις στη Λιβύη και προκαλώντας εντάσεις στη Μεσόγειο, κοντά στην Κύπρο και την Ελλάδα, που είναι πλέον δύο από τους ισχυρότερους στρατηγικούς περιφερειακούς εταίρους της Αιγύπτου.
Σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκε και η σύναψη της παράνομης θαλάσσιας συμφωνίας Σάρατζ-Ερντογάν προκειμένου η Τουρκία να ελέγξει μια τεράστια περιοχή της Μεσογείου εκτός από τον έλεγχο των λιβυκών πόρων πετρελαίου.
Με τη λήξη της 100χρονης συνθήκης το 2023, η Τουρκία μπορεί να μπει σε μια νέα εποχή καθώς μπορεί να πραγματοποιήσει γεωτρήσεις για πετρέλαιο και να δημιουργήσει ένα νέο κανάλι που συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα και τη Θάλασσα του Μαρμαρά ως προοίμιο για την είσπραξη του χρηματικού τέλους από τη διέλευση των πλοίων, το ονομμαζόμενο "Κανάλι της Κωνσταντινούπολης".
Το τουρκικό κράτος στρέφει το βλέμμα του προς τις θαλάσσιες έρευνες για φυσικό αέριο στα νερά, στη Συρία, το Ιράκ και τη Λιβύη προσπαθώντας να ενισχύσει τη στρατηγική θέση του.
Όπως ανέφεραν πολλοί ειδικοί, μία από τις πιο σημαντικές περιοχές για την Τουρκία αυτή τη στιγμή είναι η Μοσούλη.
"Η ιδέα είναι να επεκταθούν οι τουρκικές σχέσεις στο εξωτερικό για να προωθηθούν οι στρατιωτικές εξαγωγές, να μεγιστοποιηθούν οι οικονομικές αποδόσεις και να αυξηθεί η περιφερειακή επιρροή με βάση το δόγμα της σκληρής δύναμης-ισχύος», είπε ο Χαλίλ
«Ο επιθετικός εθνικισμός του Ερντογάν τώρα ξεχύνεται στα σύνορα της Τουρκίας και στοχεύει στην αρπαγή γης στην Ελλάδα και το Ιράκ."
Η αρπαγή γής από το Ιράκ θα επιτρέψει στην Τουρκία την κατάσχεση και ιδιοποίηση των υπαρχόντων πλούσιων πόρων υδρογονανθράκων του βόρειου Ιράκ, καθώς και της πραγματοποίησης γεωτρήσεων για εξερεύνηση νέων κοιτασμάτων .
Επιπλέον, η Τουρκία επιθυμεί να κατακτήσει τα ελληνικά νησιά στο Αιγαίο, τα οποία παραδόθηκαν στην Ελλάδα με Συνθήκες, και γι' αυτό η ναυτική συμφωνία που σύναψε η Αίγυπτος με τους θαλάσσιους συμμάχους της Ελλάδα και Κύπρο, παράλληλα με την υπογραφή της Διακήρυξης του Καΐρου το 2014, διατάραξαν τα τουρκικά σχέδια στην Μεσόγειο.
Παράλληλα με το "άπλωμα" της Τουρκίας στη Λιβύη, τη Συρία και το Ιράκ, ο Ερντογάν με τη στρατιωτική συνδρομή της χώρας του στο πλευρό των Αζέρων και τη νίκη αυτών στον πόλεμο κατά των Αρμενίων, πέτυχε την απόδοση τεράστιων εδαφικών τμημάτων από το αμφισβητούμενο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, στη σύμμαχο του χώρα του Αζερμπαϊτζάν.
Ο Αρμένιος πρωθυπουργός Νικόλ Πασινιάν αποκάλυψε εν μέσω των συγκρούσεων στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ ότι εάν το Αζερμπαϊτζάν και η σύμμαχός του Τουρκία κατάφερναν να έχουν τα εδάφη της αμφισβητούμενης περιοχής, αυτό θα έδινε φτερά στις τουρκικές ελπίδες περαιτέρω επέκτασης.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε διερευνητικές επαφές με την Τουρκία γύρω από διάφορα θέματα που θέτει η τελευταία.
Ωστόσο, οι τελευταίες διπλωματικές, πολιτικές και στρατιωτικές κινήσεις της Τουρκίας αποδεικνύουν τη βούληση του κράτους για την εκ νέου επανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Οι νεοθωμανικές φιλοδοξίες του Ερντογάν που εκληρώθηκαν μέχρι το τέλος του 2021
Μέχρι στιγμής , οι κινήσεις της Τουρκίας για να ανοίξει το δρόμο προς το μυθικό «Νέα Τουρκία 2023» περιελάμβαναν τα εξής:
Επέκταση των εδαφών της Τουρκίας στο βόρειο τμήμα της Συρίας με την κατάκτηση πλήρως της επαρχίας του Αφρίν και εν μέρη αυτής του Ιντλίμπ, με την δημιουργία Buffer zone στο Β. Ιράκ και την εγκαθίδρυση πληθώρας στρατιωτικών βάσεων στο έδαφός του με το πρόσχημα της πολεμικής αναμέτρησης της με το ΡΚΚ, και την αποτροπή των Κούρδων από το να έχουν το δικό τους ενιαίο κράτος.
Παράλληλα με τον έλεγχο της Λιβύης, επιχειρεί την περαιτέρω εδραίωση και στρατικοποίηση του κατεχόμενου τμήματος του νησιού της Κύπρου, ενισχύοντας παράλληλα την τουρκική στρατιωτική παρουσία στη Μεσόγειο, διαταράσσοντας την ειρήνη της Σαουδικής Αραβίας μέσω της αύξησης των ένοπλων συγκρούσεων στην Υεμένη για τον εκ νέου έλεγχο της Μέκκας και της Αλ Μαντίνα.
Αναφορικά με τον αναμενόμενο γεωπολιτικό ρόλο της Τουρκίας μετά την ύποπτη εγκατάλειψη της συνθήκης, ο Χαλίλ τόνισε: «Υπάρχει επιθυμία να ανακτηθεί ο έλεγχος περιοχών που κάποτε ήταν μέρος της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας», υποστηρίζοντας ότι «η Τουρκία έχει από καιρό συνδεθεί με την ιδέα ότι Πολλές περιοχές στη Μέση Ανατολή ή την Κεντρική Ασία υποφέρουν από συγκρούσεις λόγω της απομόνωσής τους από το τουρκικό κράτος. Η τελευταία επιφυλάχθηκε να επέμβει στην περιοχή όχι μόνο για στρατηγικά συμφέροντα, αλλά και βάσει ιστορικών εκτιμήσεων».
Η Τουρκία μπορεί να προβεί σε διπλωματικές κινήσεις με την Ευρώπη και τη Ρωσία, παράλληλα με τη χρήση της οικονομικής φιλοδοξίας της χώρας ή τη δημιουργία ισχυρότερων στρατηγικών συνεργασιών για να ενισχύσει τη θέση της μεταξύ των κρατών του κόσμου και να προσπαθήσει να σπάσει την απομόνωσή της.
Όσον αφορά την πολιτική της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή, η Τουρκία συνεχίζει τις προφανείς επεκτατικές της τάσεις, για παράδειγμα, προσπαθώντας να επιβάλλει τον πολιτισμό, την εθνικότητα, τη γλώσσα και την ιστορία της στη Βόρεια Συρία, παράλληλα με το άνοιγμα της πόρτας στους Σύρους να ενταχθούν στον τουρκικό στρατό για να τους εμπλέξει σε σοβαρές στρατιωτικές δραστηριότητες και συγκρούσεις αλλού , όπως στη Λιβύη.
Παράλληλα το τουρκικό κράτος συνεχίζει να εκβιάζει διάφορες ευρωπαϊκές χώρες χρησιμοποιώντας το "όπλο" των προσφύγων και πρώην πρακτόρων του ISIS, για να τις αναγκάσει να αποδεχθούν τις συνεχιζόμενες οικονομικές και πολιτικές απαιτήσεις του, ιδίως υπό το φως της σφοδρής οικονομικής κρίσης που έπληξε τη χώρα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ρόλος-"κλειδί"! Κατακόρυφη αναβάθμιση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ το οποίο εγκαταλείπει την Τουρκία
Τι θα επιδιώξουν οι Τούρκοι μέχρι το 2023;
Η Τουρκία του Ερντογάν είναι δεδομένο ότι επιθυμεί και θα επιδιώξει να αναθεωρήσει στο σύνολό της τη Συνθήκη της Λωζάνης , προβαίνοντας στην ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
Η αναθεώρηση αυτή συνεπάγεται αλλαγή συνόρων συνοδευόμενη με κατάκτηση εδαφών από τα γειτονικά κράτη και κατά συνέπεια με την Ελλάδα και την Κύπρο
Αν μπορούσε η Τουρκία θα προέβαινε άμεσα στην κατάκτηση του υπολοίπου εδάφους της Κύπρου, των νησιών μας στο Αιγαίο , της Θράκης μας ακόμη και δυτικότερα αυτής
Ωστόσο η σημαντικότατη Ελληνική αποτρεπτική στρατιωτική ισχύς σε συγκερασμό με τις πολύ ισχυρές συμμαχίες και αμυντικές συμφωνίες που έχουν συνάψει Ελλάδα και Κύπρος και το γεγονός ότι είναι κράτη μέλη της ΕΕ, ανατρέπουν τη σχεδίαση της Τουρκίας στην παρούσα φάση
Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ ευκτέου και δυνατού από πλευράς Τουρκίας στην παρούσα φάση, γεγονός που καθιστά μόνο όνειρο για τον Ερντογάν την διεξαγωγή επιτυχών στρατιωτικών επιχειρήσεων σε βάρος Ελλάδας και Κύπρου, με βάση τα παραπάνω
Ωστόσο εκτίμηση είναι ότι για την Κύπρο θα επιχειρήσει η Τουρκία με όχημα τα κράτη του Οργανισμού του "Τουρκικού κόσμου", την Διεθνή αναγνώριση του ψευδοκράτους και την ένταξη του αρχικά ως παρατηρητή και στη συνέχεια ως πλήρες μέλος σε αυτόν
Στη συνέχεια έχοντας αυτό στα χέρια της η Τουρκία θα επιχειρήσει ανάλογες κινήσεις στον Οργανισμό χωρών Ισλαμικής Διάσκεψης
Με αυτόν τον τρόπο θέλει η Τουρκία να πετύχει την αναγνώριση του ψευδοκράτους Διεθνώς, προκειμένου να οδηγήσει το Κυπριακό αρχικά στη λύση των 2 κρατών
Έτσι θα δώσει σάρκα και οστά στη νομιμοποίηση των γεωτρήσεων της στα θαλάσσια οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ, τις οποίες θα ενεργήσει υποτίθεται το διεθνώς αναγνωρισμένο πλέον ψευδοκράτος στην ΑΟΖ του, ενώ Τουρκία και ψευδοκράτος θα προβούν σε οριοθέτηση των ΑΟΖ τους
Μέχρι να γίνουν αυτά η Τουρκία θα προσπαθεί να αποτρέπει τις γεωτρήσεις υδρογονανθράκων εταιρειών άλλων χωρών στα θαλάσσια οικόπεδα της Κύπρου, τα οποία έχει εκχωρήσει η τελευταία.
Εξαίρεση θα αποτελούν σε όσα θαλάσσια οικόπεδα μετέχει η εταιρεία της φίλου και συμμάχου χώρας της Τουρκίας, του Κατάρ, η Qatar Petrolium, της οποίας ο ρόλος της είναι πολύ ύποπτος και είναι πολύ πιθανόν να αποτελεί τον "δούρειο ίππο" μέσω του οποίου το Κατάρ θα επιχειρήσει την επαναπροσέγγιση Τουρκίας-Αιγύπτου.
Η Τουρκία δεν σκοπεύει να φύγει και δεν θα φύγει στρατιωτικά από τη Λίβύη, ενώ θα επιδιώξει τη νομιμοποίηση του Συμφώνου Σάρατζ-Ερντογάν από τον νέο Πρόεδρο και κυβέρνηση της χώρας, που θα προέλθουν από τις εκλογές εάν και όποτε γίνουν στη χώρα
Τέλος αναφορικά με την Ελλάδα, θα συνεχίσει να συντηρεί η Τουρκία την ένταση στις σχέσεις μαζί της, συνεχίζοντας να δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην αποστρατικοποίηση των νησιών μας και επιχειρώντας τη διασύνδεσή της Ελληνικής κυριαρχίας σε αυτά με την υποχρέωση αποστρατικοποίησής τους από εμάς
Αυτό θα συνεχίσει να το κάνει, προσπαθώντας έτσι να προσδώσει νομιμοφανή αιτιολόγηση στις στρατιωτικές επιχειρήσεις που έχει σχεδιάσει να πραγματοποιήσει για να τα κατακτήσει όταν κρίνει ότι υπάρχει η κατάλληλη ευκαιρία
Η δημιουργία τέλος βάσης των ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη ανατρέπει την τουρκική σχεδίαση για κατάκτηση της Θράκης, οδηγώντας σε επαναπροσδιορισμούς των τουρκικών στόχων στην περιοχή
Κλείνοντας επισημαίνουμε ότι η Ελλάδα και η Κύπρος δεν είναι και δεν θα είναι μόνες εάν η Τουρκία κάνει το απονενωημένο και επιτεθεί
Ειδικά για την χώρα μας θα λέγαμε ότι πίσω από την τουρκική επιθετικότητα με φραστικές επιθέσεις των Τούρκων ΥΠΑΜ-ΥΠΕΞ, αποστράτων Αξιωματικών, συνταξιούχων διπλωματών και λοιπών αξιωματούχων, κρύβεται διάχυτα η φοβία για τυχόν επέκταση των χωρικών υδάτων μας από 6 νμ σε 12 νμ, στο Αιγαίο, κάτι το οποίο θα δημιουργούσε νέα δεδομένα , ανατρέποντας την πληθώρα των παράνομων τουρκικών διεκδικήσεων στο Αρχιπέλαγος
Οι συγκυρίες είναι κατάλληλες και το μόνο που απομένει είναι να αναμένουμε την πτώση του Ερντογάν από την εξουσία προκειμένου να επιχειρηθεί αυτό, υιοθετώντας την τακτική του "ώριμου φρούτου".
